Mikil óvissa ríkir um framhaldslíf ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur. Kannanir sína, hver á aðra þvera, að Sjálfstæðisflokkurinn sé við fylgishrun og Bjarni Benediktsson formaður þurfi að axla sín skinn. Það vekur sérstaka athygli að Bjarni hefur ekki þurft að svara fyrir fjármálabrall sitt á árum áður og kolsvarta fortíð, markaða frændhygli. Hann hefur sniðgengið þá fjölmiðla sem spyrja en látið kjassa við sig í hægri pressunni. Lögbann sem sett var í hans þágu á Stundina er mörgum minnisstætt.
Mogginn hefur sérstakan áhuga á fortíð Gunnars Smára Egilssonar sósílistaforingja og fjallar um það í máli og texta. Þá hafa Moggamenn gert mikið með kaupréttarmál Kristrúnar Frostadóttur, frambjóðanda Samfylkingar, og velt upp öllum mögulegum vinklum og gefið til kynna að þarna sé um að ræða siðfreðisbrest eða lögbrot. Andrés Magnússon, fulltrúi og stjórnandi Dagmála Moggans og aðstoðarmaður hans, hafa þráspurt um bæði þessi mál. Þeir hafa aftur á móti tekið silkihönskum á Bjarna og nánast hjalað við fótskör hans. Sama er að segja um spyrla RÚV. Þeir spyrja Bjarna aðeins léttra spurninga en djöflast í þeim sem þeir þora. Sjálfur hefur Bjarni ekki þorað að svara óháðum fjölmiðlum og haldið sig fjarri þar sem erfiðra spurninga er að vænta. Eftir því var tekið að hann lét Ríkisútvarpið hafa sig í það að renna sér eftir stálvír frá Perlunni og niður í Öskjuhlíð en þar var einskis spurt ….