Einn allra besti bassaleikari íslenskrar tónlistar, ef ekki sá besti, Jakob Smári Magnússon veltir fyrir sér Covid 19 og möguleikum okkar gegn veirunni:
„Bólusetningar lofuðu öllu fögru. Það var jú búið að sýna fram á það með vísindalegum rannsóknum að það væri líf eftir bólusetningu. Gott og grímulaust líf án takmarkana. Allt yrði næstum því sem áður. Það hélt ég allavega,“ segir Jakob og bætir við:
„Jú, maður vill trúa og treysta yfirvöldum. Þeim sem taka ákvarðanir byggðar á vísindalegum staðreyndum. En mér líður eins og vísindin hafi svikið mig. Eða yfirvöld, sem keyptu gallaða vöru sem svo var dælt í þjóðina sem lét hendur standa fram úr ermum svo hægt væri að dæla í okkur betra lífi þar sem við gætum verið innan seilingar við næsta mann, jafnvel faðmast og tekið á móti ferðamönnum.
Og heldur áfram.
„Auðvitað var skrúfað frá landamærunum og túristar fengu að flæða inn í landið til að skoða gosið, ganga á hrauninu og eyða hér peningum, svo ferðamannaiðnaðurinn færi ekki endanlega á hausinn.
Ferðabransinn skiptir svo rosalega miklu máli. Hann skiptir meira máli en daglegt líf og heilsa okkar sem hér búum. Svo var líka búið að bólusetja okkur.
Við trúðum blint, eins og segir í laginu, og nú stöndum við uppi með fleiri smit en nokkurn tímann áður. Landspítalinn hefur ekki undan. Veiran flæðir um,“ segir Jakob og veltir því fyrir sér „hvort við eigum séns gegn þessari veiru. Verðum við að lifa við takmarkanir eða eigum við bara að láta veiruna yfir okkur ganga þar til hún fær leið á okkur?“
Að lokum segir Jakob:
„Ég veit ekki hvað skal segja. Ég er ekki sérfræðingur með vísindalega þekkingu á bakinu. Ég er ekki stjórnmálamaður. Ég er bara manneskja sem líður eins og það hafi verið komið illa fram við mig eða ég hafi verið svikinn á einhvern hátt.
Það eru að koma kosningar en ég held að það breyti engu hverjir sigra þær. Sennilega veiran.“