Fá samfélög á Íslandi hafa gengið í gegnum meiri raunir en Flateyringar. Öll þjóðin man eftir snjóflóðunum sem lögðu plássið í rúst árið 1995 og urðu 20 manns að bana. Náttúruhamfarirnar urðu til þess að mikil og viðvarandi fólksfækkun varð á staðnum. Við bættist að nokkrum árum síðar var seldur í burtu allur kvóti staðarins og stærsti atvinnurekandinn pakkaði saman og fór suður til Hafnarfjarðar.
Í janúar á þessu ári féll aftur snjóflóð á staðinn. Snjóflóðagarðar staðarins björguðu því að ekki varð önnur eins hrollvekja og fyrir 25 árum. En samt mátti minnstu muna að ung stúlka léti lífið og heppni réði því að ekki var fólk við smábátahöfnina þegar flóðið skall á mannvirkjunum. Þrátt fyrir öflugar varnir varð eitt hús fyrir flóðinu og smábátahöfnin og bátarnir þar fóru í rúst. Með snarræði björgunarmanna tókst að grafa unga stúlku upp úr rústum hússins. En bátarnir í höfninni fóru og á einu augnabliki var atvinnulífið í rúst. Íbúarnir urðu fyrir stóráfalli. Harmleikurinn frá árinu 1995 rifjaðist upp með tilheyrandi sársauka.
Á sínum tíma varð söfnunin Samhugur í verki til að létta eftirlifandi fólki í þorpinu lífið. Þegar flóðið féll í janúar reis bylgja samúðar með almenningi í landinu. Þrátt fyrir að mannbjörg hefði orðið urðu hamfarirnar íbúunum reiðarslag.
„Eftir samúðarkvakið í janúar ríkir þögnin ein“
Ráðamenn á þyrlu fóru vestur til að sýna fólkinu í þorpinu samhug. Í kastljósi fjölmiðlanna fóru ráðamennirnir um staðinn og fullvissuðu íbúana um að flest yrði gert til að bæta þeim áfallið. Ekki er ástæða til að efast um að ráðamönnunum hafi verið alvara með að veita allt það liðsinni sem þyrfti. En reyndin varð önnur. Atvinnulífið í þorpinu er enn lamað. Þeir sem urðu fyrir tjóni eru að berjast fyrir því að fá bætur frá tryggingum eða öðrum þeim sem bæta tjón vegna náttúruhamfara. Allt stendur fast. Flateyri er hluti af Ísafjarðarbæ. Bæjaryfirvöld hafa það helst sér til frægðar unnið að hóta sektum og viðurlögum ef bátseigandi, sem missti bát sinn í hamförunum næði ekki bátnum upp á eigin kostnað. Aðrir standa í þeim sporum að tryggingar duga engan veginn til að bæta tjónið og taka upp hefðbundin störf. Fólkið á Flateyri á betra skilið.
Íbúarnir eru að vonum sárir í garð stjórnvalda. Eftir samúðarkvakið í janúar ríkir þögnin ein. Þyrlan með ráðamönnunum er farin suður, rétt eins og kvótinn og handhafi hans áður. Orðin tóm standa eftir. Hjól atvinnulífsins á Flateyri eru að ryðga föst.
Stjórnvöld eiga að skammast sín og bæta fólkinu á Flateyri tjónið og fyrirbyggja að annað eins geti gerst. Nauðsynlegt er að bæta fólki að fullu það tjón sem varð á eigum þess. Þá þarf að endurbæta snjóflóðagarðana. Loks þarf að tryggja atvinnu á Flateyri. Einfalda leiðin er sú að úthluta byggðarkvóta til staðarins. Ekki láta svikin loforð verða minnisvarða um hörmungarnar.