Það er óhætt að segja að viðbrögð innan Pírataspjallsins séu misjöfn við hugmyndum Reykjavíkurborgar til að koma til móts við transfólk í sundlaugum borgarinnar. Reykjavíkurborg hefur gefið út leiðbeiningabækling fyrir starfsfólk íþróttamannvirkja vegna kvartana um transfólk. Píratinn Dóra Björt Guðjónsdóttir, formaður mannréttinda-, nýsköpunar- og lýðræðisráðs, segir í samtali við Fréttablaðið að borgin vilji vera í fararbroddi er komi að mannréttindum. Hún fullyrðir að lög um kynrænt sjálfræði festi í sessi rétt transkvenna til að fara í kvennaklefa.
Sumir innan Pírataspjallsins telja að með þessu sé verið að ganga á rétt meirihlutans. „En hvað með þau sem finnst þetta óþægilegt hvar er réttur þeirra, því er ekki svarað í þessari grein,“ skrifar Jökull nokkur.
Þessu svarar Edda nokkur sem segir: „Það er mikilvægara að minnihlutahópum líði vel en forréttindahópum. Best væri auðvitað að öllum líði vel en það er ekki að fara að gera neinum illt að fólk fari bara í þá klefa sem því líður best í. Það myndi ekki gera mér neitt þó að kæmi einstaklingur með typpi í kvennaklefann.“
Víðir nokkur segir þessa stefnu eingöngu hugsa um upplifun transfólks. „Þarna er bara verið að hugsa um upplifun transfólks en ekki allra hinna. Hver er upplifun manna og drengja að sjá píku í katlaklefanum eða upplifun kvenna og stúlkna að sjá typpi í kvennaklefanum? Sér klefar fyrir þá sem vilja…….frábært. Hitt ekki.“
Víðir heldur svo áfram í annarri athugasemd og segir engu skipta hversu mikla fræðslu hann fær. „Það er alveg sama hve mikla fræðslu ég fæ eða hversu woke ég næ að verða, ef ég sè píku og/eða brjóst fer heilinn á mér (og flestra annara karla) á flug. Og inni í karlaklefa er það eitthvað sem mig langar ekki að upplifa. Og ætti ekki að þurfa að upplifa.“
Víðir segir þetta ekki vera boðlegt. „Þetta er ekki fyrir augunum á manni alla daga og á aldrei eftir að sjá svona milljón sinnum. Kvenn líkamar eru huldir klæðum alla daga. En svo allt í einu sèr maður svoleiðis kvik nakinn í sturtuklefa og það á að vera fullkomnlega eðlilegt og ef mèr líður skringilega á èg bara að vera úti. Nei!!! Það er ekki í boði.“
Hulda nokkur tekur undir með honum og skrifar: „Ef ég er alveg heiðarleg, þá myndi mér líða illa í sturtu með ókunnum karlmönnum (transkonum). Og ef ég ætti dóttur á aldrinum 7-17 ára er ég efins um að ég byði henni upp á það.“
Ingimundur nokkur spyr hvort það verði ekki kvartað undan því ef karlmanni rísi hold í sturtuklefunum af þessu ástæðum. „Ég held að allir geti séð fyrir sér óþægindatilfinningu ef viðkomandi var ekki undir það búinn að einstaklingur með líkamsútlit annars kyns sé með viðkomandi í búningsklefa og sturtum, ef um er að ræða eldri einstaklinga en ca 6-7 ára. Og segjum að einstakingurinn örfist kynferðislega við slika sýn, skiptir ekki máli ef er kona því minni einkenni eru, en ef unglingspilti eða karlmanni rísi hold, þá munu óánægjuraddir vakna ímyndar fólk sér. Óþægileg staða.“
Að lokum virðist móðir Dóru Bjartar, Guðrún Barbara Tryggvadóttir, reyna að skera á þennan hnút. Hún skrifar: „Þau fara í einkaklefana og allir sáttir. Lífið er ekki svart og hvítt heldur marglitt.“