Leiðari úr 1 tbl. Gestgjafans 2021
Nýtt ár er eins og óskrifað blað og markar alltaf eitthvað ferskt og spennandi, sennilega eru líka margir fegnir að árið 2020 hafi runnið sitt skeið. Sjálfri fannst mér nánast eins og hulu væri lyft af tilverunni þegar 2021 heilsaði í reykjarmekki raketta og fyrsti janúar gekk í garð. Mörgum finnst janúar samt erfiður mánuður enda bæði dimmt og kalt úti og jólaslenið enn að hrjá sum okkar. Algengustu áramótaheitin eru sennilega að fara í ræktina og borða hollari mat en hið fyrrnefnda gæti reynst einhverjum erfitt um þessar mundir þar
sem líkamsræktarstöðvar hafa verið lokaðar um nokkra hríð þegar þetta er skrifað en það ætti samt ekki að koma í veg fyrir að fólk hreyfi sig. Margir hafa gert vel við sig í mat á þessu ári enda fátt betra til að láta sér líða vel á líkama og sál en góður heimaeldaður matur. Þetta hefur aftur á móti haft þau áhrif að magamál hluta þjóðarinnar hefur gildnað svolítið, það er svo sem ekkert athugavert við að bæta á sig útlitslega en mikil þyngdaraukning er ekki góð fyrir heilsuna.
Ég er ekki talsmanneskja kúra og ýkts matarræðis heldur reyni ég að hafa meðalhófið og almenna skynsemi að leiðarljósi en þessi mánuður einkennist oft af miklum öfgum og ákveðin pressa er á fólki að taka þátt í þessu eða hinu átaki. Stundum upplifi ég umræðuna um mat eins og hin nýju trúarbrögð samfélagsins og allir þurfa að tilheyra einhverjum hópi, vera þetta eða hitt og aðhyllast ákveðnar stefnur, setja á sig stimpil. Auðvitað er margt sem við þurfum að hafa í huga þegar kemur að matarræði bæði hvað varðar heilsu og umhverfisáhrif og ég fagna því að við séum meðvituð og upplýst en stundum er erfitt að átta sig á hvað er rétt og hvað rangt, sérstaklega á netinu. Eitt veit ég þó að það eru engar töfralausnir þegar kemur að því að léttast og koma líkamanum í betra ástand.
Einu sinni, á áttunda áratug síðustu aldar, var mamma í megrun og þá var nýjasta æðið að borða svokallaðar megrunarkaramellur sem áttu að koma í staðinn fyrir mat. Ég man að ég stalst oft í þær enda mjög bragðgóðar en ef eitthvað þá varð ég bara svengri af þeim og ekki man ég að mamma hafi neitt grennst. Seinna fór hún á annan kúr en í honum var mikið hrökkkex og hvítkál sem hún reyndar gerði alls konar skemmtilegt við en það sem þessi kúr gerði einna helst var að kenna mér að meta hvítkálsrétti því kílóin komu alltaf aftur að kúrnum loknum og það er einmitt heila málið. En mikið væri samt gaman ef kúrar virkuðu og við gætum gúffað í okkur óhollustu og farið svo bara í mánaðarkúr sem myndi leysa allt þangað til við færum svo aftur á næsta matarfyllirí. Það vonda við suma kúra er að stundum geta þeir haft neikvæð áhrif á heilsuna. Eitt dæmi um þetta eru þeytingar og hollustudrykkir og einmitt þess vegna fannst mér svolítið erfitt að tengja þá við hollustu á forsíðunni. Staðreyndin er sú að þeir geta bæði verið hollir og óhollir allt eftir því hvað er sett í þá, í hvaða magni við neytum þeirra og hvort við drekkum þá með mat eða ekki. Hlutirnir eru ekki alltaf svartir og hvítir.
Já, það getur verið vandlifað í henni veröld en eitt er ekki flókið og það er meðalhófið og almenn skynsemi. Lífið er samt miklu skemmtilegra með nokkrum megrunarkaramellum sem eru eins konar táknmynd um allt bullið sem okkur hefur verið selt í gegnum árin og við getum hlegið að í dag. Að hverju skyldum við hlæja eftir 30 ár?