Höfðinginn Gústaf Níelsson er að jafna sig eftir veikindi, og segir okkur aðeins frá:
„Okkar maður er aðeins að hjarna við eftir harðan slag við harðsvíraða hálsbólgu og kvefpest síðustu dagana.“
Hann er klár á því hvað hefur reynst honum best í veikindaglímunni:
„Hefur mikill svefn reynst bestur í slagnum, þó er hann ennþá rámur og hás, þótt aðeins hafi dregið úr nefrennsli.“
Gústaf segir einnig frá því hvað kona hans ráðlagði honum í stimpingunum við harðsvíruðu hálsbólguna og kuldalegu kvefpestina:
„Frú Bergþóra lagði til að hann reyndi að rjúfa tengslin á milli heila og tungu; með öðrum orðum að hann þegði svolítið, en að skaðlausu mætti virkja tengslin á milli heila og fingra, svo hann gæti hrellt samtíð sína eftir föngum á Fésbókinni góðu.
Bindur okkar maður nokkrar vonir við það að hann vakni á morgun fjallhress, þótt ekki verði hann sem nýr úr kassanum.“