Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, er eins og flestum er ljóst að berjast fyrir pólitísku lífi sínu. Bjarni er óvinsælasti stjórnmálmaður landsins og að margra mati sá spilltasti. Hann hefur aftur á móti yfir að búa þeim hæfileika að fá fólk til að vinna með sé eða öllu heldur fyrir sig.
Örlög VG eru einmitt vegna þess að Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir létu fallerast og skriðu upp í ból Sjálfstæðisflokksins og héldu þar til í sjö ár eða þar til flokkur þeirra var orðinn að rústum. Katrín stökk frá borði og Svandís ákvað að flokkurinn yrði aftur vinstri og grænn. Flokkurinn er við dauðamörk. Framsóknarflokkurinn er einnig á slæmum stað og fylgishrun blasir við honum.
Nú er bersýnilegt að Bjarni leitar nýs fylgilags. Í leiðtogaumræðunum hafði hann ekki undan að blikka til flestra átta. Hann daðraði jöfnum höndum við sinn gamla félaga, Sigmund Davíð Gunnlaugsson og Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur. Þá fekk Inga Sæland sinn skerf af sjarma formannsins sem greinilega leitar að nýjum fórnarlömbum til að koma með sér enn og aftur í stjórnarsamstarf. Hvorki Framsókn né VG fengu ástúðlegt tillit leiðtoga síns sem veit að þeir eru til einskis nýtanlegir í dag. Raunar er ekki ólíklegt að Bjarna takist að komast í lykilstöðu með því að skríða upp fyrir 20 prósenta atkvæða múrinn, lýsa yfir sigri og fá pólitíska vitleysinga til að stíga við sig hrunadansinn …