Guðlaugur brjálaður út í borgina vegna rottugangs: „Skilja okkur eftir í þessum viðbjóði“

Það er óhætt að segja að Guðlaugur Lárusson íbúi í Hlíðahverfi hafi verið mjög ósáttur með rottugang í hverfinu árið 1990.

„Ég lá í sólbaði á grasflötinni við hús í síðustu viku og vissi fyrr en rotta kom labbandi að mér í mestu rólegheitum. Mér brá illa en kvikindið virtist ekki hrætt fyrir fimmaura. Það er orðið mikið um rottur hér í kring og í húsinu er þetta orðið svo slæmt að konurnar þora ekki í þvottahúsið þora ekki í þvottahúsið og því síður að láta börn sofa úti í vögnum. Þessi fénaður er viðbjóðslegur og á ekki að sjást í nokkurri borg þar sem yfirvöld hafa snefil af sómatilfinningu,“ sagði Guðlaugur við DV um málið árið 1990 en að sögn hans var hann nýbúinn að hirða dauða rottu úr þvottahúsinu.

Blaðamaður DV spurði þá Guðlaug hvort ekki væri eitrað fyrir rottum.

„Það virðist ekki vera. Ég hringdi í borgina og í fyrstu var mér bent á að laga einhverja rennu við húsið. Ég lét mér ekki að segjast og um síðir kom maður loksins til að eitra. Það var þó eins og að hann hefði varla tíma til að standa í þessu,“ en þessi rottugangur var alveg nýr fyrir Guðlaugi en hann hafði búið í 15 ára á Snorrabraut og vissulega séð rottu einstaka sinnum en aldrei neitt í líkingu við þetta. Guðlaugur sagði þetta væri borgaryfirvöldum að kenna.

„Það er greinilegt að peningar eru lagðir í aðrar framkvæmdir en að uppræta þennan viðbjóðslega fénað. Rotturnar koma úr holræsunum og hitaveitustokkunum og þetta eru engin smákvikindi. Þessir háu herrar hjá borginni virðast flytja í nýju hverfin og skilja okkur eftir í þessum viðbjóði. Það líður að því að kvikindin fara að ganga yfir mann hérna. Íbúarnir eru langþreyttir á þessu. Í smáplássum úti á landi eru farnar herferðir gegn rottum en hér í höfuðborginni virðast rotturnar sums staðar komast upp með að fara í herferð gegn íbúum.“