Á síðu Mannréttindaskrifstofu Íslands kemur fram að kynbundið ofbeldi sé ein af verstu birtingarmyndum kynjamisréttis hér á landi sem og annars staðar.
Hundruð kvenna leita árlega til Neyðarmóttöku, Stígamóta og Kvennaathvarfsins vegna nauðgana og annars ofbeldis af hendi karla.
Kynbundið ofbeldi lýsir sér í nauðgunum, sifjaspellum, klámi, vændi, mansali, kynferðisáreitni og annars konar líkamlegu og andlegu ofbeldi gegn konum og stúlkum inni á heimilum þeirra sem utan.
Íslenskum konum stafar helst hætta af eiginmanni, fyrrverandi eiginmanni, kærasta, föður, frænda, bróður, vini en ekki af ókunnugum.
Ofbeldi gegn konum viðgengst á Íslandi eins og annars staðar, og það viðgengst hvergi eins vel og innan veggja heimila, í skjóli upplýsingaskorts, þöggunar og aðgerðaleysis, eins og hefur komið fram hjá Mannréttindaskrifstofu Íslands.
Skömmin, sem réttilega tilheyrir gerendum, hvílir meðal annars af þessum sökum sem mara á þolendum.
Reynslan frá nágrannalöndum sýnir að kynbundið ofbeldi eykst á krepputímum en almennum líkamsárásum fækkar.
Ofbeldi verður minna sjáanlegt en það hverfur ekki, heldur færist inn á heimilin.
Heimild: Mannréttindaskrifstofa Íslands, Jafnréttisstofa.