Söng- og leikkonan Elín Hall hefur verið mikið í sviðsljósinu undanfarin ár, bæði fyrir tónlist sína og leiklist, en í Elín opnar sig í nýju einlægu viðtali að álagið sem var á henni hafi haft mikil áhrif á hana.
„Á einu ári tókst mér einhvern veginn að vera í keyrslu söngleik í Borgarleikhúsinu, taka upp þrjár bíómyndir og gefa út plötu. Það er enginn í lífi mínu í sjokki að ég hafi klesst á vegg. Í langan tíma var fólk búið að reyna að segja mér að hægja á mér og að ég gæti ekki verið að vinna í átján tíma á dag í marga mánuði. En ég trúði því eiginlega ekki. Þegar þú ert 25 ára finnst þér þú geta gert allt og þú getur eiginlega gert allt. Ef viljinn er fyrir hendi held ég að manneskjan geti gert magnaða hluti,“ sagði söngkonan við Vísi um erfiðleika sína.
En þetta hafði í för með sér að Elín þurfti að fara í veikindaleyfi. Hún segir að viti ekki hvað hún eigi að kalla þetta en hún lýsir þessu sem líkamlegum veikindum frekar en andlegum. Hún gerir sér þó grein fyrir að andlegi þátturinn spili inn í en að hennar sögn hætti líkami hennar að virka.
„Einkennin eru langur listi, að missa hár, geta ekki borðað, gat ekki sofið í næstum ár, var alltaf að svitna og á endanum segir líkaminn stopp. Þetta drepur fólk á endanum.“
Gat ekki staðið upp
Elín segir að hún hafi ekki komist upp úr rúminu eða staðið upp í margar vikur og þurfti að hætta í verkefnum vegna þess. Henni fannst reynslan ótrúlega auðmýkjandi.
„Ég hætti í söngleiknum Eitruð lítil pilla rétt fyrir frumsýningu út af heilsu. Ástæðan var bara að ég komst ekki upp úr rúminu. Ég gat ekki einu sinni farið á klósettið.
Ég var svo mikið með hugann við það sem ég átti að vera að gera. Ég hugsaði bara ég á að vera uppi í leikhúsi, ég á að vera að fara upp á svið, ég á að vera að fara í tökur eftir þrjá mánuði. Mamma endaði á að taka mig til Spánar, sagði bara: Elín mín nú förum við út.“