Spáið í því að sérfræðingur á sviði læknavísinda hafi það mikla rödd að hann geti tjáð sig um sínar “skoðanir” á fréttamiðlum og þannig séð í þokukenndu forsvari hins opinbera heilbrigðiskerfis. Það er reyndar ekkert nýtt að hann trani sér fram með skoðanir sínar í pistlum og viðtölum. Hann blandar sér í allskonar mál af hroka og yfirgang og kallar fólk öllum íllum nöfnum eins og sannarlegt nettröll og níðingur.
Spáið í því að þessi einstaklingur sem kemur fram með “skoðanir” sínar er í vinnu fyrir risastórt fyrirtæki sem nýtur gríðarlegra fjárhagslegra hagsmuna á sviði lyfjaframleiðslu, þar að meðal þeirra efna sem sprautuð voru í lýðinn þegar skyndilegur faraldur svæsinar flensu lék samfélagið grátt.
Þessi einstaklingur talaði um öryggi þessara efna og mikilvægi þess að allir tæku samfélagslega ábyrgð með þáttöku sinni í stærstu lyfjatilraun sem framkvæmd hefur verið fyrr og síðar.
Þessi einstaklingur talaði um nærri hundrað prósent smitvörn og því fannst honum ekki bara einkennilegt heldur óforsvaranlegt og óábyrgt að þessi tíu prósent segðu nei við efninu. Honum fannst það svo óforsvaranlegt að hann sagði í viðtali að réttast væri að svipta þessa einstaklinga frelsi sínu með að eigin sögn, “sóttkví að eilífu”. Risastór orð sem áttu stóran þátt í ala á sundrungu í samfélaginu hvað varðar með eða á móti.
Fólk sem sagði nei takk varð fyrir útskúfun innan fjölskyldna og sumir misstu vini og vinnu. Meira að segja ónefnt hjúkrunarheimili í Sóltúninu setti fram eigin lög útfrá eigin geðþótta um að ósprautuð ættmenni vistmanna fengu ekki leyfi til heimsókna.
Spáið í að vera þessi maður og spáið í mikilvægi þeirrar ábyrgðar sem stöðu hans fylgir. Hann setur sig í stöðu sem lykilmaður og sérfræðing og að eigin sögn “skilyrðislaust” hjálpar til við skimanir og greiningar á þessari skæðu flensu, alveg fríkeypis. Það meira að segja leit út fyrir að á tímabili tækist honum að gera Ísland að allsherjar tilraun á þessum efnum sem sumir óupplýstir kjósa að kalla bóluefni.
Svo kemur hann fram að nokkrum tuga mánuða síðar og segir eitthvað allt annað og vinir hans skrifa pistla um að hann hafi nú rétt til að læra af reynslunni og menn megi nú bara skifta um skoðun.
Spáið í því þegar skoðun einstaklinga sem sett sig hafa í lykilstöður eru orðnar grunnur að stefnu sem tekin er í málum sem snýr að heilbrigðismálum, skoðun sem bannar skoðanir annara. Má þessi maður bara hafa skoðun sem kynnt er sem staðreind í hverjum einasta fréttatíma, viku eftir viku og mánuð eftir mánuð?
En hvað veit ég, ég er bara trésmiður og búðakall, en þetta er mín “skoðun” samt sem áður, kannski “skipti” ég bara um “skoðun” á morgun ef mér “finnst” forsendurnar hafa breyst.
Gunnar Dan Wiium