Ingólfur Þórarinsson, eða Ingó veðurguð, skrifaði pistil á dögunum þar sem hann þvertók sem fyrr fyrir ásakanir sem á hann hafa verið bornar af konum.
Hann vísaði meðal annars til fámenns áróðurshers og að hafa verið hent undir lestina. Ingólfur sagðist í pistlinum vera í senn breyskur og mistækur maður. Í því samhengi talaði hann um að vera sekur um óviðeigandi hegðun, dónaskap og skeytingarleysi. Hann sagðist ekki geta orða bundist þegar slíku væri skeytt saman við „kynferðisofbeldi, nauðganir og barnaníð“. Við lesturinn vakna upp spurningar um það hvað Ingó sjálfur telji til „óviðeigandi hegðunar“ og hvað hann telji til ofbeldishegðunar.
Í pistlinum segir Ingólfur að mál hans hafi byrjað með símtali frá blaðamanni Mannlífs, þar sem hann var spurður um það hvort hann vildi láta hafa eitthvað eftir sér vegna þeirra ummæla konu að hann hefði nauðgað sér fyrir fimmtán árum. Flestir eru á því að upphaf málsins hafi orðið mun fyrr og af allt öðrum ástæðum en nefndu símtali. Veðurguðinn sé þarna að ruglast á fingrinum og tunglinu …