Andlát nemandans var ekki eina áfallið í lífi Tómasar. Hann var um skeið vélvirki á norskum olíuborpöllum og nokkrum dögum eftir að hann var við störf á borpallinum Alexander Kielland fórst pallurinn og 123 menn með honum. Meðal hinna látnu var einn Íslendingur og tók Tómas þátt í björgunarstarfinu á slysstað. „Ég var sjálfur á Kielland bara nokkrum dögum áður en honum hvolfdi. Það voru tveir prestar þarna sem töluðu við mann á klukkutíma fresti. Þetta var mikið högg fyrir norskan olíuiðnað og samfélag og þetta situr í mér,“ segir Tómas.
Eftir að Tómas missti nemandann í höndunum á sér lýsir hann reynslunni á þá leið að hann hafi týnt sjálfum sér í kjölfarið. Hann segist hafa farið um í hálfgerði leiðslu án þess að hafa nokkra stjórn á því hvað hann gerði. Einn daginn fannst Tómasi sem einhvers konar andi vitjaði sín og segði sér að tala við æðri mátt. Hann settist upp í bíl sinn og keyrði stefnulaust um í fyrstu. Sú för endaði í Skálholti þar sem hann bað almættið um að hjálpa sér því hann væri algjörlega týndur.
Fyrir rúmum tveimur áratugum stofnaði Tómas Bláa herinn og hefur hann hlotið ýmsar viðurkenningar fyrir baráttuna fyrir umhverfinu, meðal annars riddarakross hinnar íslensku fálkaorðu og verið tilnefndur til umhverfisverðlauna Norðurlandaráðs.