Jón Gunnarsson innanríkisráðherra er ekki að eiga mjög góðan dag, má vænta, en öll spjót beinast að honum nú. Á samfélagsmiðlum er honum úthúðað fyrir brottvísun flóttamanna í nótt en það sem verra er fyrir hann, þá er sumir Sjálfstæðismenn einnig ósáttir við hann. Þar á meðal er Unnur Berglind Friðriksdóttir, formaður Sjálfstæðisfélagsins í Kópavogi, en hún segir hann hafa hótað sér.
Hér fyrir neðan má lesa yfirlýsingu hans.
Í tilefni af fréttum sem hafa birst í dag um aðkomu mína að vali á landsfundarfulltrúum í Kópavogi vil ég taka eftirfarandi fram:
Allt þetta mál snýst um 4. tölul. 9. gr í lögum Sjálfstæðisflokksins en þar segir m.a.:
„Kosning landsfundarfulltrúa skal ávallt fara fram á almennum fulltrúaráðs- eða félagsfundum og skal kosninganna getið í fundarboði”.
Í því sveitarfélagi sem ég bý, Kópavogi, var komin upp alvarleg staða við val á landsfundarfulltrúum. Í stað þess að sjálfstæðisfélögin í Kópavogi hefðu haldið félagsfundi til þess að staðfesta val sitt á fulltrúum, eins og ber að gera samkvæmt lögum flokksins, þá samþykkti stjórn fulltrúaráðsins í Kópavogi listana. Að loknum stjórnarfundi þess ágæta ráðs, en áður en listinn var sendur til skrifstofu Valhallar, var þó fjölda aðila einhliða bætt á listann án þess að það hefði verið borið undir stjórn eða félagsfund. Ekki þarf að fjölyrða um lögmæti þessara vinnubragða.
Í ljósi þessara vinnubragða var hætta á því að allur listi landsfundarfulltrúa frá Kópavogi yrði úrskurðaður ógildur af kjörbréfanefnd landsfundar. Sú niðurstaða hefði leitt til þess að það harðduglega fólk sem myndar grasrótina í flokksstarfinu í Kópavogi hefði ekki fengið að taka þátt á Landsfundi. Ég og margir aðrir í flokksstarfinu í Kópavogi, þ.m.t. stjórnarmenn í sjálfstæðisfélögunum og fulltrúaráðinu – hvöttum því bæði formann Sjálfstæðisfélagsins og formann fulltrúaráðsins í Kópavogi til að halda þar til bæra fundi til að afgreiða lögmæta lista. Þannig væri hægt að tryggja breiða og lýðræðislega aðkomu Kópavogsbúa að landsfundinum. Í mínum huga hefði það verið óhugsanlegt að halda landsfund án þess að eitt stærsta sveitarfélag landsins hefði sína fulltrúa á þar.
Kjörbréfanefnd var skipuð lögmönnum beggja frambjóðenda og oddamanni, Brynjari Níelssyni, sem báðir frambjóðendur samþykktu. Eftir fundi hennar með formönnum félaganna í Kópavogi náðist niðurstaða i málinu.
Ég hafna því eindregið að hafa beitt nokkurn mann hótunum í tengslum við framangreint. Ég átti eitt stutt símtal við formann Sjálfstæðisfélagsins í Kópavogi sunnudaginn 30. október þar sem ég benti henni á ólögmæti listanna. Ég lýsti áhyggjum mínum af því að ef ekki yrði brugðist við væri hætta á að fáir hefðu heimild til setu á landsfundi fyrir hönd Kópavogs.
Mikilvægt er að nefna að stjórnir Týs félags ungra Sjálfstæðismanna og Edda félag sjálfstæðiskvenna í Kópavogi boðuðu til félagsfunda, þegar þeim var vandinn ljós, og gengu formlega frá vali sinna fulltrúa.
Lýðræðisleg vinnubrögð eru hornsteinn öflugs flokksstarfs og ég mun ætíð beita mér fyrir slíkum vinnubrögðum. Að blanda saman stöðu minni sem dómsmálaráðherra og því að ég sé í símtölum við flokksmenn að tala fyrir kjöri formanns, sem ég styð, dæmir sig sjálft.