Margur glímir við valkvíða í dag þegar gengið er til kosninga og fólk velur á milli þess frægðarfólks og fyrirmenna sem hafa pósað, skælbrosandi og biðjandi, um allt samfélag undanfarnar vikur. Á maður að kjósa gegn fátækt og styðja Ingu Sæland eða Gunnar Smára Egilsson? Eða á maður að styðja við bakið á auðvaldinu og Samherja og kjósa Bjarna Benediktsson? Kannski er bara best að kjósa miðjuna, kann margur að hugsa.
Sumir kjósendur eru sauðtryggir en aðrir mynda sér skoðun fyrir kosningar og skeyta ekkert um tryggð við flokka. Fræg er sagan af frambjóðanda Sjálfstæðisflokksins á Snæfellsnesi sem hafði áhyggjur af kjósanda sem virtist vera að ganga af trúnni. Frambjóðandinn hringdi til að tryggja atkvæðið og fékk skýrt svar sem var í þessa veru: „Þó það væri hundur í framboði myndi ég kjósa Sjálfstæðisflokkinn“.