Það komst í fjölmiðla þegar Ólafur Þ. Jónsson, vitavörður á Hornbjargsvita, fékk tannpínu og var sárþjáður. Þá var mönnum vandi á höndum. Vitavörðurinn, ævinlega nefndur Óli Kommi, mátti ekki yfirgefa vaktina þótt varðskip gæti sótt hann og komið honum undir læknishendur. Afráðið var að tannlæknir frá Ísafirði kæmi með skipi til Látravíkur. Þeir sem til þekkja vita að það getur verið erfitt að lenda í fjörunni undir vitanum. Þegar varðskipið kom siglandi með tannlækninn var á mörkunum að hægt væri að lenda. Það var því gert neyðarplan. Óli vitavörður varð að vera tilbúinn í fjörunni og helst með opinn munn.
Gúmmbáturinn sætti lagi og lenti í fjörunni. Tannlæknirinn stökk upp í fjöru með þau tól sem þurfti. Á örskotsstundu dró hann skemmdu tönnina úr vitaverðinum og stökk aftur um borð í gúmmbátinn sem sætti lagi hélt þegar frá landi.
Les má nánar um Hornbjargsvita og fólkið þar hér, í nýútkomnu hefti Mannlífs.