Ásrún Fanný Hilmarsdóttir er 19 ára einstæð móðir, sem er að byrja að fóta sig í lífinu eftir meðferð. Hún hefur sótt um fjárhagslega aðstoð í heimabæ sínum vegna aðstæðna sinna, en fengið höfnun. Fjárhagserfiðleikar og óvissa um framtíðina, valda því að kvíðinn sem hún hefur glímt við frá unga aldri tekur yfir. Gleðin í lífi Ásrúnar er þó dóttir hennar sem hún segist elska meira en allt.
Ásrún leigir íbúð á 230 þúsund krónur á mánuði og eftir að hún hætti með barnsföður sínum og þarf ein að standa skil á leigunni ræður hún ekki við hana, enda ekki verið með neinar tekjur eða fjárhagsstyrk í langan tíma. Hún hefur tvisvar sótt um fjárhagsaðstoð hjá Hafnarfjarðarbæ og fengið synjun í bæði skiptin þar sem hún er með vinnu. Hún segist ekki viss um hvort hún hefði fengið fjárhagsaðstoðina ef hún væri atvinnulaus.
„Ég fékk ekki greitt fæðingarorlof þar sem ég hafði ekki unnið í 12 mánuði samfleytt áður, en ég fékk styrk í tvo mánuði, um 70 þúsund á mánuði frá Fæðingaorlofssjóði,“ segir Ásrún. Hún fær stuðning frá móður sinni og móður barnsföður síns í því að sinna dótturinni, en ekki fjárhagslegan stuðning. Hann sækir hún stundum til föður síns, en segir það erfitt. „Pabbi aðstoðar mig fjárhagslega þegar hann getur, en það er ekki hægt að lifa alltaf á pabba sínum, ég fæ bara samviskubit þegar ég spyr hann.“
„Síðustu daga hefur amma dóttur minnar farið með hana á leikskólann af því að ég hef ekki efni á að fara með hana í strætó og ég er ekki á bíl,“ segir Ásrún. Hún skuldar leigu fyrir tvo mánuði og sér ekki fram á að geta greitt skuldina miðað við núverandi stöðu. Hún segir að þó að engin skuld væri til staðar myndi hún alltaf þurfa einhverja fjárhagsaðstoð því launin dugi ekki til.
„Ég væri róleg ef leiguskuldin væri ekki til staðar.“
Sérðu fyrir þér að koma þér úr þeirri stöðu sem þú ert í í dag? „Ég væri róleg ef leiguskuldin væri ekki til staðar. Ég get ekki ráðið við þetta samt, ég þarf alltaf einhverja aðstoð, annars færi allur peningurinn í leiguna og ég ætti ekkert eftir fyrir dóttur mína. Ég er mjög kvíðin, það er alltaf stress í gangi út af þessari leigu.“
Hún hefur enn ekki fengið greitt meðlag með dóttur sinni, sem er orðin 17 mánaða því hún og barnsfaðir hennar eru enn skráð saman þrátt fyrir að hafa slitið sambúð sinni í júní. „Við höfðum verið sundur og saman og vorum ekki kærustupar þegar ég varð ófrísk, en þegar dóttir okkar fæddist skráðum við okkur í sambúð og vorum saman í eitt ár þar til núna í júní,“ segir Ásrún.
Lestu viðtalið við Ásrúnu í heild sinni í nýjasta Mannlífi.
Myndir / Hákon Davíð Björnsson