Egill Helgason, fjölmiðlamaður og þjóðfélagsrýnir, hefur aldrei verið í hópi þeirra sem kvarta undan erlendum gestum. Enda má segja að Egill sé brautriðjandi á Íslandi hvað varðar erlenda viðmælendur. Á árunum eftir hrun kom varla vika þar sem Egill ræddi ekki við heimsþekkta spekinga í Silfrinu.
En nú segir Egill að þetta sé orðið of mikið. Miðbærinn hefur glatað því sem gerði hann heilandi. „Ekki er ég á móti túristum – nema kannski þegar þeir eru of margir. En það er pínu dauflegt að fara um íslenska miðbæi og sjá ekkert nema útlendinga – gallaða í útivistarfatnað. Og varla neinn Íslending,“ skrifar Egill og deilir myndinni sem sjá má hér fyrir neðan.
Sitt sýnist hverjum meðal vina Egils. Sumir sammála um ástandið en telja sökudólgana íslenska. „Það er nú varla við túristana að sakast; miklu frekar borgar- og bæjaryfirvöldum sem leyfa Airbnb að vaða uppi óáreitt,“ skrifar einn.
Fjölmiðlamaðurinn Jóhann Hauksson tekur í sama streng. Íslensk græðgi liggi að baki. „Þú ert bara lítið þorp Egill og græðgin býr sig undir féfletta amk 3 millj. túrista ár hvert,“ skrifar hann.
Einn kona segir að sér líði líkt og hún sé aðkomumaður í Reykjavík. „Var túristi sjálf í Reykjavík alla liðna helgi. Það var merkileg lífsreynsla. Heyrðum varla íslensku, alls staðar ávörpuð á ensku, nær öll þjónusta fór fram á ensku þó við jafnvel segðumst aðspurð vera íslensk,“ segir sú.
Annar fjölmiðlamaður, Þorfinnur Ómarsson, bendir Agli á að Íslendingar hópist í miðbæinn, en bara á nóttunni. „Íslendingarnir mæta í bæinn eftir miðnætti. Um helgar.“