Vinsytri grænir undir stjórn Guðmundar Inga Guðbrandssonar glíma við þá skelfingu sem fylgir því að vera í dauðateygjunum. Flokkurinn mælist ítrekað ver autan þings og stefnir aðeins að óbreyttu í átt að gjöreyðingu.
Við blasir að Sósialistaflokkur Gunnars Smára Egilssonar mælist með næstu helmingi meira fylgi en VG og er við það að ná mönnum inn á þing. Engum dylst að ástæðan er þess að flokkurinn sem kennir sér við vinstri áherslur og grænar hefur svikið kjósendur sínar á flestum póstum með því að styðja Sjálfstæðisflokkinn í nánast öllu. Stærstu og nýjustu svikin eru þau að færa Bjarna Benediktssyni forsætisráðuneytið. Mikið þarf til þess að flokkurinn nái að kjafta sig frá þessu. Ár í viðbót á valdastólum mun aðeins gera illt verra.
Innan VG er ráðaleysi ríkjandi varðandi framhaldið. Þar er þó vissa fyrir því að flokkurinn verði að grípa til róttækra aðgerða til að forðast skipbrotið. Þar dugar ekkert minna en að eiga frumkvæðið að því að sprengja ríkisstjórnina og ganga til kosninga á forsendum uppgjörsins. Margir eru þess fullvissir að af þessu verði í haust og nýtt þing verði kosið á þessu ári.
Lagt er að Svandísi Svavarsdóttur innviðaráðherra að taka að sér formennsku í flokknum og reyna að stýra flokknum framhjá váboðum hins snauða flokks. Svandís var á sínum tíma grjóthörð á vinstri stefnunni en hefur hin síðari ár dansað hrunadansinn í kringum gullkálf kapítalismans með Katrínu Jalobsdóttir og Bjarna. Líklegt þykir að Svandís svari kallinu og leggi upp í stríð í þeirri veiku von að flokkur sem á sögu allt til Einars Olgeirssonar hverfi ekki með skömm af yfiirborði jarðar. Svandís mun að vísu þurfa kraftaverk til að bjarga flokknum en vitað er að hún er til alls vís. Niðurstaðan er að kosningar nálgast hratt …