Í viðtali í hlaðvarpi hjá fjölmiðlamanninum Sölva Tryggvasyni fer Bjarni Benediktsson, forsætisráðherra Íslands, hörðum orðum um hælisleitendur á Íslandi og er ósáttur með þá gagnrýni sem ríkisstjórn hans hefur fengið en telja sumir að hún hafi sýnt mannvonsku og jafnvel alið á útlendingahatri.
„Varðandi hælisleitendamálin, þá hefur heimurinn breyst mikið á skömmum tíma og straumur flóttamanna hefur aukist gríðarlega. Það sá enginn fyrir þessa aukningu, en smám saman kom í ljós að regluverkið var að þróast í átt frá því sem við höfðum verið að ákveða fram að því. Þjóðir hafa þurft að bregðast við og í mörgum löndum hefur bara verið skipt um ríkisstjórnir ef það er ekki gert. Pólitíkin hefur á undanförnum árum mikið snúist um innflytjendamál í Evrópu og við stöndum frammi fyrir nýjum veruleika. Ég sá þá þróun sem fjármálaráðherra hvernig kostnaðurinn við útlendingamálin rauk upp ár frá ári. Fyrst 500 milljónir á ári, svo milljarður, svo tveir milljarðar og á endanum tuttugu og sex milljarðar. Það er auðvitað bara sturlun. Ég spurði margoft spurninga og dómsmálaráðherra fór ítrekað með mál inn í þingið sem enduðu bara í málþófi og menn voru úthrópaðir fyrir að sýna mannvonsku. Það er fyrst núna á undanförnum tveimur árum sem hefur verið hægt að ná einhverjum breytingum í gegnum þingið og stjórnmálin almennt eru að vakna um að þessi þróun getur ekki gengið. Kostnaðurinn við þennan málaflokk er brjálaður og það er algjörlega óásættanlegt. Það er ekki hægt að réttlæta þetta lengur gagnvart skattgreiðendum,“ sagði Bjarni meðal annars við Sölva.
Óraunhæft að bjóða alla velkomna
„Við eigum auðvitað að bjóða fólk velkomið hingað, en ég held að því miður getum við ekki boðið alla velkomna. Það er einfaldlega óraunhæft. En í umræðunni um innflytjendamál almennt er oft verið að rugla öllu saman. Hælisleitendum og þeim sem þurfa alþjóðlega vernd og svo öllum öðrum innflytjendum sem vilja bara koma hingað og búa hér. En það er ekki sjálfsagt að allir fái að koma hingað og búa hér, til dæmis ef viðkomandi hefur engar forsendur fyrir því að geta framfleytt sér og komið sér fyrir. Ef þú getur komið til Íslands og sýnt fram á að þú getir framfleytt þér og að það sé eftirspurn eftir þínum starfskröftum viljum við greiða fyrir því. En ef það blasir við að einstaklingurinn fer bara beint á félagslega kerfið getum við ekki tekið endalaust við því. Það er ekkert ríki sem leyfir slíkt og við getum ekki gert það heldur.“