Móðir Gunnars Þorsteinssonar, Gunnars í Krossinum, var myrt fyrir rúmum tveimur áratugum. Í viðtali við Mannlífið með Reyni Traustasyni segir Gunnar að það fyrsta sem hann hafi gert hafi verið að fyrirgefa morðingja hennar.
„Ég ætla ekki að fara að hata einhvern mann og vera bundinn einhverri haturstaug. Það versta var vikan eftir morðið þegar fjölmiðlar voru á mér dag og nótt með upplýsingar um að morðið á henni væri mér að kenna; að maður hefði myrt hana til að ná sér niðri á mér. Það var ekki flugufótur fyrir því. Þetta var „random“. Hann var bara kolóður; bjó hjá móður sinni í þessu húsi og bankaði á aðrar dyr og þar voru gestir og svo bankaði hann hjá mömmu og hún var ein. Hræðilegt alveg. Hræðilegt.“
Viðtalið í heild sinni er að finna er að finna í nýju hefti Mannlífs og í Mannlífinu með Reyni Traustasyni.