Það hefur væntanlega ekki farið fram hjá nokkrum einasta kjafti mál Ingós Veðurguðs, mál sem búið er að skekja þjóðina og virðist ekkert í rénum fremur en gosið í Grindavík, þvert ofan í allar spár.
Ríkharður nokkur tjáir sig um málið í færslu í Facebook-hópnum Fjölmiðlanördar og vísar í grein DV birti nýverið um málið.
Hann segir að „svona skrif vekja upp margar spurningar. Bæði hvað er að vera „meintur ofbeldismaður“ en einnig hvenær sögur hætta að vera nafnlausar.“
Heldur áfram:
„Hérna setur Erla Dóra Magnúsdóttir (blm. DV) nafn sitt við þessar sögur og dreifir þeim ásamt því að leggja mat sitt á þær“ og vísar í áðurnefnda grein:
„Munum að það er ekki á hlut þolenda að verja mannorð gerenda. Gerendur skaða það sjálfir með gjörðum sínum. Tölfræðin er þolendum í hag, leyfum þeim að njóta vafans. Þetta eru sögur meintra þolenda sem ná yfir mörg ár. Meintir þolendur skulda engum að stíga fram með sögur sínar en kjósa að gera það nafnlaust núna til að sýna umfangið. Við trúum þolendum.“
Ríkharður er því greinilega ekki sáttur með skrif DV um málið; bætir við að Ingó Veðurguð „hafi alveg ágætis meiðyrðamál i höndunum gagnvart Erlu þar sem hún er að dreifa þessum sögum ásamt því að hvetja fólk til að líta á þær sem sannar.“
Fáir koma Ríkharði til varnar en ótalmargir gagnrýna skrif hans, en segja má að hópurinn skíðlogi vegna færslu hans.
Harpa blandar sér í umræðuna með beinskeyttri færslu sem hún beinir að Ríkharði og það er óhætt að segja að Harpa dragi ekkert undan:
„OK, þannig að þú ert ekki ekki bara á móti konum (hvers líf eru alveg jafn ónýt eins og líf ofbeldismannsins, munurinn sá að þær eru þolandi en ekki gerandi) heldur er ógæfufólk í fjölmiðum gríðarlega fyrir þér og viltu bara sópa þeirra vandamálum undir mottuna svo þú þurfir ekki að horfast í augu við það? Hversu mikla peninga, stórt typpi og góðan status hugnast þér að menn þurfi að hafa til að vera ásættanlegt umfjöllunarefni fjölmiðla?“
Alexander nokkur segir: „Ég man þegar ég var rúmlega 14 ára og þá gengu sögur um að hann væri svoldið fyrir yngri stelpur. Hélt að allt landið væri búið að heyra að hann væri perri.“
Maður að nafni Gunnjón segir einfaldlega um mál Ingós að „þetta er búið að vera almenn vitneskja í minnst áratug.“
Síðan kemur athugasemd frá manni sem heitir Vilhelm, en færsla hans sló algjörlega í gegn og þegar þetta er skrifað hefur hún verið „lækuð“ tæplega hundrað og fimmtíu sinnum, og hljómar svona:
„Ef það eru 20+ konur sem eru til í að tala gegn þér, og ef það eru til 10+ ár af slúðursögum um þig frá öðrum aðilum, þá er kannski tími til að spyrja hvort það sé ekki örugglega þú en ekki allir aðrir sem eru vondu kallarnir í sögunni.“
Svo er það Gunnhildur sem tjáir sig líka með eftirfarandi orðum: „Ríkharður, Þú veist að fólk kemst upp með glæpi þó það fari fyrir dóm?
Þú veist að mörg lög voru skrifuð fyrir lööööngu síðan og hafa ekki verið uppfærð inn í nútímann,“ og nefnir eitt dæmi máli sínu til stuðnings:
„Það eru ekki mörg ár síðan það var löglegt að nauðga maka sínum í hjónabandi. Þú veist að það er svo ótrúlega margt gallað innan réttarkerfisins sem veldur því að þolendur, sérstaklega í kynferðisbrotamálum, fara EKKI með málin til lögreglu því allar líkur eru á því að málunum sé vísað frá því það þykir ekki líklegt til sakfellingar eða það kemur fram sýknudómur,“ segir hún og telur að það sé „engin staðfesting á því að það sé ekki brotið á fólki hér á landi, bara að réttarkerfið á mjög erfitt með þessi mál, því gerendur í þessum málum veifa sýknudómum og niðurfellingarmálum eins og sönnunum fyrir eigin sakleysi.
Það er þekkt fyrirbæri að verða fyrir öðru áfalli þegar þolendur fara með málin sín réttarleiðina; því brotalamirnar eru margar og sönnunarbyrðin er á einhverju öðru leveli. Áverkavottorð, myndbönd og jafnvel hálfgerðar játningar hafa ekki dugað til þess að ná fram sakfellingu.“