Það eru tvær leiðir til að snúa klósettpappírsrúllu á rúllustandinum á baðherberginu eins og gefur augaleið. Það hefur verið mikið þrætuefni á ýmsum heimilum í gegnum tíðina hvort lausi endinn á rúllunni eigi að snúa að klósettinu eða liggja undir rúllunni. Nú hefur nýleg rannsókn sem framkvæmd var í háskólanum í Colorado í Bandaríkjunum skorið úr um hvort er réttara.
Vefsíðan Inc. segir frá rannsókninni en í henni voru tólf almenningssalerni í Colorado rannsökuð – sex karlaklósett og sex kvennaklósett. Alls fundust nítján týpur af bakteríum á hurðum, gólfum, krönum, klósettsetum og sápupumpum á almenningssalernunum. Er það tekið fram í rannsókninni að margar af þessum bakteríum geti smitast á milli manna með snertingu, en þekktasta bakterían er e. coli úr saur, sem veldur meðal annars matareitrun.
Rannsakendur segja að stundin sem fólk er líklegast til að gefa frá sér ýmsar bakteríur sé þegar það teygir sig í klósettpappír. Því sé afar mikilvægt að klósettpappírinn sé þannig að lausi endinn snúi að klósettinu þannig að fingur salernisnotanda snerti aðeins þann hluta pappírsins sem hann notar og sturtar síðan niður.
Ef klósettpappírsrúllan snýr þannig að lausi endinn liggi undir rúllunni eru miklar líkur á því að fingur þess sem situr á salerninu snerti vegginn eða pappír sem hann notar ekki og skilji þannig eftir sig óæskilegar bakteríur fyrir aðra salernisnotendur. Ef að rúllann snýr þannig eiga notendur ekki aðeins á hættu að ná sér í bakteríur heldur einnig skilja fleiri eftir fyrir þann sem er næstur í röðinni.
Í stuttu máli – rúllan á að snúa þannig að lausi endinn liggi ofan á rúllunni samkvæmt vísindamönnum.
Í þessu samhengi er rétt að brýna fyrir fólki að þvo hendur sínar vel eftir heimsókn á almenningssalerni. Almenn regla er að skrúbba hendur sínar vel með sápu í um tuttugu sekúndur og skola síðan með vatni.