Eitt hrottalegasta mál Íslandssögunnar er þegar Rúnar Bjarki Ríkharðsson varð tvítugri konu, Áslaugu Óladóttur að bana með því að stinga hana 28 sinnum ásamt því að nauðga fyrrum sambýliskonu sinni en hún var vinkona þeirrar fyrri.
Hörmungin átti sér stað þann 15. apríl 2000 á heimili Áslaugar í Keflavík, einnig réðst Rúnar á sambýlismann hennar með hníf. Rúnar braust inn á heimili fórnalambsins að næturlagi.
„Ákærði bar fyrir dómi að ástæðan fyrir innbrotinu hefði verið e.k. hefnd gegn Áslaugu sem átti að felast í því að berja sambýlismann hennar. Þá kvaðst hann vera svolítið reiður henni vegna kæru sem hún lagði fram gegn honum vegna hótana sem bárust henni með SMS-skilaboðum. Hann hefur neitað að hafa sent þau skilaboð. Áslaug gaf á sínum tíma skýrslu til lögreglunnar vegna fyrra kynferðisbrots hans gegn sambýliskonu sinni.“
Rúnar segir Áslaugu hafa verið með hávaða og að hann hafi haft áhyggjur af því að heyrst myndi til þeirra, þá hafi hann gripið á það ráð að hóta henni með hníf til að þagga niður í henni.
„Í niðurstöðum dómsins segir að aðför Rúnars Bjarka að Áslaugu hafi verið tilefnislaus, hrottaleg og heiftúðug. Hafi hann ekki skirrst við að ryðjast inn á heimili hennar að næturlagi og stinga hana margítrekað í höfuð, háls, bringu og víðar í líkama hennar þrátt fyrir að hún væri varnarlaus, nakin inni á baðherbergi og hafi átt sér einskis ills von. Hróp hennar og köll hafi einungis orðið til að efla Rúnar Bjarka við ódæðisverk sitt. Komst dómurinn að þeirri niðurstöðu að Rúnar Bjarki ætti sér engar málsbætur vegna morðsins og nauðgananna.
Við ákvörðun refsingar væri þó litið til ungs aldurs hans og þess að hann hefur ekki áður sætt refsingu. Þótti refsing hans engu að síður hæfilega ákveðin 18 ára fangelsi. Hann var ennfremur dæmdur til að greiða fórnarlömbum og aðstandendum alls um 3,5 milljónir króna í bætur með vöxtum. Auk þess allan sakarkostnað, þar með talin þóknun lögmanna fórnarlamba hans og málsvarnarlaun verjanda hans, rúmlega 1,1 milljón króna.
Til frádráttar refsingu Rúnars Bjarka kemur óslitið gæsluvarðhald frá 15. apríl sl. Verjandi hans tók sér lögbundinn fjögurra vikna frest til að ákveða hvort málinu yrði áfrýjað til Hæstaréttar. Að því búnu féllust dómarar á kröfu ákæruvaldsins að Rúnar Bjarki yrði áfram hafður í gæsluvarðhaldi uns málinu lyki fyrir Hæstarétti, þó eigi lengur en til 14. júní nk.“ Þetta kom fram í frétt Morgunblaðsins stuttu eftir dóminn.