Mánudaginn 21. ágúst boða ýmis félagasamtök til fundar vegna bágrar stöðu útlendinga sem eru á götunni. Auðvitað snúast mörg málanna um manneskjur í neyð, – en minna þarf þó á að í flestum tilvikum er um að ræða fólk sem hefur fengið synjun á umsókn um dvalarleyfi hérlendis, sem í mörgum tilvikum er dapurlegt. Svo það sé nú sagt.
Athygli vekur að Biskup Íslands er ofarlega á lista yfir þessi samtök sem að fundinum standa. Þetta er af mörgum ástæðum mjög athyglisvert.
Í fyrsta lagi hélt maður nú að biskupinn væri ekki samtök, heldur andlegur leiðtogi þjóðkirkjunnar. Þetta er altsvo nýr vinkill.
Í öðru lagi hélt maður að biskup ætti ekki að blanda sér í pólitík. Annar nýr vinkill.
Í þriðja lagi þagði biskup þunnu hljóði þegar hún var s.l. vetur hvött til að hýsa fátæka og veika landa sína. Þá voru engin viðbrögð frá henni. Þriðji nývinkillinn.
Í fjórða lagi er af þessu máli óþefur, hún þarf að prófílera sig nú, þar sem hún virðist sitja vinafá og umboðslítil á sínum stóli. Skrýtinn vinkill.
Í fimmta lagi er þarna um að ræða stórfurðulega nálgun biskups á að reyna að láta rödd sína heyrast, í óþökk margra þeirra sem biskupinn á sínum tíma fékk umboð sitt frá, nefnilega fólkinu í landinu.
Sá sem þetta ritar er hissa, og lái það honum hver sem vill.