Timothy Dalton er minn James Bond og ef ég heyri einu sinni enn að Sean Connery sé hinn eini sanni James Bond þá gubba ég upp í mig og kyngi því öllu.
Hinn eini sanni James Bond er ekki til – bara uppáhalds.
Þegar Timothy Dalton tók við hlutverki James Bond af Roger Moore var hann svo ferskur að það brakaði í honum; frumraunin frá árinu 1987, The Living Daylights, er ein af uppáhalds Bond-myndunum mínum.
En það var ekki bara Dalton að þakka þetta með ferskleikann, heldur var farið að slá hressilega í Roger Moore – hann var úldnari í View To A Kill (skemmtileg mynd) en Sean Connery (í slöppustu Bond-myndinni) í Diamonds Are Forever.
Dalton var andstaða Moore (það liggur beinast við að bera þá saman).
Moore túlkaði Bond sem mjúkan glaumgosa með allt á hreinu sem skyrpti út úr sér fimmaurabröndurunum um leið og hann barðist við illfygli sem áttu það sameiginlegt að þrá heimsyfirráð, á meðan Dalton var glerharður og mun líkari þeim karakter sem Ian Fleming skapaði upphaflega í bókunum.
Dalton dró upp nýja mynd af njósnaranum – hans Bond er alvarlegur en ekki leiðinlegur, eins og flest alvarlegt fólk er.
Hann barðist við trúverðuga andstæðinga – vopnasala og eiturlyfjabaróna, og var í uppreisn gegn yfirmönnum sínum.
Í hinni Bond-myndinni sem Dalton lék í, Licence To Kill, frá árinu 1989, er Bond í hefndarhug og gefur skít í M og heldur í persónulega hefndaraðgerð þar sem engu er eirt. Sú mynd er sú blóðugasta og grimmasta í allri seríunni; hingað til.
Með alvarleika sínum og hörku, í bland við ómótstæðilegt bros, svartan húmor og andfélagslega hegðun, ruddi Dalton brautina fyrir Daniel Craig, sem tók við keflinu 17 árum eftir að Dalton lagði njósnaskóna á hilluna – í millitíðinni hafði Pierce Brosnan gert fína hluti.
Þá er Dalton að mínu mati besti leikarinn – hingað til – sem túlkað hefur þessa frægu söguhetju, James Bond.
Dalton dregur upp mynd af njósnara sem líður ekki vel með öll drápin sem hann hefur framið; hann er öróttur að innan – fallegur að utan – og stútfullur af dimmum hugsunum – þreyttur, en samt til í einn bardaga í viðbót. Ekki hægt að biðja um meira.
Dalton brýndi hnífana og varpaði ljósi raunsæis á hlutverkið, en Moore var rómantískur, sem passar bara ekki við karakterinn James Bond.
Þess má geta að Dalton lék áhættuatriðin sjálfur í myndunum tveimur; fór fram á ystu brún, eins og karakterinn upphaflega.
Timothy Dalton er eins raunverulegur sem James Bond og mögulegt er.
Timothy Dalton er og verður alltaf minn James Bond.
Ps: Ef ég fengi einhverju ráðið yrði Tom Hardy næsti James Bond.