Brotthvarf Eyþórs Arnalds úr leiðtogasæti sjálfstæðismanna í Reykjavík er áfall fyrir borgarfulltrúana Mörtu Guðjónsdóttur og Pál Gíslason. Hvorugt þeirra á upp á pallborðið hjá Hildi Björnsdóttur, sem hefur gefið kost á sér til að leiða flokkinn í komandi kosningum. Ákvörðun um leiðtogakjör í stað almenns prófjörs er rakin til þeirra Pál sog Mörtu sem treysta ekki á stuðning almennra kjósenda. Þau fylgja þeim armi Sjálfstæðisflokksins sem kenndur er við Guðlaug Þór Þórðarson en Hildur er trölltrygg Bjarna Benediktssyni og Áslaugu Örnu Sigurbjörnsdóttur sem fara fyrir hinum armi flokksins. Þá nýtur Hildur góðs af því að hafa stuðning athafnahjónanna Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og Ingibjargar Pálmadóttur sem eru að gera sig gildandi á hinu pólitíska sviði eftir langvarandi útlegð. Hermt er að Guðlaugur Þór og félagar leiti nú logandi ljósi að frambjóðanda sem geti fyllt skarð Eyþórs og tryggt að Hildur nái ekki kjöri …