„Tónleikahald eins og gefur að skilja er algjör verkur í rassgatið“

28. september, 2019 11:00

Hljómsveitin Horrible Youth var stofnuð fyrir þremur árum af Ágústi Bent og eru meðlimir sveitarinnar stjörnum prýddir í íslensku senunni. Nú er von á fyrstu plötunni þannig að Albumm hitti Ágúst og byrjaði á því að spyrja hvernig bandið varð til.

„Ég stofnaði Horrible Youth þegar ég var í Noregi að drepast úr leiðindum fyrir þremur árum. Vetur, kuldi og viðbjóður. Ég kom mér upp heimastúdíói, lærði á það og fattaði loks að töfrarnir í tónlistarsköpun minni gerast þegar ég er allsgáður við tölvuna, ekki fullur eða freðinn í æfingahúsnæðinu,“ útskýrir Ágúst. Konan hans vann mikið á kvöldin og Ágúst segir að sá tími hafi verið nýttur í tónlist frekar en Netflix og hangs. „Svo þegar ég var kominn með haug af lögum sem voru tilbúin fyrir stúdíó byggði ég bandið smátt og smátt upp, meðlim fyrir meðlim. Allir koma strákarnir með sitt „input“ sem gerir þetta að skemmtilegum og frumlegum bræðingi.“

Ágúst er sjálfmenntaður gítarleikari og segist seint titla sig sem alvörusöngvara. „Ég hef verið í Hooker Swing (subburokki), Truckload of Steel (skítapönki) og Blues Willis (vibbakántrí), allt jaðar og lítill árangur,“ segir hann. „Strákarnir eru hins vegar stjörnum prýddir í íslensku senunni. Frosti er í Legend og var í Klink og svona. Maggi var í Úlpu. Hálfdán er að spila með Svölu, Himbrima, Legend, KUL og bara öllum hinum og Helgi frontar Benny Crespo´s Gang auk þess að riffa í Elínu Helenu og KUL.“

Spurður hvaðan hann fær drifkraft til að semja tónlist, svarar hann að drifkrafturinn komi með vinnusiðferði sem hann lærði sem iðnaðarmaður. „Vera skipulagður og klára eitt áður en ég fer í annað. Svo verður maður svolítið háður vellíðunartilfinningunni sem fylgir því að klára lag,“ segir hann og tekur fram að það séu engir peningar í þessum leik lengur. „Okkur langar bara að spila fyrir fullt af fólki og koma plötunni inn á sem flest heimili.“

Hann segir að platan hafi þróast smám saman. „Ég ætlaði bara að gera þungarokksplötu og fá einhvern til að syngja fyrir mig en fann engan. Svo þegar ég fór að syngja sjálfur varð þetta melódískara þar sem ég er ekki með metal-rödd og sæki mikið í gruggið þegar ég sem söngmelódíur,“ svarar hann aðspurður hvernig hann myndi lýsa nýju plötunni. „Ég var alinn upp af Kurt eins og margir aðrir og situr það býsna fast í undirmeðvitundinni. Þá skapaðist þessi crossover-hljómur, sem einkennir okkur náttúrlega, og er fullkomlega lífrænn. Það var aldrei fundað um stefnumál og ekki reyndum við að hljóma eins og eitthvað sérstakt. Textarnir eru tilkomnir af tilvistarkreppu og melódramatískum samræðum sem ég á við verstu útgáfuna af sjálfum mér,“ útskýrir hann og glottir en bætir svo við að það sé stranglega bannað að útskýra texta of mikið. „Fólk þarf að túlka þá á sinn eigin hátt.“

Ágúst Bent er nýfluttur heim frá Noregi . „Ég stofnaði Horrible Youth þegar ég var í Noregi að drepast úr leiðindum fyrir þremur árum.“

Ágúst er nýfluttur heim en hann bjó áður í Drammen sem er 30 kílómetra suður af Ósló þar sem hann vann sem verkstjóri hjá rafvirkjafyrirtæki. Hann segir að það hafi verið furðu auðvelt að halda hljómsveitinni gangandi þó að meðlimirnir byggju ekki í sama landi.
„Internetið og upptökutæknin gerir þetta frekar gerlegt að því gefnu að kunnáttan sé til staðar. Ég var svo heppinn að fá þessa meistara með mér í þetta og Maggi, sem tók upp plötuna með mér, var mér til halds og trausts. Þessi plata hefði verið tíu sinnum erfiðari án hans enda er hann algjör meistari á sínu sviði. Að vísu var allt tónleikahald eins og gefur að skilja algjör verkur í rassgatið. Flug fram og til baka, maraþonæfingar dagana fyrir gigg og síðast en ekki síst mikil þolinmæði frá konunni. Guði sé lof fyrir það.“

„Textarnir eru tilkomnir af tilvistarkreppu og melódramatískum samræðum sem ég á við verstu útgáfuna af sjálfum mér.“

Fram undan hjá hljómsveitinni er að halda litla útgáfutónleika strax við útgáfu. „Við ætlum svo að reyna að vera duglegir á Íslandi í haust. Svo er á teikniborðinu stærra útgáfupartí sem við ætlum að halda með vinum okkar í Óværu. Platan okkar fær að auki ansi góða dreifingu þannig að það er aldrei að vita nema það opnist fyrir tækifæri í útlöndum. Það væri náttúrlega algjör draumur í dós en við erum fullorðnir menn með báða fætur á jörðinni og höfum lítinn áhuga á táfýlutúrum. Að lokum viljum við þakka þeim sem hafa hlustað, líkað, komið og deilt. Við erum þið.“

Texti / Sigrún Guðjohnsen

Nýdönsk með heljarinnar tónleika í Hörpu

28. september, 2019 10:55

Hljómsveitin Nýdönsk blæs til heljarinnar tónleika í Hörpu í kvöld.

Sveitin leikur öll sín vinsælustu og bestu lög. Fjörið hefst klukkan 19.30. Hægt er að nálgast miða á harpa.is.

Skoðanalaus

28. september, 2019 10:00

Síðast en ekki síst

Þetta er fyrsti skoðanapistill minn í talsverðan tíma og á þeim tíma hef ég lagt mig fram um almennt skoðanaleysi.

Hef eiginlega ekki lengur skoðun á nokkrum sköpuðum hlut. Guði sé lof! hrópa ég út í kosmosið án þess þó að hafa á því skoðun hvort að guð sé til eða ekki. Það er ekki mitt vandamál, ég er bara að reyna að vera besta útgáfan af sjálfum mér.

Þetta skoðanaleysi er stórkostlegt ástand. Það þarf samt alveg að hafa fyrir því í samfélagi þar sem við einstaklingarnir eigum alltaf að vera að standa okkur betur. Borða hollt, lifa plastlaust, keyra minna og ganga meira, ferðast meira en hætta að fljúga, vera í formi en ekki rekin áfram af sjálfsfyrirlitningu en þó umfram allt, vera hress. Því á meðan plánetan okkar hitnar, náttúran drukknar og veröldin eins og við þekkjum hana riðar til falls er öllum nauðsynlegt að halda í gleðina. Það er víst gott fyrir hagvöxtin.

Í þessari viðleitni minni til þess að vera skoðanalaus með öllu og þar af leiðandi skítsama um flest, hef ég þó tekið eftir því að ekki eru allir krafðir um skoðun, ábyrgð og aðgerðir. Risafyrirtæki virðast til að mynda alls ekki þurfa að hafa skoðun á nokkru sem skiptir máli. Og þeim mun stærri, þeim mun betra. Þau stærstu fá að brenna skóga, virkja fallvötn, spúa eitri út í andrúmsloftið og njóta á meðan skattfríðinda. Það á líka að vera gott fyrir hagvöxtinn.

Þannig að ef ég ætla að halda mig við þessa skoðanalausu vegferð er mér nauðugur einn kostur að gerast stórfyrirtæki. Hvort það dugir til þess að ég geti haldið áfram að vera skoðanalaus drullusokkur sem telur sig vera bestu útgáfuna af sjálfum sér verður víst að koma í ljós. Þangað til er að halda í gleðina og hagvöxtinn á leiðinni til glötunar.

„Fólk vill ekki sjá rasismann hérna“

28. september, 2019 09:00

Pape Mamadou Faye flutti til Íslands frá Senegal ellefu ára gamall. Hann hefur áður rætt opinskátt um þá kynþáttafordóma sem hann hefur orðið fyrir hér á landi þau sautján ár sem liðin eru. Hann er í fyrstu tregur til að ræða það mál í einu viðtalinu enn en lætur að lokum tilleiðast.

Ástæða þess að Pape flutti til Íslands var að móðir hans hafði flutt hingað þremur árum fyrr og gifst senegölskum manni sem hér bjó. Pape hafði dvalið hjá föður sínum í Senegal þessi þrjú ár og hann segir það hafa verið gríðarlegt menningarsjokk að koma í kuldann og myrkrið á Íslandi.

„Ég kom hingað í janúarmánuði,“ útskýrir hann. „Þannig að munurinn á hitastiginu var ansi mikill. Svo ekki sé minnst á myrkrið. Ég var samt auðvitað mjög glaður að vera kominn til mömmu og fá að vera hjá henni. Ég var með heimþrá fyrstu vikurnar en svo byrjaði ég í Austurbæjarskóla og þá breyttist allt til batnaðar.“

Hlaut að vera körfuboltamaður

Pape segist hafa verið mjög heppinn með bekkinn sem hann lenti í og bekkjarbræður hans hafi séð til þess að honum fyndist hann strax velkominn. Hann hafi ekki orðið fyrir neinu aðkasti vegna húðlitar síns en hins vegar hafi skólasystkini sín haft ansi mótaðar fyrir fram hugmyndir um hvað strák af hans kynþætti fyndist gaman.

„Ég hafði alltaf haft mikinn áhuga á fótbolta og spilað mikið en þegar ég kom í Austurbæjarskóla gengu allir út frá því að ég væri körfuboltamaður. Það var bara viðtekin hugmynd á Íslandi á þeim tíma að allir svartir menn væru körfuboltamenn,“ bætir hann við og skellihlær.

Pape Mamadou Faye flutti til Íslands frá Senegal ellefu ára gamall.

Pape byrjaði að æfa körfubolta með skólafélögum sínum en var líka í fótbolta og náði góðum árangri í báðum greinum. Þegar hann var sextán ára þurfti hann hins vegar að velja á milli og valdi auðvitað fótboltann.

„…ég var nýkominn en lenti hjá fordómafullum þjálfara sem vildi ekki dökkan strák í liðið sitt svo ég fór aldrei þangað aftur.“

„Fótboltinn var alltaf fyrsti kosturinn hjá mér,“ segir hann. „Ég byrjaði hins vegar ekki að æfa hann á fullu fyrr en ég flutti í Árbæinn sex mánuðum eftir að ég kom til landsins. Ég fór á eina æfingu hjá Val þegar ég var nýkominn en lenti hjá fordómafullum þjálfara sem vildi ekki dökkan strák í liðið sitt svo ég fór aldrei þangað aftur.“

Í Árbænum fór Pape að æfa með Fylki og þar var hann strax meðtekinn, segir hann.

„Ég lenti í frábærum hóp með strákum sem þótti vænt um mig og þykir enn, þannig að mér fannst ég aldrei vera utanveltu þar,“ útskýrir hann. „Ég spilaði með Fylki þangað til ég varð nítján ára en þá skipti ég um lið og hef síðan spilað með ýmsum liðum.“

Sárast hvað margir verja fordómana

Eftir að Pape fór að spila keppnisleiki varð hann fyrir fordómum frá áhorfendum, oftast foreldrum mótspilaranna í yngri deildunum. Hann segir það hins vegar misskilning að það séu meiri fordómar innan íþróttahreyfingarinnar en annars staðar, þetta sé bara rótgróið viðhorf á Íslandi.

„Það var oft vesen út af þessu á þeim tíma,“ segir hann. „Ég og annar dökkur strákur, sem er kominn í A-landsliðið núna, fengum alveg að heyra það frá foreldrunum sem kölluðu okkur n-orðinu og fleiri niðrandi orðum sem voru mjög særandi.“

Pape hefur undanfarin ár spilað með Víkingi í Ólafsvík og komst í fréttir fyrr í sumar þegar hann tjáði sig um þau ummæli Björgvins Stefánssonar, leikmanns KR, að það væri svo stutt í villimannseðlið hjá svarta manninum eftir atvik í leik sem Björgvin var að lýsa. Pape segir þau ummæli hafa haft djúpstæð áhrif á sig, en það sem kannski hafi sært mest hafi verið hve margir voru tilbúnir að réttlæta þau og gera lítið úr þeim.

„Ég varð reiður, ég viðurkenni það, og enn reiðari vegna viðbragðanna. Það virtist öllum finnast þetta allt í lagi.“

„Ég hef áður farið í svona viðtöl og sagt frá minni reynslu,“ segir hann. „Og ég hef upplifað að margir trúa mér ekki. Halda því blákalt fram að svona hlutir gerist ekki á Íslandi. Mér finnst mjög undarlegt að fólk sem aldrei hefur lent í neinu svona taki þá afstöðu, hvers vegna ætti ég að vera að ljúga þessu? Þetta viðhorf er svo hættulegt. Það kom svo vel í ljós í þessu atviki með Björgvin í sumar, það voru nánast allir tilbúnir til að verja hann og gera lítið úr þessum ummælum, en þetta hafði mikil áhrif á mig og ég átti erfitt með svefn þetta kvöld. Ég varð reiður, ég viðurkenni það, og enn reiðari vegna viðbragðanna. Það virtist öllum finnast þetta allt í lagi.“

Hræddur við að ala upp barn á Íslandi

Pape viðurkennir að hann verði oft mjög þreyttur á því að tala um reynslu sína og annarra þar sem það virðist aldrei vera gert neitt í þeim fordómamálum sem koma upp. Fólk komist mjög auðveldlega upp með að viðra fordóma sína opinberlega, þrátt fyrir að það séu í gildi lög sem banna hatursorðræðu í garð minnihlutahópa. Það geri hann mjög vonlítinn um að þetta breytist til batnaðar. Það sé æpt á hann að drulla sér heim þegar hann gengur um göturnar, stelpur sem hann sé að deita verði fyrir aðkasti fyrir það að vera með honum, hann sé kallaður Djangó og svo framvegis og svo framvegis, en það virðist bara flestir loka augunum fyrir þessu og á meðan svo sé muni ekkert breytast.

„Ég hef þurft að þola þetta síðan ég var unglingur,“ segir hann. „Og nú er ég kominn á þann aldur að mig langar til að eignast barn en ég hræðist það. Ég vil ekki að barnið mitt lendi í þessu ógeði og ég sé ekki fram á að þetta breytist neitt.“

Pape segist oft velta fyrir sér að flytja úr landi en hann eigi orðið stóra og samheldna fjölskyldu hér og sé búinn að skjóta rótum á Íslandi.

„Við erum orðin um tuttugu, fjölskyldan hérna,“ segir hann. „Og þau eru fólkið mitt sem ég vil vera hjá. Ég fer samt heim til Senegal á hverju ári til að næra sálina. Það er alveg nauðsynlegt. Þar fellur maður inn í hópinn og það er enginn að niðra mann. Maður fær bara að vera það sem maður er í friði. Þess vegna vissi ég ekki að rasismi væri til fyrr en ég flutti til Íslands. Ekki misskilja mig, það er mjög mikið af góðu fólki hérna, geggjuðum sálum, en það er líka alltof mikið af fávitum.“

Sjá einnig: Kynþáttafordómar eru að aukast

Myndir / Hallur Karlsson

Karen opnar einkasýningu í Energia – Sjáðu myndirnar

28. september, 2019 06:00

Myndlistarkonan Karen Kjerúlf opnaði níundu einkasýningu sína í Energia Smáralind föstudaginn 13. september.

Meginþema sýningarinnar núna er litadýrð, landslag og abstrakt.

„Ég hef alltaf haft ástríðu fyrir að skapa og skreyta,“ segir Karen, sem í marga áratugi hefur þróað myndlist sína. Eftir að hún kynntist olíunni var ekki aftur snúið.

Karen velur að vera með sanngjarna verðlagningu, því hún vill að sem flestir eigi kost á að eignast listaverk hennar. „Ég vil frekar mála mikið og gleðja sem flesta, enda stoppa flest verka minna ekki lengi hjá mér.“

Góðir gestir kíktu við á opnunarkvöldinu.

Guðbjörg, Ásdís, Heiðrún, Þorgerður, Karen Björnsdóttir, Þröstur Jónsson, Sigrún og Steinunn

Opnunarhóf RIFF fór fram í gær

27. september, 2019 20:30

|||||||||||||| — ||||||||||Elfar og John Hawkes á RIFF í september.||||

Kvikmyndahátíðin RIFF hófst í gær og það var margt um manninn í opnunarhófinu.

RIFF hátíðin hófst í gær með frumsýningu á bíómynd Elfars Aðalsteins, End of Sentence, í Háskólabíói í gær. Stór hluti kvikmyndateymis Elfars var á sýningunni, meðal annars Hollywood leikarinn John Hawkes sem leikur eitt aðalhlutverkanna.

Eftir myndina skellti fólkið sér svo partí í Iðnó þar sem ljósmyndarinn Juliette Rowland myndaði stemmninguna. Sturla Atlas og Logi Pedro ásamt DJ Víkingi héldu uppi stuðinu í partíinu.

Elfar og John Hawkes svöruðu spurningum áhorfenda eftir sýninguna.

Elfars Aðalsteins ávarpaði gesti áður en myndin hófst.

Stjórnandi RIFF Hrönn Marinósdóttir bauð gesti velkomna. .Mynd / Juliette Rowland

Myndir / RIFF / JULIETTE ROWLAND

Leita að unglingsstrákum fyrir nýja kvikmynd leikstjóra Hjartasteins

27. september, 2019 20:00

Framleiðslufyrirtækið Join Motion Pictures leitar eftir strákum á aldrinum 13-16 ára fyrir aðalhlutverk nýrrar kvikmyndar leikstjórans Guðmunds Arnars Guðmundssonar.

Myndin hefur hlotið vinnuheitið Berdreymi og fjallar um hóp unglingsstráka í úthverfi Reykjavíkur sem upplifa sig utangarðs og nota ofbeldi til þess að leysa sín deilumál.

Myndin sýnir vináttu þeirra, bæði í sinni fegurð og harðneskju, og hefur einnig undirliggjandi dulrænt þema sem útskýrir nafnið Berdreymi.

Guðmundur skrifaði handritið en hann skrifaði og leikstýrði einnig kvikmyndinni Hjartasteinn sem sló rækilega í gegn hér heima og erlendis.

Doorway Casting sér um leikaravalið og hvetja þau alla stráka, hvort sem þeir hafa reynslu af leiklist eða ekki, til að senda tölvupóst sem inniheldur skýra portrett mynd, nafn, aldur og hæð, með leyfi forráðamanns, á netfangið [email protected].

Kristín Þorsteinsdóttir útgefandi Fréttablaðsins hættir störfum: „Ég hef unnið minn síðasta dag“

27. september, 2019 17:15

Kristin Þorsteinsdóttir útgefandi Fréttablaðsins og fyrrum aðalritstjóri hætti störfum þar í dag. Þetta segir hún í færslu á Facebook.

„Ég hef unnið minn síðasta dag og skrifað minn síðasta leiðara í Fréttablaðið. Ný stjórn hefur tekið við með nýju fólki og nýjum áherslum.“

Í bréfi sem Ingibjörg Pálmadóttir, stjórnarformaður og helmingseigandi í Torgi sem rekur Fréttablaðið, sendi á starfsmenn blaðsins í dag segir að starf útgefanda hafi einfaldast við sölu á eignum til Sýnar og hefur það því verið lagt niður í núverandi mynd. Allir rekstrarþættir starfsins færast til Jóhönnu Helgu Viðarsdóttur, framkvæmdastjóra félagsins. Ingibjörg sjálf tekur við öðrum þáttum starfsins. Helgi Magnússon keypti helming Torgs í júlí.

Kristín hefur verið í veikindaleyfi undanfarna mánuði og kveður nú Fréttablaðið.

Segir hún í færslu sinni að þeir miðlar sem hún hefur stjórnað vitni um góðan árangur.

„Í rúm 5 ár, lengur en nokkur annar, stjórnaði ég fréttastofu 365 sem aðalritstjóri og útgefandi – þá stærstu fréttastofu landsins – og svo Fréttablaðinu eftir að fyrirtækinu var skipt upp, síðustu mánuði hef ég verið útgefandi. Þar áður sat ég í stjórn 365. Flestar kennitölur miðlanna, sem ég stjórnaði vitna um góðan árangur.“

Kristín rifjar upp starf sitt og segir dagana hafa verið dýrðlega:

„Fréttir Stöðvar 2 náðu að velgja keppinautnum undir uggum – oft vorum við með meira áhorf en RUV, visir.is komst í fyrsta skipti yfir mbl.is undir minni stjórn, við gerðum frábæra hluti með nýjum áherslum og útliti Fréttablaðsins. Við breyttum skipuriti fréttastofunnar og gerðum hlut kvenna meiri en nokkru sinni. Um tíma voru flestir yfirmenn konur og stundum voru vaktirnar eingöngu skipaðar konum. Þetta voru dýrðlegir dagar.“

Kristín segir að lífið hafi þó ekki alltaf verið auðvelt. Reglulega hafi verið í sparnaðaraðgerðir.

„Við þurftum að velta hverri einustu krónu, enda höfðum við úr miklu minni peningum að spila en keppinautarnir.“

Að lokum beinir Kristín orðum sínum til samstarfsmanna sinna:

„En ekkert af þessu hefði tekist án ykkar. Ég var svo heppin að hafa frábært starfsfólk mér við hlið, fólk sem hefur verið tilbúið að leggja meira á sig, en hægt hefur verið að ætlast til. Fyrir það vil ég þakka ykkur af öllu hjarta.

En nú skilur leiðir. Allt tekur enda. Vonandi tekur eitthvað nýtt og skemmtilegt við. Nóg er starfsorkan. Takk og gangi ykkur sem allra best.“

Áslaug Arna búin að ráða tvo aðstoðarmenn

27. september, 2019 17:15

Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Mynd / Aldís Pálsdóttir

Áslaug Arna Sigurbjörndsdóttir dómsmálaráðherra er búin að ráða tvo aðstoðarmenn sér til halds og traust í ráðuneytinu, Eydísi Örnu Líndal og Hrein Loftsson. Kemur þetta fram á vef Stjórnarráðsins.

Eydís Arna lauk MA próf í lögfræði frá Háskóla Íslands 2016 en starfaði á lögmannsstofunni Lagaþingi frá árinu 2011, fyrst í hlutastarfi með námi, en síðar sem lögfræðingur. Hún hefur að undanförnu verið starfsmaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins.

Hreinn Loftsson lauk laganámi við Háskóla Íslands árið 1983 og öðlaðist réttindi til málflutnings fyrir Hæstarétti árið 1993. Hann á að baki fjölbreyttan feril í lögmennsku, atvinnulífi, stjórnsýslu og sem aðstoðarmaður ráðherra í nokkrum ráðuneytum frá árinu 1985 til 1992

Hann starfaði sem lögmaður fyrst á eigin stofu og síðan sem meðeigandi lögmannsstofunnar að Höfðabakka. Frá 2014 hefur hann starfað sjálfstætt. Hreinn var um tíma stjórnarformaður, útgefandi og einn eigenda Birtings. Hreinn hefur setið í stjórnum fjölmargra fyrirtækja, nefnda og félaga, auk starfs á vettvangi stjórnmála.

Haraldur heldur starfinu á meðan miðaldra íslenskir karlmenn níða barn

27. september, 2019 17:00

Í hverju tölublaði tiltekur Mannlíf þá aðila sem átt hafa góða viku og slæma viku. Að þessu sinni er það ríkislögreglustjóri annars vegar og miðaldra íslenskir karlmenn sem níða barn hinsvegar sem rata á blað.

Góð vika – Haraldur Jóhannesson

Haraldur Jóhannesson ríkislögreglustjóri hefur staðið í ströngu undanfarið, en átök innan lögreglunnar hafa komið upp á yfirborðið og stjórnsýsluúttekt Ríkisendurskoðunar á Embætti ríkislögreglustjóra er í vinnslu.

Viðtal Haraldar í Morgunblaðinu var umdeilt og staða hans virtist ótraust og margir líklega orðnir spenntir fyrir að sækja um stólinn. Ástandið var málað svart. Slæmar vikur Haraldar undanfarið hafa þó breyst í góða viku, því ljóst er að þó að átta af níu lögreglustjórum hafi skrifað undir vantrausttillögu á hann, þá heldur hann starfinu.

Tíminn er því hliðhollur Haraldi enn sem komið er og villtir hestar gætu ekki velt honum af stóli.

Slæm vika – Miðaldra íslenskir karlmenn sem níða barn

Hin 16 ára gamla Greta Thunberg hefur vakið athygli um allan heim fyrir baráttu sína í loftslagsmálum og þykir mörgum hún vera einkar öflug og skarpgreind miðað við ungan aldur hennar.

Framganga barnsins hefur eitthvað kynt undir kötlum miðaldra karlmanna sem finnst að öllum líkindum vegið að stöðu þeirra í samfélaginu. Hringbraut tók saman fjölda ummæla karlmanna, en þau sýna að best væri að þeir sætu enn í torfkofum sínum að skara eld að eigin köku, í stað þess að taka þátt í íslensku samfélagi á 21. öldinni.

Níða þeir Gretu með ummælum sínum og telja margir þeirra að um sé að ræða vel heppnað og óheiðarlegt áróðursbragð svo vitnað sé í ummæli eins þeirra, Jón Magnússonar, hæstaréttarlögmanns og fyrrverandi þingmanns: „En þetta með Gretu er alveg ótrúlega velheppnað áróðursbragð en að sama skapi óheiðarlegt. Þeir sem þurfa að beita svona vita að þeir hafa ekki rétt fyrir sér.“

Júníus Meyvant í Bæjarbíói

27. september, 2019 16:55

junius-meyvant-vidburdur-e1569599111755 — Júníus Meyvant

Júníus Meyvant snýr aftur í Bæjarbíó ásamt hljómsveit sinni og heldur tónleika í kvöld, föstudaginn 27. september.

Það sem af er ári hefur Júníus verið á tónleikaferðalagi um Evrópu og Bandaríkin en í janúar sendi hann frá sér sína aðra breiðskífu. Tónleikarnir hefjast klukkan 19.30.

Miðar á midi.is.

„Saklaust grín“

27. september, 2019 15:55

Leiðari ú 35. tölublaði Mannlífs

Fyrir skemmstu greip um sig fjaðrafok í íslensku samfélagi þegar nýnasistar komu saman á Lækjartorgi, veifuðu fánum og reyndu að útbýta dreifimiðum sem innihéldu nasistaáróður.

Heiðvirðir borgarar ruku upp til handa og fóta og úthrópuðu mennina illmenni og aumingja og ekki af ástæðulausu enda er hugmyndafræðin sem nýnasistar aðhyllast og gengur meðal annars út á kynþáttahyggju vægast sagt ógeðfelld.

Það skein í gegn að með fordæmingunum vildi þetta góða fólk aðgreina sig frá þessu liði og þvo hendur sínar af því, enda vill fátt vel meinandi fólk viðurkenna að eiga eitthvað sameiginlegt með einstaklingum sem eru gegnumsýrðir af hatri á fólki af öðrum kynþáttum, innflytjendum og allskonar minnihlutahópum. Viðurkenna að það sé rasistar. En eru skilin á milli þessara hópa endilega svona skýr? Getur verið að fleiri séu nálægari fordómaseggjunum í hugsun en þeir vilja viðurkenna?

Í Mannlífi í dag stíga fram þrír ólíkir einstaklingar sem eiga sameiginlegt að hafa upplifað kynþáttafordóma hérlendis, allt frá óviðeigandi athugasemdum sem þeir hafa fengið vegna húðlitar síns upp í svívirðingar. Sögur þeirra sýna að kynþáttahatur á Íslandi er langt frá því að vera á undanhaldi þótt einhverjir vilji kannski trúa öðru. Að slíkt hatur er ekki eitthvað eitt augljóst fyrirbæri og það er langt í frá að það einskorðist við tiltekinn hóp í samfélaginu. Að það sýnir sig ekki endilega í líkamlegu ofbeldi. Birtingarmyndirnar geta verið af ýmsum toga, bæði sýnilegar og duldar. Margir telja sig nefnilega ef til vill vera lausa við fordóma en átta sig ekki á þeim duldu fordómum sem búa innra með þeim sjálfum. Alhæfingar eða „saklaust grín“ sem byggja á staðalímyndum um kynþætti er sem dæmi kannski ekki jafnalvarlegt í augum sumra og dreifing nasistaáróðurs, en hvað annað endurspeglar slíkt en undirliggjandi fordóma?

„Alhæfingar eða „saklaust grín“ sem byggja á staðalímyndum um kynþætti er sem dæmi kannski ekki jafnalvarlegt í augum sumra og dreifing nasistaáróðurs, en hvað annað endurspeglar slíkt en undirliggjandi fordóma?“

Einn viðmælandi Mannlífs segir að Íslendingar eigi erfitt með að horfast í augu við stöðuna. Þegar hann segir fólki frá því hverju hann mætir, trúir fólk honum ekki og segir að þetta sé ekki svona á Íslandi. Það lokar augunum fyrir ástandinu. En auðvitað gengur það ekki.

Það þarf að opna umræðuna um þessi mál af fullum krafti. Hlusta á sjónarmið fólks af öðrum kynþáttum. Ganga harðar fram í því að farið sé eftir lögum gegn hatursorðum. Hætta að moka atkvæðum í flokka sem ala leynt og ljóst á kynþáttafordómum. Svo þurfum við öll, hvert og eitt, að líta í eigin barm, því ef við stöndum okkur að því að leiða kynþáttafordóma hjá okkur og jafnvel afgreiða þá sem grín þá erum við sjálf alveg jafnábyrg fyrir því að leyfa fordómunum að grassera.

Það er nefnilega auðvelt að sigta út nasistana og úthrópa þá, réttilega, en hvað erum við sjálf að gera þegar kemur að þessum málaflokki? Það er stóra spurningin.

Kynþáttafordómar eru að aukast

27. september, 2019 15:32

Þau Pape Mamadou Faye, Árni Sigurgeirsson og Sanna Magdalena Mörtudóttir hafa upplifað kynþáttafordóma á eigin skinni frá blautu barnsbeini. Þau eru stöðugt látin finna fyrir því að uppruni þeirra geri þau frábrugðin öðrum Íslendingum.

Pape, Árni og Sanna eru sammála um að hatursorðræða og fordómar séu að aukast og vilja að gripið verði til ráðstafana til að hefta útbreiðslu þeirra sem allra fyrst.

Pape Mamadou Faye

Pape Mamadou Faye flutti til Íslands frá Senegal ellefu ára gamall.

Pape hefur undanfarin ár spilað með Víkingi í Ólafsvík og komst í fréttir fyrr í sumar þegar hann tjáði sig um þau ummæli Björgvins Stefánssonar, leikmanns KR, að það væri svo stutt í villimannseðlið hjá svarta manninum eftir atvik í leik sem Björgvin var að lýsa. Pape segir þau ummæli hafa haft djúpstæð áhrif á sig, en það sem kannski hafi sært mest hafi verið hve margir voru tilbúnir að réttlæta þau og gera lítið úr þeim.

„Ég varð reiður, ég viðurkenni það, og enn reiðari vegna viðbragðanna.“

„Ég hef áður farið í svona viðtöl og sagt frá minni reynslu,“ segir hann. „Og ég hef upplifað að margir trúa mér ekki. Halda því blákalt fram að svona hlutir gerist ekki á Íslandi. Mér finnst mjög undarlegt að fólk sem aldrei hefur lent í neinu svona taki þá afstöðu, hvers vegna ætti ég að vera að ljúga þessu? Þetta viðhorf er svo hættulegt. Það kom svo vel í ljós í þessu atviki með Björgvin í sumar, það voru nánast allir tilbúnir til að verja hann og gera lítið úr þessum ummælum, en þetta hafði mikil áhrif á mig og ég átti erfitt með svefn þetta kvöld. Ég varð reiður, ég viðurkenni það, og enn reiðari vegna viðbragðanna. Það virtist öllum finnast þetta allt í lagi.“

Árni Sigurgeirsson

Árni Sigurgeirsson var ættleiddur frá Indónesíu af íslenskum foreldrum þegar hann var fjögurra mánaða gamall. Hann hefur aldrei þekkt annað en íslenskt umhverfi, hefur aldrei komið til Indónesíu einu sinni, og segir það því hafa verið nokkuð skondið þegar hrópað var á hann að koma sér heim þegar hann var á gangi á Laugaveginum.

„Ég svaraði sallarólegur að ég væri nú einmitt að drífa mig heim í Garðabæinn,“ segir hann og glottir. „Það þaggaði mjög snögglega niður í þeim sem æpti.“

Spurður um uppvaxtarárin í Mosfellsbæ, hvort hann hafi orðið fyrir fordómum þar sem barn, segist hann auðvitað hafa fundið fyrir þeim stundum og þá aðallega þegar hann var að keppa í handbolta.

„Maður var alltaf skilgreindur út frá húðlitnum á vellinum.“

„Það var enginn í mínum árgangi ættleiddur,“ segir hann. „Enda var það ekki orðið algengt á þeim tíma. Ég var eini brúni strákurinn í bekknum og á þeim tíma gerði ég mér enga grein fyrir því hvað fordómar voru, en það kom fyrir að maður varð fyrir einhverju fordómatengdu aðkasti. Ég var mikið í íþróttum og alltaf einn af hópnum en þegar kom að keppnisleikjum í handboltanum var maður oft kallaður ýmsum nöfnum, bæði af krökkum í hinum liðunum og foreldrunum á línunni. Það var reyndar tekið fyrir þetta á endanum en það var þó nokkuð algengt að leikmenn hins liðsins væru hvattir af áhorfendum til að „taka svarta blettinn úr umferð“ og svo framvegis. Maður var alltaf skilgreindur út frá húðlitnum á vellinum. Sem betur fer voru þjálfarar og aðrir foreldrar fljótir að bregðast við og þetta varð smám saman minna áberandi.“

Sanna Magdalena Mörtudóttir

Sanna Magdalena Mörtudóttir borgarfulltrúi fór ung að verða fyrir kynþáttafordómum sem hún segir að hafi aðallega verið í formi forvitni en hún hafi ekki séð það þá, hafi áttað sig á því þegar hún líti til baka.

Sanna segist hafa verið svo „heppin“ að hafa ekki orðið fyrir mjög grófum kynþáttafordómum, en það sé auðvitað fáránlegt að líta á það sem heppni.

„Ég hef ekki orðið fyrir mjög ljótum eða ofbeldisfullum fordómum,“ útskýrir hún. „Það var kallað á eftir mér „hey, negri, ég skeit á þig áðan,“ og svona komment, en aðallega er þetta forvitni, fólk spyr hvaðan ég sé, hvort ég sé ættleidd, furðar sig á því hvað ég tali góða íslensku og alls konar svona spurningar, jafnvel frá ókunnugu fólki.

Ég hef alltaf litið svo á að ég hafi verið heppin, en ég er auðvitað farin að sjá það núna að það segir mikið um ástandið í þessum málum að líta á það sem heppni að verða ekki fyrir ofbeldi vegna litarhaft míns.“

Lestu viðtölin í heild sinni í nýjasta Mannlífi.

Förðun / Emilíanna Valdimarsdóttir förðunarfræðingur fyrir Urban Decay á Íslandi

Djúpsteiktar spínatbollur með tómata-chutney – Partímatur sem slær í gegn

27. september, 2019 15:00

Þessi réttur eru tilvalinn í partí um helgina og aðrar veislur. Hann er sniðugur og góður hvort sem fólk kýs veganmat eða ekki.

Djúpsteiktar spínatbollur með tómata-chutney
14 stórar bollur

400 g spínat
2 msk. olía
2 ½ dl kjúklingabaunamjöl
1 tsk. rifið engifer
1 grænt ferskt chili-aldin, saxað
1 tsk. fennelduft
½ tsk. chili-duft
1 tsk. kummin
2 msk. sesamfræ, ristuð
2 ½ dl vatn
olía til djúpsteikingar

Skolið spínatið og steikið upp úr olíunni á pönnu í nokkrar mínútur. Setjið til hliðar. Blandið öllum innihaldsefnum saman við kjúklingabaunamjölið og setjið svo spínatið saman við. Búið til litlar bollur með matskeið og djúpsteikið í olíu þar til þær hafa tekið góðan lit.

Tómata-chutney

1 rauð paprika
4 tómatar, skornir í grófa bita
1 grænt chili-aldin, fræhreinsað
1 hvítlauksgeiri
3 msk. tómatmauk (tómatpúrra)
1 msk. ferskur kóríander, saxaður
1 tsk. chili-duft
1 tsk. salt
2 tsk. sykur

Allt sett í matvinnsluvél og blandað vel saman. Bragðbætið með salti og chili-dufti. Berið fram með spínatbollunum.

Mynd / Heiðdís Guðbjörg
Stílisti / Hanna Ingibjörg

Föstudagslögin urðu til á pítsukvöldi

27. september, 2019 14:00

Andri Ívarsson, gítarleikari og uppistandari, og Stefán Jakobsson, söngvari DIMMU, skipa dúettinn Föstudagslögin, en á þeim tæpu sex árum sem þeir hafa starfað saman hafa þeir ferðast vítt og breitt um landið og troðið upp.

Um helgina stíga þeir á svið á Bryggjunni Brugghús á föstudag og Fish House Grindavík á laugardag.

„Föstudagslögin urðu formlega til þegar Facebook-síðan okkar var gerð í febrúar 2014 sem heitir einmitt Föstudagslögin. Við höfðum þá hist nokkrum sinnum í partíum þar sem gítar var til taks og við virtumst „fíla“ samskonar tónlist,“ segir Andri.

„Eitt föstudagskvöldið fengum við okkur pítsu og tókum upp lag sem við settum á vefinn. Undirtektir stóðu ekki á sér sem var hvati til að halda áfram og höfum við nú hjólað í rúmlega 70 ábreiður frá upphafi.“

Tónleikahald hófst hjá strákunum í janúar 2016. „Cafe Rósenberg í Reykjavík var okkar staður, blessuð sé minning hans. Við fórum svo fljótt að fikra okkur yfir á landsbyggðina og þeim stöðum fer ört fækkandi sem við höfum ekki spilað á,“ segir Andri.

Félagarnir eiga báðir sterkar rætur að rekja til Akureyrar og er Græni hatturinn einn af þeirra uppáhaldsstöðum. Andri segir þá annars alltaf spennta fyrir því að kíkja á nýja staði og er bæjarhátíðavertíð sumarsins í sérstöku uppáhaldi. „Ekki höfum við enn látið til okkar taka í útlöndum enda ráðsettir og gamlir menn.“

„Eitt föstudagskvöldið fengum við okkur pítsu og tókum upp lag sem við settum á vefinn.“

Hvernig hefur ykkur verið tekið? „Blanda af tónlist og gríni er eitthvað sem fólk elskar og við munum ekki eftir því að erfitt hafi verið að fá tónleikagesti með okkur í stuðið og stemninguna. Þetta er bara eitthvað sem rúllar áfram á afslappaðan hátt.“

Félagarnir starfa báðir í öðrum hljómsveitum og verkefnum, en Andri segir Föstudagslögin ólík öðru sem þeir eru að vinna við þar sem formið hjá dúettinum er mjög opið. „Við veljum lögin yfirleitt eitt á eftir öðru uppi á sviði og grínumst gjarnan með það sem okkur dettur í hug hverju sinni milli laga.

Föstudagslögin eru orðin fastur liður í okkar tilveru og eru engin plön uppi um að stöðva það eilífðarpartí.“

Fylgjast má með dúettinum á Facebook: Föstudagslögin og miða má finna á Tix.is.

Húh! Best í heimi frumsýnt í kvöld

27. september, 2019 13:30

Guðmundur Ingi Þorvaldsson í hlutverki sínu|||||

Í kvöld verður verkið Húh! Best í heimi frumsýnt á Litla sviði Borgarleikhússins. Verkið er samið af hópnum en um er að ræða samstarfsverkefni leikhópsins Ratatam og Borgarleikhússins.

Leikhópurinn RaTaTam hefur á skömmum tíma orðið þekktur fyrir afgerandi sýningar. Með hlýju, húmor, leik og tónlist skoðar hópurinn ófullkomleika mannsins, draumasjálfið, leyndarmál og landamæri; hvernig sjálfsmyndin þyrlast um allslaus og nakin í hrárri og skynlausri hreinskilni.

Fyrri verk RaTaTam eru heimildasýningin Suss! sem byggði á reynslusögum fólks um heimilisofbeldi og Ahhh… verk um ástina sem gert var upp úr textum Elísabetar Jökulsdóttur og hefur leikhópurinn hlotið verðskuldaða viðurkenningu, tilnefningar og verðlaun auk þess hefur honum verið boðið á leiklistarhátíðir víðs vegar um Evrópu.

Hildur, Guðrún og Halldóra með Guðmund Inga í bakgrunni.

Leikarar eru Albert Halldórsson, Guðmundur Ingi Þorvaldsson, Guðrún Bjarnadóttir, Halldóra Rut Baldursdóttir og Hildur Magnúsdóttir. Leikstjóri er Charlotte Bøving, Þórunn María Jónsdóttir sér um leikmynd, leikgervi & búninga, Björn Bergsteinn Guðmundsson um lýsing, Helgi Svavar Helgason og RaTaTam um tónlist & hljóð og Stefán Ingvar Vigfússon er dramatúrg.

Verkið er styrkt af Leiklistarráði, Starfslaunasjóði listamanna og Reykjavíkurborg.

Styrkja Bleiku slaufuna með eigin hönnun

27. september, 2019 13:00

Mynd / Aldís Pálsdóttir||Dúsa og Stefán bjóða alla velkomna í Stefánsbúð/p3.

Stefánsbúð/p3 styrkir Bleiku slaufuna í ár með sölu á bolum sem hannaðir voru fyrir málefnið. Bolirnir verða frumsýndir með viðhöfn í versluninni í dag klukkan 16 og eru allir velkomnir.

„Við ákváðum að styrkja Bleiku slaufuna því þeirra starf snertir okkur. Við höfum bæði misst nána ættingja, þar á meðal mæður okkar úr krabbameini og vitum hversu gott og mikilvægt starf er unnið hjá Bleiku slaufunni,“ segir Stefán Svan Aðalheiðarson, sem á Stefánsbúð/p3 ásamt Dúsu Ólafsdóttur.

„Við ákváðum að styrkja Bleiku slaufuna því þeirra starf snertir okkur“

Þetta er fyrsta verkefni þeirra til styrktar Bleiku slaufunni en alls ekki það síðasta að sögn Stefáns. Þau hafa áður látið gott af sér leiða í öðrum málefnum. „Við höfum hannað boli með Katharine Hamnett til þess að vekja fólk til umhugsunar um náttúru Íslands og líka boli til að fagna 20 árum Hinsegin göngunnar í Reykjavík.“

Dúsa og Stefán bjóða alla velkomna í Stefánsbúð/p3.
Mynd / Aðsend

Bolirnir sem seldir verða til styrktar Bleiku slaufunni eru úr lífrænni bómull, framleiddir í vindknúinni verksmiðju og það er ekkert plast notað við pakkningar eða annað. „Þeir eru 100% sjálfbærir, prentaðir og framleiddir með umhverfisvænum efnum í Englandi. Við í Stefánsbúð/p3 hönnuðum bolina,“ segir Stefán.

Eins og áður segir verða bolirnir frumsýndir klukkan 16 í dag, föstudag, og opið er í Stefánsbúð/p3 til klukkan 19. Allir eru velkomnir.

Viðburður á Facebook.

Stefánsbúð/p3 er staðsett í Ingólfsstræti 2b og hefur verslunin verið starfandi síðan 2017. „Við bjóðum upp á vöru sem okkur finnst einfaldlega frábær og það sem ekki fæst annars staðar. Við seljum vörur frá danska hönnuðinum Henrik Vibskov og frá Katharine Hamnett sem er bresk. Einnig erum við með vel valda vintage-merkjavöru á efri hæðinni og blöndu af nýjum og skemmtilegum fylgihlutum, sokkum, sólgleraugum og skarti.“

Áhugaverð ummæli vikunnar: „Þessi frétt Mannlífs er röng“

27. september, 2019 12:55

Ýmis áhugaverð ummæli voru látin falla í viðburðaríkri viku. Þetta eru nokkur þeirra.

„Þessi frétt Mannlífs er röng.“

-Haraldur Guðni Eiðsson, upplýsingafulltrúi Arion banka, um frétt á man.is þar sem fullyrt er að fyrirhugað sé að segja upp áttatíu starfsmönnum hjá Arion banka fyrir næstu mánaðamót. Í gær var 100 starfsmönnum sagt upp hjá bankanum.

*Brynjar Níelsson yfirgaf fund stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar þegar málefni ríkislögreglustjóra var tekið fyrir í vikunni.*

„… ég ætla ekki að vera þátttakandi í einhverju pólitísku sjónarspili einstakra nefndarformanna eða alþingismanna.“

-Brynjar Níelsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, vék af fundi stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar þegar málefni ríkislögreglustjóra var tekið fyrir í vikunni.

„Formannafundur Landssambands lögreglumanna lýsir því yfir vantrausti á ríkislögreglustjóra og skorar á Harald Johannessen að stíga nú þegar til hliðar.“

-Formannafundur Landssambands lögreglumanna lýsti í vikunni yfir vantrausti á Harald Johannessen ríkislögreglustjóra.

„Að okkar mati talar hann mjög óábyrgt, hann talar um spillingu og gefur sitt lítið af hverju í ljós … Við lögðum spilin á borðið á fundi með Áslaugu Örnu. Ég lít svo á að ríkislögreglustjóri sé óstarfhæfur.“

-Úlfar Lúðvíksson, formaður Lögreglustjórafélags Íslands, um Harald Johannessen eftir að viðtal birtist við hann í Morgunblaðinu.

„Ég vissi að hann myndi einn daginn segja eitthvað um mig en það skiptir ekki máli.“

-Greta Thunberg eftir að Donald Trump, forseti Bandaríkjanna, sendi henni pillu á Twitter-síðu sinni.

„Fyrst og fremst þarf að tryggja að löggæsla virki í landinu þrátt fyrir vantraustsyfirlýsingar.“

-Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir þegar hún sagði að ríkislögreglustjóri myndi sitja áfram eftir fund sem hún átti með honum.

„Almáttugur! Þetta gat þá versnað!“

-Fjölmiðlamaðurinn Helgi Seljan um viðtalið við Harald Johannessen en í færslu á Twitter furðaði hann sig á hvaða almannatengslafulltrúi hefði ráðlagt Haraldi að fara í þetta viðtal.

Sólveig Anna Jónsdóttir, fór yfir sína hlið í vikunni vegna uppsagnar fyrrverandi skrifstofustjóra Eflingar.

„Átti ég að starfa með manni sem mig langaði ekkert að starfa með?“

-Sólveig Anna Jónsdóttir, formaður Eflingar, þegar hún fór yfir sína hlið vegna uppsagnar fyrrverandi skrifstofustjóra Eflingar.

„Þið hafið rænt draumum mínum og æsku minni með innantómum orðum. En ég er einna heppnust. Fólk þjáist og fólk deyr. Heilu vistkerfin eru hrynja. Við sjáum fram á fjöldaútrýmingu og það eina sem þið getið talað um eru peningar og tröllasögur um endalausan hagvöxt. Hvernig dirfist þið?“

-Sænski aðgerðarsinninn Greta Thunberg á loftslagsráðstefnu Sameinuðu þjóðanna í New York.

Fréttir Vikunnar – Sælir Bois, OMAM, Oscar Leone og fleira spennandi

27. september, 2019 11:00

Í fréttum vikunnar fer Ásgeir Börkur Ásgeirsson yfir það helsta í íslenskri tónlist og menningu.

100 af 800 sagt upp hjá Arion

27. september, 2019 11:00

Alls 100 starfsmönnum Arion banka var sagt upp störfum í gær, í stærstu hópuppsögn í fjármálageiranum frá hruni. Þeir sem eftir sitja eru uggandi um framhaldið en 20 var sagt upp hjá Íslandsbanka í gær og 12 var sagt upp hjá Valitor í vikunni. Engum útibúum verður lokað.

„Við í minni deild finnum nú fyrir létti þar sem engum var sagt upp hjá okkur en við finnum mikið til með þessum 100 sem fengu uppsagnarbréf. Hins vegar gætu orðið breytingar hjá okkur bráðlega þannig að í raun er enginn alveg öruggur,“ sagði starfsmaður í Arion banka í samtali við Mannlíf í gær, eftir að tilkynnt var að 100 yrði sagt upp hjá fyrirtækinu fyrir mánaðamót.

„Andrúmsloftið á vinnustaðnum er búið að vera mjög sérstakt síðan fréttin af uppsögnunum birtist í upphafi vikunnar,“ sagði starfsmaðurinn. „Það hefur verið mikil hræðsla; allir á tánum og bara beðið fregna. Maður vissi að þetta væri sennilega satt þar sem það kom engin tilkynning eða tölvupóstur á starfsmenn til að leiðrétta fréttina sem birtist á sunnudaginn. Sumir hreinlega sváfu ekki og við reyndum að stappa stálinu í hvert annað þegar við mættum til vinnu á mánudaginn.“

Mannlíf greindi frá því á sunnudaginn að um 80 manns yrði sagt upp strax á mánudag eða síðar í vikunni. Í gærmorgun barst svo tilkynning frá Arion banka um uppsagnirnar, sem hófust reyndar daginn áður. Alls 100 starfsmenn af 800 misstu vinnuna, jafnt hlutfall kvenna og karla, en 65% starfsmanna bankans eru konur og 35% karlar. Meðalaldur starfsmanna er um 42 ár en Haraldur Guðni Eiðsson, forstöðumaður samskiptasviðs Arion, sagði meðalaldur þeirra sem sagt var upp eilítið hærri. Engum útibúum verður lokað og sagði Haraldur að almennir viðskiptavinir ættu ekki að verða varir við þær breytingar sem nú væri ráðist í. Hins vegar stæði til að auka þjónustuna við fyrirtæki.

„Með þeim skipulagsbreytingum sem við kynnum í dag erum við að bregðast við aðstæðum til að tryggja að bankinn þjóni sínum viðskiptavinum vel á sama tíma og hann skilar hluthöfum arði. Við byggjum á þeim mikla árangri sem hefur náðst á undanförnum árum á sviði stafrænnar þjónustu og sjálfvirknivæðingar og ætlum okkur áframhaldandi forystuhlutverk í framsækinni fjármálaþjónustu,“ var haft eftir Benedikt Gíslasyni bankastjóra í tilkynningu.

„Þetta verður erfiður dagur en við kveðjum í dag hæft og gott samstarfsfólk sem ég efast ekki um að muni láta að sér kveða á nýjum vettvangi.

Blóðug vika

Fréttirnar í gær komu á hæla fregna þess efnis að 87 flugmönnum yrði sagt upp hjá Icelandair. Þá var 20 sagt upp hjá Íslandsbanka í gær og 12 sagt upp hjá Valitor í vikunni en Valitor er alfarið í eigu Arion banka. Samkvæmt upplýsingum frá Landsbankanum voru engar uppsagnir fyrirhugaðar á þeim bæ þessi mánaðamót. Bogi Nils Bogason, forstjóri Icelandair Group, sagði í samtali við mbl.is í gær að vonandi yrði hægt að ráða flesta þá sem missa vinnuna nú aftur í vor.

Uppsagnirnar hjá Arion banka taka gildi 1. október en kostnaður vegna þeirra mun nema um 900 milljónum. Unnur Sverrisdóttir, forstjóri Vinnumálstofnunar, staðfesti í gær að bankinn hefði ákveðið að bæta mánuði við uppsagnarfrest allra þeirra sem misstu vinnuna en elsti aldurshópurinn fengi þrjá mánuði aukalega. Samkvæmt heimasíðu Arion banka er elsti starfshópurinn 60-69 en þeir starfsmenn telja um 6% allra starfsmanna. Unnur segir Vinnumálastofnun muni veita þeim sem misstu vinnuna ráðgjöf og aðstoð í atvinnuleit en segist vonast til að flestir fái vinnu áður en uppsagnarfrestinum líkur.

„Þetta er sterkur hópur, bæði með starfsreynslu og góða menntun, þannig að vonandi geta þeir nýtt tímann í atvinnueit og fá flestir vinnu áður en til þess kemur að þeir sækja um hjá okkur,“ sagði hún í samtali við Mannlíf í gær.

Friðbert Traustason, formaður Samtaka starfsmanna fjármálafyrirtækja, sagði í samtali við Samfélagið í gær að uppsögnunum yrði mögulega vísað til félagsdóms vegna samráðsleysis.

„Tónleikahald eins og gefur að skilja er algjör verkur í rassgatið“

28. september, 2019 11:00

Hljómsveitin Horrible Youth var stofnuð fyrir þremur árum af Ágústi Bent og eru meðlimir sveitarinnar stjörnum prýddir í íslensku senunni. Nú er von á fyrstu plötunni þannig að Albumm hitti Ágúst og byrjaði á því að spyrja hvernig bandið varð til.

„Ég stofnaði Horrible Youth þegar ég var í Noregi að drepast úr leiðindum fyrir þremur árum. Vetur, kuldi og viðbjóður. Ég kom mér upp heimastúdíói, lærði á það og fattaði loks að töfrarnir í tónlistarsköpun minni gerast þegar ég er allsgáður við tölvuna, ekki fullur eða freðinn í æfingahúsnæðinu,“ útskýrir Ágúst. Konan hans vann mikið á kvöldin og Ágúst segir að sá tími hafi verið nýttur í tónlist frekar en Netflix og hangs. „Svo þegar ég var kominn með haug af lögum sem voru tilbúin fyrir stúdíó byggði ég bandið smátt og smátt upp, meðlim fyrir meðlim. Allir koma strákarnir með sitt „input“ sem gerir þetta að skemmtilegum og frumlegum bræðingi.“

Ágúst er sjálfmenntaður gítarleikari og segist seint titla sig sem alvörusöngvara. „Ég hef verið í Hooker Swing (subburokki), Truckload of Steel (skítapönki) og Blues Willis (vibbakántrí), allt jaðar og lítill árangur,“ segir hann. „Strákarnir eru hins vegar stjörnum prýddir í íslensku senunni. Frosti er í Legend og var í Klink og svona. Maggi var í Úlpu. Hálfdán er að spila með Svölu, Himbrima, Legend, KUL og bara öllum hinum og Helgi frontar Benny Crespo´s Gang auk þess að riffa í Elínu Helenu og KUL.“

Spurður hvaðan hann fær drifkraft til að semja tónlist, svarar hann að drifkrafturinn komi með vinnusiðferði sem hann lærði sem iðnaðarmaður. „Vera skipulagður og klára eitt áður en ég fer í annað. Svo verður maður svolítið háður vellíðunartilfinningunni sem fylgir því að klára lag,“ segir hann og tekur fram að það séu engir peningar í þessum leik lengur. „Okkur langar bara að spila fyrir fullt af fólki og koma plötunni inn á sem flest heimili.“

Hann segir að platan hafi þróast smám saman. „Ég ætlaði bara að gera þungarokksplötu og fá einhvern til að syngja fyrir mig en fann engan. Svo þegar ég fór að syngja sjálfur varð þetta melódískara þar sem ég er ekki með metal-rödd og sæki mikið í gruggið þegar ég sem söngmelódíur,“ svarar hann aðspurður hvernig hann myndi lýsa nýju plötunni. „Ég var alinn upp af Kurt eins og margir aðrir og situr það býsna fast í undirmeðvitundinni. Þá skapaðist þessi crossover-hljómur, sem einkennir okkur náttúrlega, og er fullkomlega lífrænn. Það var aldrei fundað um stefnumál og ekki reyndum við að hljóma eins og eitthvað sérstakt. Textarnir eru tilkomnir af tilvistarkreppu og melódramatískum samræðum sem ég á við verstu útgáfuna af sjálfum mér,“ útskýrir hann og glottir en bætir svo við að það sé stranglega bannað að útskýra texta of mikið. „Fólk þarf að túlka þá á sinn eigin hátt.“

Ágúst er nýfluttur heim en hann bjó áður í Drammen sem er 30 kílómetra suður af Ósló þar sem hann vann sem verkstjóri hjá rafvirkjafyrirtæki. Hann segir að það hafi verið furðu auðvelt að halda hljómsveitinni gangandi þó að meðlimirnir byggju ekki í sama landi.
„Internetið og upptökutæknin gerir þetta frekar gerlegt að því gefnu að kunnáttan sé til staðar. Ég var svo heppinn að fá þessa meistara með mér í þetta og Maggi, sem tók upp plötuna með mér, var mér til halds og trausts. Þessi plata hefði verið tíu sinnum erfiðari án hans enda er hann algjör meistari á sínu sviði. Að vísu var allt tónleikahald eins og gefur að skilja algjör verkur í rassgatið. Flug fram og til baka, maraþonæfingar dagana fyrir gigg og síðast en ekki síst mikil þolinmæði frá konunni. Guði sé lof fyrir það.“

„Textarnir eru tilkomnir af tilvistarkreppu og melódramatískum samræðum sem ég á við verstu útgáfuna af sjálfum mér.“

Fram undan hjá hljómsveitinni er að halda litla útgáfutónleika strax við útgáfu. „Við ætlum svo að reyna að vera duglegir á Íslandi í haust. Svo er á teikniborðinu stærra útgáfupartí sem við ætlum að halda með vinum okkar í Óværu. Platan okkar fær að auki ansi góða dreifingu þannig að það er aldrei að vita nema það opnist fyrir tækifæri í útlöndum. Það væri náttúrlega algjör draumur í dós en við erum fullorðnir menn með báða fætur á jörðinni og höfum lítinn áhuga á táfýlutúrum. Að lokum viljum við þakka þeim sem hafa hlustað, líkað, komið og deilt. Við erum þið.“

Texti / Sigrún Guðjohnsen

Nýdönsk með heljarinnar tónleika í Hörpu

28. september, 2019 10:55

Hljómsveitin Nýdönsk blæs til heljarinnar tónleika í Hörpu í kvöld.

Sveitin leikur öll sín vinsælustu og bestu lög. Fjörið hefst klukkan 19.30. Hægt er að nálgast miða á harpa.is.

Skoðanalaus

28. september, 2019 10:00

Síðast en ekki síst

Þetta er fyrsti skoðanapistill minn í talsverðan tíma og á þeim tíma hef ég lagt mig fram um almennt skoðanaleysi.

Hef eiginlega ekki lengur skoðun á nokkrum sköpuðum hlut. Guði sé lof! hrópa ég út í kosmosið án þess þó að hafa á því skoðun hvort að guð sé til eða ekki. Það er ekki mitt vandamál, ég er bara að reyna að vera besta útgáfan af sjálfum mér.

Þetta skoðanaleysi er stórkostlegt ástand. Það þarf samt alveg að hafa fyrir því í samfélagi þar sem við einstaklingarnir eigum alltaf að vera að standa okkur betur. Borða hollt, lifa plastlaust, keyra minna og ganga meira, ferðast meira en hætta að fljúga, vera í formi en ekki rekin áfram af sjálfsfyrirlitningu en þó umfram allt, vera hress. Því á meðan plánetan okkar hitnar, náttúran drukknar og veröldin eins og við þekkjum hana riðar til falls er öllum nauðsynlegt að halda í gleðina. Það er víst gott fyrir hagvöxtin.

Í þessari viðleitni minni til þess að vera skoðanalaus með öllu og þar af leiðandi skítsama um flest, hef ég þó tekið eftir því að ekki eru allir krafðir um skoðun, ábyrgð og aðgerðir. Risafyrirtæki virðast til að mynda alls ekki þurfa að hafa skoðun á nokkru sem skiptir máli. Og þeim mun stærri, þeim mun betra. Þau stærstu fá að brenna skóga, virkja fallvötn, spúa eitri út í andrúmsloftið og njóta á meðan skattfríðinda. Það á líka að vera gott fyrir hagvöxtinn.

Þannig að ef ég ætla að halda mig við þessa skoðanalausu vegferð er mér nauðugur einn kostur að gerast stórfyrirtæki. Hvort það dugir til þess að ég geti haldið áfram að vera skoðanalaus drullusokkur sem telur sig vera bestu útgáfuna af sjálfum sér verður víst að koma í ljós. Þangað til er að halda í gleðina og hagvöxtinn á leiðinni til glötunar.

„Fólk vill ekki sjá rasismann hérna“

28. september, 2019 09:00

Pape Mamadou Faye flutti til Íslands frá Senegal ellefu ára gamall. Hann hefur áður rætt opinskátt um þá kynþáttafordóma sem hann hefur orðið fyrir hér á landi þau sautján ár sem liðin eru. Hann er í fyrstu tregur til að ræða það mál í einu viðtalinu enn en lætur að lokum tilleiðast.

Ástæða þess að Pape flutti til Íslands var að móðir hans hafði flutt hingað þremur árum fyrr og gifst senegölskum manni sem hér bjó. Pape hafði dvalið hjá föður sínum í Senegal þessi þrjú ár og hann segir það hafa verið gríðarlegt menningarsjokk að koma í kuldann og myrkrið á Íslandi.

„Ég kom hingað í janúarmánuði,“ útskýrir hann. „Þannig að munurinn á hitastiginu var ansi mikill. Svo ekki sé minnst á myrkrið. Ég var samt auðvitað mjög glaður að vera kominn til mömmu og fá að vera hjá henni. Ég var með heimþrá fyrstu vikurnar en svo byrjaði ég í Austurbæjarskóla og þá breyttist allt til batnaðar.“

Hlaut að vera körfuboltamaður

Pape segist hafa verið mjög heppinn með bekkinn sem hann lenti í og bekkjarbræður hans hafi séð til þess að honum fyndist hann strax velkominn. Hann hafi ekki orðið fyrir neinu aðkasti vegna húðlitar síns en hins vegar hafi skólasystkini sín haft ansi mótaðar fyrir fram hugmyndir um hvað strák af hans kynþætti fyndist gaman.

„Ég hafði alltaf haft mikinn áhuga á fótbolta og spilað mikið en þegar ég kom í Austurbæjarskóla gengu allir út frá því að ég væri körfuboltamaður. Það var bara viðtekin hugmynd á Íslandi á þeim tíma að allir svartir menn væru körfuboltamenn,“ bætir hann við og skellihlær.

Pape byrjaði að æfa körfubolta með skólafélögum sínum en var líka í fótbolta og náði góðum árangri í báðum greinum. Þegar hann var sextán ára þurfti hann hins vegar að velja á milli og valdi auðvitað fótboltann.

„…ég var nýkominn en lenti hjá fordómafullum þjálfara sem vildi ekki dökkan strák í liðið sitt svo ég fór aldrei þangað aftur.“

„Fótboltinn var alltaf fyrsti kosturinn hjá mér,“ segir hann. „Ég byrjaði hins vegar ekki að æfa hann á fullu fyrr en ég flutti í Árbæinn sex mánuðum eftir að ég kom til landsins. Ég fór á eina æfingu hjá Val þegar ég var nýkominn en lenti hjá fordómafullum þjálfara sem vildi ekki dökkan strák í liðið sitt svo ég fór aldrei þangað aftur.“

Í Árbænum fór Pape að æfa með Fylki og þar var hann strax meðtekinn, segir hann.

„Ég lenti í frábærum hóp með strákum sem þótti vænt um mig og þykir enn, þannig að mér fannst ég aldrei vera utanveltu þar,“ útskýrir hann. „Ég spilaði með Fylki þangað til ég varð nítján ára en þá skipti ég um lið og hef síðan spilað með ýmsum liðum.“

Sárast hvað margir verja fordómana

Eftir að Pape fór að spila keppnisleiki varð hann fyrir fordómum frá áhorfendum, oftast foreldrum mótspilaranna í yngri deildunum. Hann segir það hins vegar misskilning að það séu meiri fordómar innan íþróttahreyfingarinnar en annars staðar, þetta sé bara rótgróið viðhorf á Íslandi.

„Það var oft vesen út af þessu á þeim tíma,“ segir hann. „Ég og annar dökkur strákur, sem er kominn í A-landsliðið núna, fengum alveg að heyra það frá foreldrunum sem kölluðu okkur n-orðinu og fleiri niðrandi orðum sem voru mjög særandi.“

Pape hefur undanfarin ár spilað með Víkingi í Ólafsvík og komst í fréttir fyrr í sumar þegar hann tjáði sig um þau ummæli Björgvins Stefánssonar, leikmanns KR, að það væri svo stutt í villimannseðlið hjá svarta manninum eftir atvik í leik sem Björgvin var að lýsa. Pape segir þau ummæli hafa haft djúpstæð áhrif á sig, en það sem kannski hafi sært mest hafi verið hve margir voru tilbúnir að réttlæta þau og gera lítið úr þeim.

„Ég varð reiður, ég viðurkenni það, og enn reiðari vegna viðbragðanna. Það virtist öllum finnast þetta allt í lagi.“

„Ég hef áður farið í svona viðtöl og sagt frá minni reynslu,“ segir hann. „Og ég hef upplifað að margir trúa mér ekki. Halda því blákalt fram að svona hlutir gerist ekki á Íslandi. Mér finnst mjög undarlegt að fólk sem aldrei hefur lent í neinu svona taki þá afstöðu, hvers vegna ætti ég að vera að ljúga þessu? Þetta viðhorf er svo hættulegt. Það kom svo vel í ljós í þessu atviki með Björgvin í sumar, það voru nánast allir tilbúnir til að verja hann og gera lítið úr þessum ummælum, en þetta hafði mikil áhrif á mig og ég átti erfitt með svefn þetta kvöld. Ég varð reiður, ég viðurkenni það, og enn reiðari vegna viðbragðanna. Það virtist öllum finnast þetta allt í lagi.“

Hræddur við að ala upp barn á Íslandi

Pape viðurkennir að hann verði oft mjög þreyttur á því að tala um reynslu sína og annarra þar sem það virðist aldrei vera gert neitt í þeim fordómamálum sem koma upp. Fólk komist mjög auðveldlega upp með að viðra fordóma sína opinberlega, þrátt fyrir að það séu í gildi lög sem banna hatursorðræðu í garð minnihlutahópa. Það geri hann mjög vonlítinn um að þetta breytist til batnaðar. Það sé æpt á hann að drulla sér heim þegar hann gengur um göturnar, stelpur sem hann sé að deita verði fyrir aðkasti fyrir það að vera með honum, hann sé kallaður Djangó og svo framvegis og svo framvegis, en það virðist bara flestir loka augunum fyrir þessu og á meðan svo sé muni ekkert breytast.

„Ég hef þurft að þola þetta síðan ég var unglingur,“ segir hann. „Og nú er ég kominn á þann aldur að mig langar til að eignast barn en ég hræðist það. Ég vil ekki að barnið mitt lendi í þessu ógeði og ég sé ekki fram á að þetta breytist neitt.“

Pape segist oft velta fyrir sér að flytja úr landi en hann eigi orðið stóra og samheldna fjölskyldu hér og sé búinn að skjóta rótum á Íslandi.

„Við erum orðin um tuttugu, fjölskyldan hérna,“ segir hann. „Og þau eru fólkið mitt sem ég vil vera hjá. Ég fer samt heim til Senegal á hverju ári til að næra sálina. Það er alveg nauðsynlegt. Þar fellur maður inn í hópinn og það er enginn að niðra mann. Maður fær bara að vera það sem maður er í friði. Þess vegna vissi ég ekki að rasismi væri til fyrr en ég flutti til Íslands. Ekki misskilja mig, það er mjög mikið af góðu fólki hérna, geggjuðum sálum, en það er líka alltof mikið af fávitum.“

Sjá einnig: Kynþáttafordómar eru að aukast

Myndir / Hallur Karlsson

Karen opnar einkasýningu í Energia – Sjáðu myndirnar

28. september, 2019 06:00

Myndlistarkonan Karen Kjerúlf opnaði níundu einkasýningu sína í Energia Smáralind föstudaginn 13. september.

Meginþema sýningarinnar núna er litadýrð, landslag og abstrakt.

„Ég hef alltaf haft ástríðu fyrir að skapa og skreyta,“ segir Karen, sem í marga áratugi hefur þróað myndlist sína. Eftir að hún kynntist olíunni var ekki aftur snúið.

Karen velur að vera með sanngjarna verðlagningu, því hún vill að sem flestir eigi kost á að eignast listaverk hennar. „Ég vil frekar mála mikið og gleðja sem flesta, enda stoppa flest verka minna ekki lengi hjá mér.“

Góðir gestir kíktu við á opnunarkvöldinu.

Opnunarhóf RIFF fór fram í gær

27. september, 2019 20:30

|||||||||||||| — ||||||||||Elfar og John Hawkes á RIFF í september.||||