Jón Gunnarsson dómsmálaráðherra er líklega sá afkastamesti innan ríkisstjórnar. Hann vekur upp hvert málið á fætur öðru og hleypir gjarnan öllu í bál og brand. Jón er ráðherra til bráðabirgða.
Gefið var út við upphaf kjörtímabilsins að Guðrún Hafsteinsdóttir, fyrsti þingmaður Sunnlendinga, myndi taka við af honum eftir 18 mánuði. Flestir túlkuðu það sem svo að Jóni yrði vikið úr ríkisstjórn í yfirstandandi marsmánuði. Sjálfur mun hann hafa reiknað út að hann eigi að fara í júní. Enn bólar ekkert á skiptingunni og Jón situr sem fastast og boðar stóraðgerðir.
Meðal þess sem hann ætlaði að gera var að selja flugvél Landhelgisgæslunnar. Georg Lárusson forstjóri brást illa við og almenningur stóð með honum. Jón var gerður afturreka. Útlendingamál hvíla þungt á ráðherranum og hann þykir vera með afar sérstakar skoðanir á komu flóttamanna til landsins. Þar hefur hann lítinn hljómgrunn. Nýjasta útspil bráðabirgðaráðherrans er mikil fjölgum lögreglumanna með tilheyrandi aukningu útgjalda. Fæstir botna í þeirri ákvörðun Bjarna Benediktssonar, formanns Sjálfstæðisflokksins, að láta hann sitja áfram. Í þeim efnum flýgur fyrir að Jón hafi hótað að segja af sér þingmennsku með þeim afleiðingum að Arnar Þór Jónsson, varaþingmaður og fyrrverandi þáttastjórnandi á Útvarpi Sögu, yrði þingmaður. Það vekur innmúruðum hroll. Á meðan allt stendur fast er Jón einskonar hústökuráðherra …