Egill Helgason þáttastjórnandi segir að „maður minnist Páls Pampichlers Pálssonar með mikilli virðingu og þakklæti,“ og bætir við:
„Hann var einn af útlendingunum sem settust hér að um og eftir stríð og drifu upp íslenskt tónlistarlíf. Þetta voru Mið-Evrópumenn, auk Pampichlers má nefna Urbancic, Róbert Abraham, Weisshappel og Carl Billich.“
Egill nefnir að „Pampichler var trompetleikari og kom til að stjórna lúðrasveit, síðar var hann lengi einn af stjórnendum Sinfóníuhljómsveitar Íslands og að auki tónskáld og útsetjari.“
Egill veltir því fyrir sér hvort við Íslendingar hafi metið Pál að verðleikum:
„Ég þekkti hann ekki nema lítillega, hitti hann stundum á Mokka þar sem hann sat með vini sínum og frænda mínum Andrési Kolbeinssyni óbóleikara. Þeir voru góðir saman.
Það kom manni hálfpartinn á óvart þegar Pampichler, að lokinni langri starfsævi hérna á Íslandi, flutti aftur heim til þeirrar fögru borgar Graz í Austurríki. Og þó, maður spyr hvort Íslendingar hafi metið hann að verðleikum? Páll var 95 ára þegar hann lést 10. febrúar. Til Íslands kom hann fyrst 1949, rétt rúmlega tvítugur.“