Fullyrt er að starfsandi og vinnukúltúr í hinu forna ráðuneyti menntamála hafi um árabil verið með eindæmum slæmur. Þannig hafi menntamálaráðherrar hvers tíma átt í hinum mesta vanda við að hemja villiketti embættismannakerfisins sem fóru sínar eigin leiðir, þegar þeim sýndist og létu ekki að stjórn hinna kjörnu fulltrúa. Lilja Alfreðsdóttir menntamálaráðherra mun hafa glímt við þessi mál ekki síður en forverar hennar.
Þegar ný ríkisstjórn tók við var gripið til þess að stokka ráðuneytið upp og færa hluta þess undir aðra ráðherra. Þar með tókst Lilju að flengja uppreisnarmennina og uppræta þann kúltúr sem svifið hafði yfir vötnum og virkja starfsfólk sitt til góðra verka. Embættismenn í áhrifastöðum hafa ýmist verið færðir til eða endurhæfðir …