Nú hefur saxast nokk á geðheilsu Glúms, segir Glúmur Baldvinsson sjálfur í færslu á síðu sinni í dag.
Glúmur hefur staðið í ströngu upp á síðkastið, vegna fjölskyldumála.
Í lok árs fjallaði Mannlíf um brottför hans frá Íslandi, þar sem hann staðfesti að hann myndi aldrei koma aftur:
„Gangið á Guðs vegum og lifi ríkisstjórnin.Gangið á Guðs vegum og lifi ríkisstjórnin. Gleðileg jól. Sjálfur kem ég aldrei aftur.“
Í færslu sinni í dag fer hann yfir farir sínar á leið sinni til Íslands. Þar segir:
„Nú hefur saxast nokk á geðheilsu Glúms. Nýlentur frá Ítalíu hinni fögru þar sem á síðasta degi var brotist inn í bíl minn og eigum okkar Korku öllum stolið; tölvum símum og nykeyptu drasli.
Bílaleigan lofaði að senda mér tjónaskýrslu en í stað þess sendir hún mér rukkun fyrir innbrotið.“
Bætir við:
„Svo ég hef verið nokkuð dasaður eftir lendingu og lítt áhugasamur um íslensk tíðindi.
En í gær mannaði ég mig til þess að þrífa bíl minn. Kom við í Sorpu í Mosó og henti drasli í gám; ætlaði ég svo að halda leiðar minnar ánægður með dagsverkið.
En þá vantaði bíllykil; Þá fyrst frusu taugar í æðum, og ég gerði dauðaleit í bíl og á plani.
Ekkert.
Þá læddist að mér lúmskur grunur. Hoppaði ég ofan í ruslagaminn og ruddi ollu drasli úr vegi mínum. Tæmdi helvitis gáminn í ofboði hins sturlaða manns.“
Glúmur segir svo að „viti menn; fann bíllykilinn neðst í gámnum og við fundinn hoppaði ég af kæti og hrópaði sigursöngva til almættisins.
Einn í miðjum ruslagámi í Mosó.“
Endar svo skemmtilega færslu áþessum orðum:
„Þið getið rétt ímyndað ykkur svipinn a viðstöddum sem og starfsfólki. Forðaði mér áður en sjúkrabíllinn kom. Mín ályktun er sú að seint verð ég bæjarstjóri Mosó eftir þessa uppákomu. Kannski gleymist þetta vitnum innan hundrað ára. Vonandi dauð þá. Þá á ég kannski sjens. Gleðilegt nýtt fucking ár.“