„Ég gleðst yfir frétt sem ég sá einhversstaðar að yfir 500 manns hafi yfirgefið þjóðkirkjuna á nýárinu,“ segir séra Skírnir Garðarsson og bætir við.
„Þjóðkirkjan er bara hentistefnufyrirbæri sem á ekki framtíð. Alveg frá því Agnes og Ninna meinuðu Sr Gunnari að jarðsyngja í Hveragerði hef ég strögglað í þessu, ég má embætta sumsstaðar, sumstaðar ekki, en ég var útilokaður frá þjóðkirkjunni vegna meints leka á trúnaðarupplýsingum um árið.“
Hann segir að hann þurfi „svo að skríða á hnjám til að fá að nota húsin þeirra. Ég með full réttindi og aldrei dæmdur eða ákærður.“
Séra Skírnir segir að hann hvetji fólk til að skrá sig úr Þjóðkirkjunni.
„Ég enn og aftur hvet fólk til að skrá sig úr þessarri peningaplokkmaskínu sem kallar sig þjóðkirkja, prestar sírukkandi fyrir skírnir og fermingar, sem er algerlega óþolandi. Biskupar og prestar eru hátekjufólk og gjarnan ekkert nema frekjan um allt mögulegt. Svo eru safnaðaheimilin notuð í prívat-bísniss, til dæmis í Grafarhoilti, en þar reka kirkjuvörðurinn og kallinn hennar (sem er lögga, starfsmaður Sigríðar Bjarkar), veisluþjónustu á kostnað almennings.“
Segir að endingu.
„Þau heita Lovísa og Arnþór. Agnes þverneitaði að opna heimilið fyrir húsnæðislausu fólki í fimbulkuldanum – sem enn herjar.“