Einar Sveinbjörnsson veðurfræðingur gagnrýnir Morgunblaðið harðlega á Facebook fyrir að endurbirta blogg Jóns Magnússonar, fyrrverandi þingmanns. Jón efast um hlýnun jarðar á sama tíma og ein versta hitabylgja sögunnar stendur yfir.
Einar skrifar: „MOGGINN TEKUR NIÐUR.. að hefja upp og endurbirta bullið í Jóni Magnússyni um loftslagsmál. Einn af mörg hundruð pistlum í svipaða veru hjá Jóni og hann má vitanlega halda fram sinni sérvisku og loftslagsafneitun. En að Morgunblaðið skuli taki þetta upp og vekja sérstaka athygli vekur furðu svo ekki sé meira sagt. Ekki síst nú þegar áhrif loftslagsbreytinga birtast Evrópubúum með skýrari hætti en oftast áður.“
Einar vísar í Staksteina Morgunblaðsins en þar birtir blaðið oft skoðanir kynlegra kvista. Nær undantekningalaust í jákvæðu ljósi. Í dag segir þar: „Jón Magnússon lögmaður bendir á þá löngun „fréttamanna“ að ýta undir trúarsetningu um manngert veður. Hefðbundin háhitatíð er hafin upp í heimatilbúin heimsmet: — Veðurfræðingur gærdagsins var greinilega óviðbúinn tekinn til að vitna um að þetta sýndi ótvírætt hlýnun af mannavöldum. Hann varðist vel, en sagði í lokin að marsmánuður 2022 væri sá hlýjasti sem mælst hefur. Ekki urðum við, sem vorum á Spáni í mars, vör við það og skv. Alþjóðaveðurfræðistofunni NOAA var fjarri því að hitamet hefði fallið á Spáni í mars sl.“
Máli sínu til stuðnings vísar Jón í erlenda frétt. „Í frétt á Al Jazeera um daginn var sagt að mikill flóttamannastraumur frá Tigrahéruðum Eþíópíu væri vegna loftslagsbreytinga og ófriðar í landinu. — Þetta var rangt. Loftslagsbreytingar höfðu ekkert með þetta að gera, heldur innrás Eþíópíuhers inn í Tigrahéruðin undir forustu friðarverðlaunahafa Nóbels, sem nú ræður ríkjum í landinu. — Í Eþíópíu ríkti sár hungursneyð um og eftir 1970 vegna gríðarlegra hita og þurrka. — Þá var ástandið mjög alvarlegt. Nú er staðan allt önnur og mun betri. — Sumir segja að aukið koltvísýringsmagn í andrúmsloftinu bæti vaxtarskilyrði jarðargróða.“
Einar veðurfræðingur er ekki sá eini sem gagnrýnir þessi skrif. Það gerir einnig Illugi Jökulsson. „Ég á vini sem vinna á Morgunblaðinu og ber virðingu fyrir fagmennsku margra starfsmanna þar. Og það er langt síðan ég tók þann pól í hæðina að vera ekki að óþörfu að snúa hnífum í sárum þeirra yfir því heimskulega galli sem stöðugt virðist vella úr penna annars ritstjóra blaðsins, og starfsmennirnir hljóta flestir að blygðast sín fyrir. — En stundum blöskrar manni,“ segir Illugi.
Hann segir þessi skrif sína hugarástand helstu yfirmanna á Morgunblaðinu. Þeir séu djúpt sokknir í samsæriskenningaraus. „Látum vera að Morgunblaðið, sem fyrrum bar sig aðeins saman við helstu stórblöð Vesturlanda, sé nú í ritstjórnarefni sínu orðið málgagn samsæriskenninga, Trumpisma og botnlausrar lágkúru í endurritunum sínum á sögunni. Látum vera þó blaðið hampi nú í Staksteinum sínum rugli eins og Jón Magnússon lögmaður býður hér upp á? — En að ritstjóri blaðs, sem vill láta taka sig hátíðlega, sé svo djúpt sokkinn í fyrirlitningu sína á raunverulegri blaðamennsku að hann setji gæsalappirnar sínar hér utan um „fréttamenn“, það er einhvern veginn punkturinn yfir hið endanlega i. — Góðu vinir á Morgunblaðinu, finnst ykkur þetta í lagi? Finnst ykkur ekki að fyrirlitning ritstjórans hitti ykkur sjálfa fyrir?“