- Auglýsing -
„Afhjúpun NATO þessa dagana er býsna athyglisverð en hún skrifast á reikning Tumps Bandaríkjaforseta. Afhjúpun er ef til vill ekki rétta orðið því það hefur lengi verið hugsandi fólki ljóst að NATO er lítið annað en þjónustustofnun Bandarískrar utanríkisstefnu og helgast fyrst og síðast af skilgreindum hagsmunum þar í landi. Hin NATO ríkin gera það sem þeim er sagt – svona að mestu leyti.“ Þannig hefst Facebook-færsla Kristins Hrafnssonar, ritstjóra Wikileaks en þar talar hann NATO og ráðandi stöðu Bandaríkjanna innan þess bandalags.
Kristinn heldur áfram:
„Til að breiða yfir þessa, fremur auðmýkjandi valdaskekkju, héldu önnur aðildarríki uppi þeirri blekkimynd að þarna væru jafningjar við borðið, „vinaþjóðir“ sem haldi þennan klúbb um háleit og falleg gildi. NATO sé bjart bandalag, þar sem jafnháir riddarar hringborðsins ráða sínum ráðum eftir að hafa fallið á kné við hátíðlega athöfn, hallað sér fram á sverðin, lotið höfðum og svarið þess eið að verja hvern annan – og heiður kvenna. Það hefur alltaf verið holur hljómur í þessu sviðsverki en líklegast er þægilegra að lifa í blekkiheimi en horfast í augu við nakinn sannleikann.“
Því næst snýr Kristinn sér að áhuga Donalds Trump á Grænlandi en hann hefur hótað að taka landið með hervaldi. Segir ritstjórinn að nú hrynji leiktjöld NATO og að fólk sé hissa á að aðalleikarinn fylgi ekki handritinu. Þá rassskellir hann íslenska fjölmiðla fyrir að spyrja ekki krefjandi spurninga um málið:
„Svo kemur Trump aftur fram á sviðið, eltist ekki við blekkileikinn og hótar að beita hervaldi gegn annari NATO þjóð til að fylgja eftir kröfu sinni að fá Grænland. Leiktjöldin hrynja og menn eru hvumsa yfir því að leikarinn í hlutverki Artúrs konungs fylgir ekki handritinu.
Með falli Pótemkintjaldanna molnaði jafnframt þessi yfirlýsta ,,grunnstoð“ íslenskrar utanríkisstefnu. Það leiðir að sjálfu að hin grunnstoðin, Varnarsamningurinn við Bandaríkin, er í uppnámi líka. Maður myndi ætla að þetta væri aðalfrétt íslenskra fjölmiðla (á eftir handboltanum, vitaskuld) og aðalumræðuefnið á hinu pólitíska sviði, en þar er ekkert að frétta nema eitthvað pot í Ingu Sæland. Hvaða stöðu ætlar íslenska ríkið að taka? Og íslenska þjóðin. Ef við fylgjum Dönum er þá varnarsamningurinn brostinn? Verður Keflavíkurflugvöllur notaður til hernaðaraðgerða á Grænlandi? Verður tollarefsingum beitt gegn Íslandi? Ætlum við að vera hlutlaus eða bara sinnulaus og láta okkur vanta við borðið (eins og kvöldverðarborðið hjá Mette Fredriksen á dögunum)?“
Að lokum hæðist Kristinn að ráðamönnum þjóðarinnar:
„Á meðan öll athygli er á nágranna okkar handan við Grænlandssund sem allir aðrir kalla að vísu Danmerkursund (sem menn ættu að muna þegar þeir hneikslast á trumpískri nafnbreytingu Mexíkóflóa í Ameríkuflóa) erum við og utanríkisráðherra landsins að horfa á handboltastríð – sem við töpum. Á þessari ögurstund er ekkert þing starfandi og engin utanríkismálanefnd. Helsta þjóðaröryggismálið í umræðunni er sú vá sem skapast þegar landsmenn missa Netflix við rof sæstrengs. Aldeilis samt fengur núna að hafa reynsluboltann Svanhildi sendiherra á vaktinni við hirðina í Camelot. Og Loga.“
Þess má geta að Mannlíf hefur sent spurningar um áhuga Bandaríkjaforseta á Grænlandi og fleiru því tengdu til utanríkisráðherra og bíður svara.