Mikill styr hefur verið í kringum nýjasta leikriti Tyrfings Tyrfingssonar en þar er Heiðar snyrtir stór karakter. Drífa Snædal, talskona Stígamóta hefur gagnrýnt leikritið í fjölmiðlum síðustu daga en hún segir fregnir af leikriti sem fyrst átti að heita Kvöldstund með Heiðari snyrti, hafi ýft upp sár brotaþola Heiðars en hann var dæmdur fyrir tvö kynferðisbrot, annað á Egilsstöðum og hitt á Akureyri, árið 1996. „Borgarleikhúsið virðir ekki óskir brotaþola eða alvarleika afleiðinga á þolendur heldur ákveður, þrátt fyrir óskir um annað, að stilla kynferðisbrotamanni í kastljósið af því að listin má allt – líka viðhalda þjáningum brotaþola kynferðisofbeldis,“ skrifaði Drífa í aðsendri grein á Vísi þar sem hún talaði til þeirra sem ættu miða á sýninguna.
Leikkonan Steinunn Ólína Þorsteindóttir fór á æfingu á leikritinu, sem nú ber heitið Lúna og ræður sér vart af kæti. Segist hún vera „djúpt snortin“ vegna verksins. „Vá, hvað hann Tyrfingur er vogað og magnað leikskáld, það er ekki hægt annað en að elska hann því honum þykir svo vænt um manneskjurnar, okkur sem erum svo breysk, gölluð og smá,“ skrifaði Steinunn á Facebook og annars staðar í færslunni skrifaði hún um leikritið: „Leiksýning Stefáns Jónssonar er hreint út sagt brilliant, þvílíkur Þjóðarspegill. Hreinskilið verk sem fjallar um fegurðina og ástina sem er það allra verðmætasta og hvað það er sárt að lifa í þessu óblíða landi þar sem óttaslegin dómharkan ríkir, aftengdur, utangátta og einn.“
Pétur nokkur skrifaði athugasemd við færsluna: „Drífa Snædal er rasandi! Það veit á gott.“
Þessu svaraði Steinunn Ólína um hæl: „ég efast stórlega um að hún hafi séð verkið miðað við afstöðu hennar opinberlega. Ég vona hinsvegar að hún sjái það og reyndar bara allir.“
Færslu Steinunnar má lesa í heild sinni hér fyrir neðan:
„Sá yðar sem syndlaus er …
Ég sá æfingu á nýjasta verki Tyrfingur Tyrfingsson í gær og var djúpt snortin. Vá, hvað hann Tyrfingur er vogað og magnað leikskáld, það er ekki hægt annað en að elska hann því honum þykir svo vænt um manneskjurnar, okkur sem erum svo breysk, gölluð og smá. Leiksýning Stefáns Jónssonar er hreint út sagt brilliant, þvílíkur Þjóðarspegill. Hreinskilið verk sem fjallar um fegurðina og ástina sem er það allra verðmætasta og hvað það er sárt að lifa í þessu óblíða landi þar sem óttaslegin dómharkan ríkir, aftengdur, utangátta og einn. Leikararnir allir …vá! – geggjuð frammistaða. Húrra Borgarleikhúsið!!!