Nýhafið ár er ár listar í almenningsrými hjá Listasafni Reykjavíkur. Fyrir utan sýningu allt árið á verkum Ásmundar Sveinssonar verða settar upp einkasýningar fimm listamanna sem eiga verk í borginni. Sigurður Guðmundsson er einn þeirra og var sýning hans opnuð á laugardaginn, 19. janúar.
„Það sem ég sýni eru módel úr raunverulega efninu og hliðstæð verk,“ segir Sigurður Guðmundsson en um er að ræða um 20 verk – skúlptúra, grafíkverk og vídeóverk og eiga verkin það sameiginlegt að vera tengd útilistaverkum Sigurðar á einn eða annan hátt.
„Útilistaverk eða listaverk í opinberu rými verða að standa af sér veður og vind og verða að geta staðist tímans tönn þannig að þau úreldist ekki fljótt – ég vil helst að barnabörnin mín mín þurfi ekki að skammast sín fyrir listaverkin hans afa.“
Ég vil helst að barnabörnin mín mín þurfi ekki að skammast sín fyrir listaverkin hans afa.
Sigurður segir að ef verk sín séu ekki ljóðræn og ef þau búi ekki yfir heimspekilegri póesíu þá hafi honum mistekist og þá sendi hann þau ekki frá sér. „Ég þarf eiginlega að upplifa þau sem ljóðlist sem maður sér með augunum. Ég er afskaplega merkingarfælinn listamaður og ég lít á öll verk sem ég geri sem miðlun á upplifun frekar en útskýringu á hvað listamaðurinn er að fara. Verkin mín eru ekki eftirlíking á einhverju sem hefur skeð. Þau eru nýr veruleiki.“
Sigurður býr í borginni Xiamen í Kína og nú stendur yfir sýning hans í Shanghai. Hann sýnir víða um heim og er að undirbúa stóra yfirlitssýningu sem verður sett upp í Listasafni Reykjavíkur, sennilega árið 2021 og mun ferðast til annarra landa.
Verk hans voru til sýnis í Pompidou-listamiðstöðinni í París þegar hún var opnuð 1977, hann hefur meðal annars tvisvar sýnt á Feneyjartvíæringnum, hlotið verðlaun og viðurkenningar og eru verk hans í eigu helstu safna í Evrópu.
Mynd / Einar Falur og i8