Baksýnisspegillinn í kvöld mun án efa gleðja nokkur 90’s börn, og varpa ljósi á allt það sem var eitt sinn vinsælt en hefur nú fallið í gleymskunnar dá.
Sumir hafa eflaust saknað þess að fá sér Pepsi með vanillu bragði, nú eða Hi-C.
Byrjum þetta á MSN, hverjir muna ekki eftir þeim hausverk að velja réttu prófíl myndina?
Þá var úr mörgu að velja en gula baðöndin og hundurinn voru hvað vinsælust.
Og auðvitað Pepsi blue og Pepsi twist; það jafnaðist ekkert á við það að skella í sig köldu glasi af Pepsi með sætu aukabragði á hlýjum sumardegi, eða hvað?
Pepsi blue var hinsvegar jóladrykkur. Jóladrykkur kæri lesandi.
Sumir muna eflaust eftir bragðinu af Tattú tyggjói, þegar þeir sjá þessa mynd.
Tattúið var ekki síður vinsælt en tyggjóið sjálft.
Svo voru það piparpúkarnir, en það veit enginn hvers vegna þeir voru teknir úr framleiðslu og þar með úr verslunum, enda mjög vinsælt sælgæti á tíunda áratug síðustu aldar; þrátt fyrir töluvert vesen með duftið utan á þeim sem festist við allt.
Á einhverjum tímapunkti á þessum frábæra áratug áttu svo gott sem allir Leiser, sem var ekkert annað en undratæki: Hvort sem þú lýstir inn um gluggann hjá nágrannanum eða í augað á systkini þínu, leiserinn klikkaði ekki.
Gamli trúðaísinn með flautunni og tyggjókúlunni í botninum var fáŕánlega vinsæll; bæði ísinn sjálfur og ekki síst gömlu góðu ís-auglýsingarnar.
Idolið var svo vinsælt að þau gáfu út Idol plötu.
Allir sem muna þennan áratug vel hljóta að muna eftir því þegar fólk labbaði út í sjoppu og valdi sér nammi í grænan poka. Það var hið eina sanna bland, í poka.
Plast-armbönd í öllum litum voru eftirsótt skart sem hægt var að nota öll tækifæri, og svo var hægt að bítta, sem var mjög vinsælt. Algjörlega geggjaður og ógleymanlegur áratugur.
