Það er satt, núna er ég meðal annars að skrifa um trans. Ég er að velta því fyrir mér hvort það sé í raun og veru hægt að láta sér ekki líka við þann líkama sem maður er fæddur í? Mín skoðun er sú að í raun og veru sé jafnan bara ein leið, hún felst í því að sætta sig við orðin hlut, vegna þess að fortíðinni verður ekki breytt. Um leið og maður er sáttur við það sem maður hefur, þá fyrst er hægt að skoða næstu skref.“ Þetta ritar Kristján Hreinsson, Skerjafjarðaskáldið, í nýrri færslu á Facebook.
Kristján gerði allt brjálað á dögunum er hann skrifaði færslu um kynsegin málefni sem hann segir að hafi misskilist hrapalega og að hann hafi meint akkurat öfugt við það sem margir héldu. Var hann gagnrýndur harkalega, meðal annars af mektarmönnum á borð við Guðmund Andra Thorsson, Egil Helgason og Felix Bergsson. Þá var hann rekinn sem kennari í Endurmenntun Háskóla Íslands en svo reyndar ráðinn aftur nokkrum dögum síðar.
Í nýju færslunni veltir Kristján fyrir sér transfólki en hann segist vilja „hlúa að öllu fólki“ en að „við séum á villigötum með margt.“ Segist hann vilja gefa þeim sem líður illa, góð ráð. Segir hann fyrsta ráði vera alltaf: „Reyndu að sættast við sjálfið.“ Í færslunni furðar hann sig einnig á að Samtökin´78 væru farin að sjá um kynfræðslu barna í grunnskólum. Aukreitis segir hann í færslunni að Íslendingar séu svo „líbó, svo hipp og kúl“ að „það er eins og samfélagið sé að heimta einhvers konar skimun, að leitað verði að börnum sem hugsanlega geta haldið því fram að þau hefðu jafnvel viljað fæðast í öðrum líkama en þeim sem þau fæddust í.“
Færsluna má lesa í heild sinni hér að neðan:
„Sá sem er sannfærður um að honum líði illa í eigin líkama skal fá einhvers konar leiðréttingu. Ef verunni líður svo einnig illa í þeirri tilvistarhulstri sem tekur við, þá eru góð ráð dýr. Ég vil hlúa að öllu fólki vill að allir einstaklingar fái að blómstra. Engu að síður er ég sannfærður um að við séum á villigötum með margt. Ef einhverjum líður illa þá vil ég gefa góð ráð. Fyrsta ráðið er alltaf: „Reyndu að sættast við sjálfið.“
Í dag bý ég í höfuðborg hinsegin fólks á Ítalíu, Mílanó. Ég þekki fólk sem nær yfir allan litaskalann í kynvitundarfræðum, sé á hverjum degi dásamlegt safn af öllum hugsanlegum kynjum. Talaði um daginn við karlmann sem var fyrir nokkru nánast orðinn kona. En hann hætti við í einhverju sem hann kallaði hormónameðferð. Sá maður er í dag sáttur við sitt. Sjálfur er ég þannig að ég hef mínar skoðanir og ég reyni að sína hugsjónum fólks tillit. Samt er það nú svo að ég furða mig á mörgu sem snertir umburðarlyndi og held að það eitt og sér geti verið hvati til átaka. Oft er einsog tilslökun á einum stað skapi úlfúð, togstreitu og illt umtal á þeim næsta. Ein birtingarmynd umburðarlyndisins er okkur sýnileg þegar við samþykkjum að fela Samtökunum 78 að sjá um kynfræðslu í skólum. Hér er rétt að ég undirstriki að ég hef ekkert á móti fólki sem skilgreinir sig sem hinsegin fólk. Hinsegin fólk hefur búið til skilgreiningu sem skiptir samfélaginu í tvo hópa. Þessir hópar eru annars vegar hinsegin fólk og hins vegar svona fólk. En – og takið nú vel eftir – hvers vegna í ósköpunum ráðum við hinsegin fólk til að fræða svona fólk um kynlíf? Erum við kannski með hugmyndir um að flytja inn Dani til að kenna okkur íslensku?
Enn og aftur vil ég taka það fram að ég hef ekkert á móti hinsegin fólki, trans fólki eða Dönum. Ég er einungis að velta þessu fyrir mér. Ég sé einnig að það er eins og samfélagið sé að heimta einhvers konar skimun, að leitað verði að börnum sem hugsanlega geta haldið því fram að þau hefðu jafnvel viljað fæðast í öðrum líkama en þeim sem þau fæddust í. Þessi skimun er framkvæmd vegna þess að Íslendingar eru svo líbó, svo hipp og kúl. Við erum svo langt á undan öðrum þjóðum í pólitískum rétttrúnaði.
Ég er ekki í herferð gegn neinum. En hvert erum við eiginlega að fara?
Börn fá ekki að kjósa, þau mega ekki kaupa áfengi, þeu mega ekki aka bifreiðum, þau mega ekki vera úti alla nóttina, þau mega ekki gera margt af því sem fullorðnu fólki leyfist. Engu að síður er börnum hjálpað við að komast að því hvort þau vilji hugsanlega tilheyra öðru kyni en því sem þau tilheyra. Ef þau komast að nýrri niðurstöðu þá ráða þau sjálf hvernig á málum er haldið. Við erum með skimun í gangi, við erum að leita að óhamingjusömum börnum, fólki sem er hugsanlega óánægt með tilvist sína í því hylki sem kallast líkami. Nýjasta nýtt í skyndilausnabransanum er kynvandi. Börnin þurfa að komast að því hvort þeim líður ekki alveg örugglega illa. Þá er lausnin fólgin í að finna sér nýtt og betra kyn.
Ég er svo gáttaður að ég bókstaflega fell í trans.
