Pöddufullur Keflvíkingur réðst á tvær eldri konur í bænum: „Ég var auðvitað dauðskelkuð“

Sauðdrukkinn Keflvíkingur í kringum þrítugt réðst á tvær konur í bæjarfélaginu árið 1995 en DV greindi frá málinu.

„Ég ætlaði að fara að sofa og var búin að slökkva ljósin í eldhúsinu. Þá varð mér litið út um gluggann og sá þar bíl fyrir utan. Þar stóðu tveir menn og voru að toga hvor i annan. Ég hélt að þeir væru að fara í annað hús en þá sá ég að annar kom gangandi inn innkeyrsluna hjá mér. Hann hringdi dyrabjöllunni en ég fór fram og spurði hvað hann vildi. „Opnaðu eða þú skalt hafa verra af,“ sagði maðurinn. Þá hringdi ég í vinkonu mína i næsta húsi og spurði hvort hún þekkti manninn á tröppunum hjá mér. Hún þekkti hann ekki svo ég skellti á og hringdi strax í lögregluna. Á meðan sparkaði maðurinn upp hurðina að neðan og skreið þar inn um gat. Ég reyndi að komast út, var með sígarettu í hendinni og stakk henni framan í hann. Þá varð hann alveg vitlaus. En ég komst út. Þar kom vinkona mín að en maðurinn réðst strax á hana,“ sagði Guðrún Ármannsdóttir við DV um málið en atvikið átti sér stað rétt eftir miðnætti á laugardegi.

Guðrún Árnadóttir, vinkona og nágranni Guðrúnar, kom henni til aðstoðar.

„Ég hljóp yfir að húsi nágrannakonu minnar. Þegar ég kom að húsinu stóð hún þar á stéttinni æpandi af hræðslu og maðurinn á eftir henni. Þegar hann sá mig fleygði hann mér niður, lagðist yfir mig og tók mig kverkataki. Í því kom ungur piltur til hjálpar og svo lögreglan og náðu að rífa manninn ofan af mér. Ég var auðvitað dauðskelkuð og fékk sjokk á eftir. Ég er með kúlu á höfðinu og svolítið lemstruð en sem betur fer ekki brotin. Við höfum búið í þessari rólegu götu í 40 ár og aldrei kynnst öðru eins.“

Maðurinn var handtekinn af lögreglu og við yfirheyrslu gat ekki gefið neinar skýringar á hegðun sinni sökum minnisleysis. Þá hafði hann ekki komið við sögu lögreglu áður. Guðrún Ármannsdóttir sagði við DV að maðurinn hefði hringt í sig til að biðjast afsökunar og boðist til bæta það tjónið sem hefði orðið á eignum hennar.

Vinkonurnar sögðust ekki hafa tekið ákvörðun um hvort þær myndu kæra manninn.