„Áður stóð Ísland betur að vígi í samanburði á útgjöldum til velferðarþjónustu, en þar hefur hallað á eftir að útgjöld til heilbrigðisþjónustu hafa dregist umtalsvert saman á síðasta einum og hálfum áratugnum,“ segir í ritinu, Kjarnafréttir Eflingar, sem gefið var út í dag. Þar er sýnt fram á mikinn mismun á útgjöldum hér á landi samanborið við aðrar Norðurlandaþjóðir þegar kemur að velferðarmálum.
Áberandi munur er á barnabótum en í Svíþjóð eru bæturnar tæplega sex sinnum hærri ef miðað er við prósentu af meðallaunum. Í ritinu var Ísland borið saman við önnur OECD ríki. Þar voru skoðuð hin ýmsu útgjöld í flokkunum opinber útgjöld til velferðamála, heildarútgjöld velferðarmála, opinber útgjöld í tekjutilfærslur, tekjutilfærslur til vinnandi fólks, barnabætur fyrir hjón með tvö börn, heildarútgjöld hins opinbera til lífeyrisgreiðslna og heildarútgjöld til heilbrigðismála.
Ísland skoraði lægst af öllum Norðurlandaþjóðum nema í einu tilfelli. Þá segir ábyrgðarmaður ritsins, Stefán Ólafsson, sérfræðingur í vinnumarkaðs-og lífskjararannsóknum hjá Eflingu, ljóst að íslenskt velferðarríki sé tæplega „norrænt velferðarríki“.