Innan Sjálfstæðisflokksins eru stöðugt fleiri að komast á þá skoðun að tími Bjarna Benediktssonar sem formanns sé að renna sitt skeið á enda. Sjálfur ber hann þess merki að vera áhugalítill um starf sitt og embætti. Verðbólgan er að taka flugið og lausatök eru á ríkisfjármálum. Þá er fylgi flokksins í sögulegri lægð.
Þrátt fyrir kulnun á ráðherrastóli er fullyrt að Bjarni ætli að halda áfram. Þar mun helsti drifkrafturinn vera sá að halda Guðlaugi þór Þórðarsyni umhverfisráðherra frá formannsstólnum. Sá er dalinn vera í dauðafæri með að ná kjöri ef Bjarni hættir.
Fari svo að Bjarni ýti Kolbrúnu Reykfjörð Gylfadóttur utanríkisráðherra fram sem formannsefni er fullvíst talið að Guðlaugur Þór fari fram og sigri. Aftur á móti er talið að hann hafi ekki pólitískan kjark til að leggja til atlögu við Bjarna að óbreyttu þrátt fyrir að hulduher hans, grár fyrir járnum, sé klár í slaginn. Klukkan tifar og það styttist í landsfund þar sem kosið verður forystu og framtíð flokksins …