Í fjölmörg ár hafði Ásbjörn Magnússon rekið sjoppu við Suðurgötu án þess að lenda í nokkru slæmu. Það breyttist hins vegar þann mánudagskvöldið 23. október árið 1995.
Hinn 71 árs gamli Hafnfirðingur, Ásbjörn Magnússon var að sinna starfi sínu sem sjoppueigandi við Suðurgötu í Hafnarfirði mánudagskvöld eitt í október 1995, þegar hann varð fyrir því að vera rændur og barinn í höfuðið með barefli. Ræninginn hafði nýtt tækifærið þegar hann sá peningakassann opinn eftir síðasta viðskiptavin og greip það sem í honum var. Sagði Ásbjörn við DV að maðurinn hafi verið í búning sem minnti helst á kafarabúning, því hafi hann ekki náð neinu taki á honum. Svo fór að fautinn barði Ásbjörn í höfuðið með barafli svo hann vankaðist. Hljóp hann því næst út á Reykjanesbraut en var sennilega tekinn upp í bíl þar.
Hér má sjá umfjöllun DV um málið frá sínum tíma:
Maður á áttræðisaldri barinn í höfuðið og rændur:
„Vona bara að þessi deli náist“
„Ég vona bara að þessi deli náist. Lögreglan tók málið þegar föstum tökum og sporhundur þeirra rakti slóð árásarmannsins út á Reykjanesbraut. Þar virðist hann hafa verið tekinn upp í bíl,“ segir Ásbjörn Magnússon, 71 árs gamall Hafnfirðingur, sem rændur var í fyrrakvöld þar sem hann var við vinnu sína í sjoppu við Suðurgötu. Árásarmaðurinn stökk yfir afgreiðsluborðið meðan Ásbjöm sneri baki að inngöngudyrum sjoppunnar. Ásbjöm hafði nýlokið við að afgreiða viðskiptavin og stóð peningakassinn opinn og þaðan hafði ræninginn með sér nokkur þúsund krónur. Mest af fjármununum.eftir sölu dagsins var ekki í kassanum. „Þetta var stór sláni og klæddur í hálan búning eins og kafari. Ég náði því hvergi taki á honum. Áður en ég náði að snúa mér að honum sló hann mig í höfuðið með barefli og ég vankaðist,“ segir Ásbjörn. Eftír að árásarmaðurinn hafði hrifsað til sín mestallt úr peningakassanum stökk hann út og hljóp í átt að Reykjanesbrautinni. Ásbjörn reyndi að kalla á hjálp en enginn heyrði enda klukkan farin að ganga tólf og ró komin á í hverfinu. Ásbjörn hringdi á lögreglu sem kom með sporhund en hann tapaði slóð mannsins við Reykjanesbrautina. Hann var ófundinn enn þegar síðast fréttist. „Árásin kom mér mjög á óvart enda er ég ekki slíku vanur. Hér hefur aldrei neitt komið fyrir öll þau ár sem ég hef verið með sjoppuna,“ sagði Ásbjöm.