„Ástæðan fyrir þessari aðför að æru minni er að ég var afdráttarlaus um það að núverandi formaður félagsins er ekki hæfur til þess að veita félaginu forystu vegna frétta af skattamálum hennar, sem ekki hafa verið skýrð með fullnægjandi hætti. Blaðamenn í félaginu og í landinu þurfa að horfast í augu við það,“ skrifar Hjálmar Jónsson, fyrrverandi framkvæmdastjóri Blaðamannafélags Íslands, vegna yfirlýsingar stjórnar félagsins þar sem Hjálmar er nánast borinn þeim sökum að hafa framið refsivert athæfi í starfi sínu sem framkvæmdastjóri en málið eigi að síður látið kyrrt liggja. Hjálmar rifjar upp skattamál Sigríðar Daggar Auðunsdóttur í samhengi við yfirlýsingu stjórnar félagsins sem hlýtur að teljast einstök að því leytinu að dylgjað er um sekt starfsmannsins en jafnframt lýst yfir að hann verði ekki lögsóttur.
Blaðamannafélagið er nú þegar á óheillabraut
Hjálmar segir að það komi sér ekki á óvart að hann verði ekki lögsóttur.
„Það kemur mér ekki á óvart að núverandi stjórn Blaðamannafélags Íslands hafi ákveðið að kæra mig ekki fyrir brot í starfi framkvæmdastjóra félagsins, eins og fram kemur í tilkynningu hennar til félagsmanna Það stafar einfaldlega af því að það hafa aldrei verið efni til þess að einu eða neinu leyti. Þvert á móti þjónaði ég félaginu af einstakri trúmennsku, þó ég segi sjálfur frá, öll þau 35 ár sem ég kom að
trúnaðastörfum fyrir félagið, með einum eða öðrum hætti. Hagur félagsins hefur blómgast með einstökum hætti á þessum tíma, ekki síst síðustu rúm 20 árin sem ég var framkvæmdastjóri félagsins,“ segir Hjálmar.
Framkvæmdastjórinn fyrrverandi segir rekstur félagsins í dag vera með þeim hætti að félagið geti ekki staðið undir honum til lengdar. Þar er hann væntanælega að vísa til þess að Sigríður Dögg Auðunsdóttir formaður fékk það í gegn að hún fái full laun fyrir setu sína í stjórn. Þar með séu tveir til þrír starfsmenn að sinna því sem hann hafi áður séð einn um.
„Blaðamannafélagið er nú þegar á óheillabraut. Þar er sóað peningum í vitleysu, eins og vitundaherferð um blaðamennsku, á sama tíma og réttindi félagsmanna eru skert. Ætli það séu ekki núna 2 til 3 manneskjurnar sem eru að sinna því starfi sem ég sinnti einn í 20 ár og gera það mun verr en ég gerði. Ótrúlegt en því miður satt. Lítið félag eins og Blaðamannafélag Íslands þolir ekki slíka ráðstöfun fjármuna til langframa,“ skrifar Hjálmar.
Stjórn BÍ sem stendur að yfirlýsingunni er skipuð eftirfarandi:
Sigríður Dögg Auðunsdóttir, formaður
Lovísa Arnardóttir (Stöð2/Vísir.is/Bylgjan), varaformaður
Bára Huld Beck, sjálfstætt starfandi, ritari
Stígur Helgason (RÚV), gjaldkeri
Kristín Ólafsdóttir (Stöð2/Vísir.is/Bylgjan)
Skúli Halldórsson (mbl.is)
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir (mbl.is)
Ragna Gestsdóttir (varamaður) (DV.is)
Kjartan Þorbjörnsson (Golli) (varamaður) (Heimildin)
Fanndís Birna Logadóttir (varamaður) (Viðskiptablaðið)
Athugasemd Hjálmars í heild sinni:
Hátt reitt til höggs
Það kemur mér ekki á óvart að núverandi stjórn Blaðamannafélags Íslands hafi
ákveðið að kæra mig ekki fyrir brot í starfi framkvæmdastjóra félagsins, eins og fram
kemur í tilkynningu hennar til félagsmanna Það stafar einfaldlega af því að það hafa
aldrei verið efni til þess að einu eða neinu leyti. Þvert á móti þjónaði ég félaginu af
einstakri trúmennsku, þó ég segi sjálfur frá, öll þau 35 ár sem ég kom að
trúnaðastörfum fyrir félagið, með einum eða öðrum hætti. Hagur félagsins hefur
blómgast með einstökum hætti á þessum tíma, ekki síst síðustu rúm 20 árin sem ég
var framkvæmdastjóri félagsins.
Ef efni máls væru með þeim hætti sem látið er liggja að í bréfi stjórnarinnar til
félagsmanna, hvers vegna er þá ekki sagt amen eftir efninu og þessari ólánsför
framhaldið? Skildi það vera vegna þess að þá myndi fátækt þessa málatilbúnaðar
alls opinberast? Athugun á bókhaldi félagsins síðstliðin tíu ár skilar engu þegar upp
er staðið, það er staðreynd málsins. Öllum atriðum hefur verið svarað með
fullnægjandi hætti, þó reynt sé að láta það líta öðru vísi út til að réttlæta þann
fjáraustur sem þessi aðför að æru minni hefur kostað. Fjallið tók jóðsótt og það
fæddist mús!
Staðreyndir málsins eru þessar. Ég stóð vörð um orðstír félagsins, eins og mér bar
sem framkvæmdastjóri og fyrrum formaður félagsins. Ástæðan fyrir þessari aðför að
æru minni er að ég var afdráttarlaus um það að núverandi formaður félagsins er ekki
hæfur til þess að veita félaginu forystu vegna frétta af skattamálum hennar, sem ekki
hafa verið skýrð með fullnægjandi hætti. Blaðamenn í félaginu og í landinu þurfa að
horfast í augu við það.
Blaðamannafélagið er nú þegar á óheillabraut. Þar er sóað peningum í vitleysu, eins
og vitundaherferð um blaðamennsku, á sama tíma og réttindi félagsmanna eru skert.
Ætli það séu ekki núna 2 til 3 manneskjurnar sem eru að sinna því starfi sem ég
sinnti einn í 20 ár og gera það mun verr en ég gerði. Ótrúlegt en því miður satt. Lítið
félag eins og Blaðamannafélag Íslands þolir ekki slíka ráðstöfun fjármuna til
langframa.
Hjálmar Jónsson, fyrrum framkvæmdastjóri BÍ