Góð vika
Náttúruverndarsinnar áttu ansi góða viku en nýlega birtust fréttir af friðlýsingu Guðmundar Inga Guðbrandssonar, á jörðinni Dröngum á Ströndum, síðasta dag hans í embætti umhverfisráðherra.
Aðalumhverfissinni Ísland um þessar mundir, Tómas Guðbjartsson hjartalæknir, er einn af þeim sem fagna þessum fréttum. „Hvaða æsingur er þetta út af staðfestingu ráðherra á friðlýsingu jarðarinnar Dranga á Ströndum? Þetta er einhver stórkostlegasta náttúra sem Ísland hefur upp á að bjóða,“ skrifaði Tómas Guðbjartsson, hjartalæknir og náttúruverndarsinni. Tómas bætti svo við að honum þætti skrítið að fulltrúi Árneshrepps hefði sett sig á móti friðlýsingunni. „Það er síðan grátlegt að fulltrúi sveitarfélagsins hafi einn verið mótfallinn friðlýsingunni en enn hallærislegra hvernig Miðflokksmenn reyna nú að að gera friðlýsinguna tortryggilega. Er verið að veiða atkvæði eða halda menn á þeim fámenna bæ í alvöru að Hvalárvirkjun verði að veruleika? Rannsóknarleyfi Vesturverks var ekki einu sinni endurnýjað sl. vor og því útrunnið. Sem eru frábærar fréttir fyrir náttúru Stranda og vonandi allra síðasti naglinn í líkistu Hvalárvirkjunar.“
Elías Svavar Kristinsson, einn af eigendum Dranga og einn helsti baráttumaðurinn gegn Hvalárvirkjun og eyðileggingunni sem myndi fylgja ef þau áform gengju eftir, er einnig himinlifandi yfir friðlýsingunni. „Ég er alsæll með friðunina. Stórfurðulegt að Samfylkingin tekur undir með Bergþóri Ólasyni, af öllum mönnum. Við eigendur Dranga vorum nánast á einu máli um að friða landið. Þeir ætluðu sér að ná í vatnið okkar til að stækka virkjunina. Vesturverk hafði óskað eftir viðræðum en við svöruðum ekki þessu rugli. Drangar verða aldrei settir undir gróðapunga.“
Slæm vika
MAST átti frekar slæma viku en fjölmargir hafa gagnrýnt stofnunina fyrir hennar þátt í Blóðmeramálinu. Finnst mörgum sem MAST hafi ekki staðið sig í stykkinu við eftirlit þegar kemur að velferð blóðmeranna.
Ole Anton Bieltvedt, formaður Jarðarvina, félagasamtaka um dýra-, náttúru- og umhverfisvernd, skrifaði opið bréf til forstjóra MAST, Hrannar Ólínu Jörundardóttur, vegna blóðmerahaldsins. Hér er brot úr því:
„Þar sagðir þú meðal annars, að það væri mat ykkar, að hægt væri að framkvæma blóðtöku af fylfullum merum – reka blóðmerahald – án þess, að ógna velferð dýranna. Þetta mat vekur furðu mína,“ skrifar Ole og vitnar næst í blaðagrein eftir sjálfan sig sem birtist á Vísi þann 26. nóvember síðastliðinn.
„… verður vart séð, hvernig hægt er með góðu, að koma ótömdum, hálfvilltum hryssum, sem búið er að rífa folaldið frá, inn í þröngan blóðtökubás, þar sem hryssan er njörvuð niður og höfuð strengt upp með reipum – staða dýrsins negld – til að hægt sé að opna slagæð á hálsi og tappa þar af blóði í 15 langar mínútur!!“
Þá neita dýraverndunarsamtökin sem standa á bak við heimildamyndina um blóðmeraiðnaðinn á Íslandi að senda MAST óklippt myndefni líkt og MAST hefur beðið um. Telja samtökin MAST vera part af vandamálinu. Mannlíf birti opið bréf samtakanna til MAST og hér er niðurlag bréfsins:
„Það er ekki í okkar hagsmunum, sem dýraverndunarsamtök, að ásaka einstaklinga heldur kerfið sem skapar störfin sem stuðla að slíkri grimmd. Til að tryggja persónuleg réttindi einstaklinganna sem sjást í heimildamyndinni án þess þó að vera auðkennd, munum við ekki afhenda MAST nokkurt myndefni. Ef að ríkissaksóknarinn mun hefja rannsókn á málinu erum við tilbúin að vinna með honum.“