Harpa Fönn Sigurjónsdóttir segist vera orðin þreytt á skeytingarleysi yfirvalda þegar kemur að yfirgangi kinda inn á landareign sína.
„Við eigum ca 5 hektara land sem er innan landgræðslugirðingar Vesturlandsskóga, sem jarðirnar Litlu og Stóru skógar, Birkiskógar Stapasel ofl tilheyra, gengt Munaðarnesi.“
Harpa segir að; „nú 5. árið í röð valsa rollurnar frá nálægum búbýlum, og líklega yfir heiðina að norðan, þarna um allt sumarið og langt fram á haust (eru þarna enn) og naga allt nýbrum, krafsa í görðum og beðum og eyðileggja. Stapasel er Skógræktajörð og þar hafa þær t.d. eyðilagt margar nýgróðursettar plöntur. Hjá okkur hafa þær eyðilagt runna, beð og blóm.“
Már Viðar Másson tekur í sama streng og segir að; „það voru kindur um allt land á þjóðvegunum í sumar. Ég spurðist víða fyrir um þetta og var alls staðar sagt að bændur og milliliðirnir – Framsóknarmennirnir – gæfu almennt skít í þetta. Girðingarnar falla, en þeir nenna ekki að gera við þær. “
Helga Ögmundardóttir telur umræðuna vera óvægna og spyr; „af hverju hvetur fólk til að dýrum – hér sauðfé – sé misþyrmt þegar deilan stendur milli ólíkra hópa fólks? Hvað réttlætir þetta ofbeldi gegn dýrum? Er fólk virkilega ekki komið á hærra stig en þetta? “
„Ef ég á hund má hann ekki hlaupa laus, en ef ég á rollu þá má hún valsa um alt frá fjöru til fjalla“ segir Jónas Hallgrímsson.
Harpa segist vera orðlaus áhugaleysinu, en hún hefur sent málið „á Skógræktina – því girðingum er greinilega ábótavant – Sveitarstjórnina í Borgarbyggð, Fjallskilanefnd og meira að segja hringt í formann nefndarinnar.
Hugsið ykkur kostnaðinn og vinnuna sem hefur farið í þetta, og vinnuna sem hefur farið í að reyna láta einhvern sæta ábyrgð, sem hefur verið afskaplega lýjandi andlega.“
Að lokum spyr Harpa, „hvað getum við gert? Öll góð ráð vel þegin.“
Greinilegt er að skiptar skoðanir eru um þessi mál innan hópsins Áhugafólk um landgræðslu á facebook.