Nágrannadeilur hafa í gegnum tíðina verið í fréttum fjölmiðla og var fjallað um slíkar í DV árið 2004 en þá sagði Leó Ólason að grannar hans væri heldur betur ekki góðir.
Forsaga málsins er sú að Rúnar Björgvinsson og Elín Traustadóttir áttu heima á Njálsgötu 30 en Leó átti Njálsgötu 30B og stendur það hús fyrir innan þeirra Rúnars og Elínar en þau stóð í miklum framkvæmdum á húsi sínu. Hvernig þau nálguðust þær framkvæmdir kom Leó á óvart.
„Það er illt í efni þegar leigjendur mínir komast vart heim til sín vegna framkvæmda nágrannanna,“ sagði Leó við DV um málið. „Það er hreinlega verið að drulla yfir andlitið á manni. Þau svara bara með hlátri og hafa meira að segja gengið svo langt að hlaða upp timbri fyrir glugga í húsi mínu þannig að leigjendurnir hafa ekki séð út.“
Rúnar og Elín litu öðrum augum á málið en þau töldu sig aðeins vera endurbæta aldargamalt hús sitt.
„Það er nú þannig með þetta gamla hverfi að ef ekkert verður að gert þá grotnar þetta allt niður og það viljum við ekki sjá,“ sagði Elín Traustadóttir. „Við erum hérna með teikningar sem sýna að íbúarnir á Njálsgötu 30B eiga að ganga að og frá húsi sínu að ofanverðu en ekki yfir lóðina okkar. Fyrri eigendur sögðu okkur að þeir hefðu leyft þessu fólki að ganga þennan stíg en það væri alls ekki réttur þeirra. Við erum friðsælt fólk og viljum ekki leiðindi. Við viljum hins vegar halda við húsi okkar og lóð.“