Dáðadrengurinn Brynjar Níelsson, fyrrverandi þingmaður Sjálfstæðisflokksins, segir það klárt að hann muni ekki „taka þátt í prófkjöri aftur, get bara sagt fólki það.“

Einnig sagði Brynjar að smáflokkur í ríkisstjórnarsamstarfinu, VG, hefði alltof mikil völd; að íslenska stjórnmálamenn skorti þrek og kjark til að gera eitthvað; vitandi að fullt af fólki muni garga á þau.

Áðurnefndur Brynjar var viðmælandi hjá Þórarni Hjartarsyni í hlaðvarpinu Ein pæling.

„Við þurfum að leysa flóttamannavandann, öðruvísi en bara að taka við fólki alls staðar að, þar sem er eitthvað vesen. Við þurfum að leysa vandann á heimavelli. Við getum ekki bara skipt um þjóðir í Evrópu sí svona,“ sagði Brynjar.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki mælst lægri í könnunum í sögunni á undanförnum misserum og er fylgi hans og Miðflokksins ekki ósvipað í dag. Bynjar segist ekki vita það hvað eigi að gera til að koma í veg fyrir að Miðflokkurinn hreinlega rasskelli Sjálfstæðisflokkinn, í næstu kosningum.

Og Brynjar færir í tal að margir Sjálfstæðismenn séu ánægðir með málflutning Miðflokksins, í það minnsta að einhverju leyti:

„Vandinn er að Sjálfstæðismenn eru í samstarfi, það er vandamálið. Sjálfstæðismenn geta bara því miður ekki tjáð sig eins og Sigmundur gerir. Annars eru þeir sammála að mörgu leyti.“

„Við fórum í þessa vegferð, og hún gerir marga Sjálfstæðismenn óánægða, eðlilega.“ Samstarfið hafi kostað flokkinn fylgi, þrátt fyrir þann árangur sem náðst hefur síðusta áratuginn sem flokkurinn hefur verið í ríkisstjórn.“

Brynjar segir VG til hróss að vel hafi verið hægt að vinna með þeim í ríkisstjórninni á árunum 2017 til 2021; þau hafi verið yfirburðarfólk af vinstri vængnum:

„Miðað við aðra vinstri flokka fannst mér þau bera af,“ sagði Brynjar. Hann skilur ekki af hverju fylgið er komið niður í þrjú prósent á meðan, til dæmis Píratar, séu í níu prósentum; svo ekki sé talað um fylgið hjá Samfylkingarinnar, sem að mati Brynjars er flokkur í fullkominni upplausn.

„Kristrún er auðvitað að gera tilraun til að breyta flokknum, en það er ótrúlegt sundurlyndi þarna; maður veit ekkert hvernig það endar.“

Brynjar segir að Samfylkingin sé í upplausn; telur að mikil átök verði á næsta landsfundi flokksins; að margir flokksmenn muni mótmæla nýjum áherslum flokksins í til dæmis útlendingamálum.

Brynjar er á því að Samfylkingin megi vera fegin við að losna við fólk í flokknum – sem hefur verið mest „woke“ – eða lengst til vinstri; fólk sem hefur verið að týnast úr flokknum nýverið:

„En málið er að það er fullt af fólki sem ætlar bara ekkert að fara. Fólk sem ætlar að djöflast í þessu. Ég á eftir að sjá Þórunni Sveinbjarnar, Oddnýu Harðardóttur, Helgu Völu og þetta fólk fara,“ sagði Brynjar.

Egill Helgason er ekkert að hlaupa í felur inn í skuggasund eða út á eyðisand með skoðanir sínar; sem er gott – því þær eru rökstuddar; Og Egill er þannig að hann bara veit.

Tjáir sig um EM í fótbolta er fram fer í Þýskalandi, og nálgast hápunkt:

„Það er hægt að láta VAR fara í taugarnar á sér en það er engin leið að snúa til baka frá þessari tækni. Fara aftur í tímann þegar dómarinn einn sér um leikinn ásamt línuvörðum.“

Bætir því við að „myndtæknin er slík í fótboltanum að öll dómaramistök munu liggja í augum uppi nær samstundis. Starf dómarans yrði að sama skapi erfiðara og gagnrýnin óbærilegri þegar gerðar eru skyssur.“

Egill vill einfaldlega bæta tæknina, horfa fram á veginn:

„Eina leiðin er að halda áfram að bæta tæknina. Ólíkt því sem sumir virðast halda voru dómaramistök aldrei „skemmtilegur hluti“ af leiknum.“

Það var nóg að gera hjá lögreglunni, eins og oftast áður. Hundrað og sjö mál voru skráð hjá lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu milli klukkan 17 í gær og fimm í nótt, og voru fjórir vistaðir í fangaklefa. Lögregla hefur meðal annars sinnt verkefnum vegna veikinda og/eða annarslegs ástands, samkvæmishávaða, grunsamlegra mannaferða og vegna ýmissar aðstoðar við borgarana.

Ökumaður er var stöðvaður í hverfi 108 í nótt fyrir að aka á 120 km/klst, þar sem hámarkshraði er 80 km/klst, reyndist án ökuréttinda.

Tveir aðrir voru stöðvaðir í nótt sem einnig voru án ökuréttinda; annar þeirra var undir áhrifum fíkniefna.

Þá var einn aðili sektaður fyrir að nota eigi bílbelti við akstur.

Veitingastað í hverfi 101 var lokað þar sem staðurinn var ekki með leyfi fyrir rekstrinum; auk þess var enginn dyravörður við störf á staðnum.

Ökumaður var stöðvaður við almennt umferðareftirlit í hverfi 200. Ökumaður var handtekinn vegna gruns um akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna og vegna vörslu fíkniefna. Ökumaður var ekki með ökuréttindi; bifreiðin var ótryggð og voru skráningarmerki bifreiðarinnar fjarlægð.

Tilkynnt var um aðila í annarlegu ástandi er var með ógnandi tilburði í hverfi 220. Aðilinn var tekinn höndum; fluttur á lögreglustöð til vistunar.

Talsverð spenna og eftirvænting ríkir í Frakklandi, enda kosningar í gangi.

Nú er búið að opna kjörstaði í Frakklandi; nú kjósa Frakkar nýtt þjóðþing.

Emmanuel Macron, forseti Frakklands, tók mikla áhættu er hann boðaði afar óvænt til þingkosninga, eftir slæmt gengi flokks hans í Evrópuþingkosningum fyrr í mánuðinum.

Almennt séð er ekki búist við því að þetta útspil Macrons dugi; flestar spár benda til stórsigurs hjá þjóðernisflokki Marine Le Pen.

Ingólfur Sverrisson, eftirlaunaþegi og fyrrum forstöðumaður samtaka fyrirtækja í málm- og skipaiðnaði, segir í grein að „ekki verður séð að minnimáttarkennd sé hótinu betri en oflátungsháttur. Síðustu vikur og mánuði hafa birst greinar eftir Hjört J. Guðmundsson þar sem hann útmálar hvað Ísland yrði lítið og pervisið ef við gengum að fullu inn í ESB og færðum okkur af göngum og náðhúsum inn á fundina þar sem mál eru rædd og ákvarðanir teknar. Hann gengur út frá því að þangað ættum við lítið erindi vegna smæðar þjóðarinnar og einstæðingsskapar.“

Bætir við:

„Yrðum jafnan borin atkvæðum í hverju máli sem við hefðum áhuga á að berjast fyrir enda skeyttu stóru þjóðirnar innan ESB ekkert um hagsmuni fámennari þjóðanna. Allt fyrir fram vonlaust og svart og betra að láta lítið á sér bera og fara með löndum jafnvel þótt miklir hagsmunir þjóðarinnar séu í húfi.“

Hann segir að „ef við hefðum nálgast baráttuna fyrir útfærslu landhelginnar með þessu hugarfari og þessari „reisn” bendir allt til að lítill árangur hefði náðst í því mikla hagsmunamáli. Sem betur fer voru rökin fyrir útfærslunni sett á þeim tíma upp skipulega, þau vandlega kynnt á alþjóðavettvangi enda þótt einhverjir hefðu (eins og nú) litla trú á að við gætum haft sigur á móti vilja og hagsmunum mun stærri og voldugri þjóða. En með vel uppbyggðum rökum og kröftugri málafylgju tókst að fá viðurkenningu á landhelginni enda þótt oft hafi blásið á móti og stríðsástand ríkjandi á tímabilum. Þá var ekki látið nægja að mæla hvað aðrar þjóðir væru fjölmennar, við fámenn og gefist upp fyrir fram. Nei, trúin á málstaðinn og samstaða þjóðarinnar skóp sigur. Ef Íslendingar hefðu hins vegar ekki haft þessa sannfæringu fyrir eigin málstað, hefðum við ekki getað vænst árangurs í þessu lífshagsmunamáli þjóðarinnar. Mig grunar að þáverandi forystumönnum þjóðarinnar liði ekki vel ef þeir kynntust þeim málflutningi sem nú lætur hátt og byggist á því að við séum bæði fá og smá og megum okkur lítils í alþjóða samstarfi. Nær að halda að þeir rífi nú hár sitt í Sumarlandinu vegna slíks útiboruháttar.“

Ingólfur segir að „mörg dæmi eru þess innan Evrópusamstarfsins að minni þjóðirnar hafa barist fyrir hagsmunamálum almennings og úr hafa orðið reglur sem nú þykja sjálfsagður hluti réttinda fólksins á svæðinu. En hitt hefur löngum verið siður margra að tína aðeins úr hillum þau málefni sem ekki tókst að koma í gegn og nýta örlög þeirra til að sýna fram á að ekkert þýði fyrir þá minni að hafast að. Allt fyrir fram vonlaust. Hins vegar hafa þessir sömu svonefndu sérfræðingar forðast að nefna í skrifum sínum og málflutningi þau málefni sem náðst hafa fram og stuðla að bættum hag venjulegs fólks. Þegja um allt þvílíkt enda þjóna slík upplýsingaskrif ekki neikvæðum málflutningi um stefnu og störf ESB. Þótt minnimáttarkennd af þessum toga sé næsta hvimleið er þó engu betra að ofmeta eigin getu og færni. Það getur á sama hátt virkað hjárænulegt eins og þegar við héldum um síðustu aldamót að Íslendingar byggju yfir sjaldgæfum hæfileikum um meðferð fjármuna. Því jafnvel haldið fram af ábyrgum forystumönnum þjóðarinnar að þarna hefði verið um að ræða arfleifð frá tímum víkinga sem hefði þróast hér með yfirskilvitlegum hætti við ysta haf allri heimsbyggðinni til heilla. Margir létu glepjast af slíku gaspri en svo sprakk blaðran með skelfileg um afleiðingum.“

Segir og spyr að lokum:

„Athygli vekur að margir sem mærðu þetta „fjármálaævintýri” Íslands fylla nú hóp þeirra sem andæfa að við tökum sem sjálfstæð þjóð fullan þátt ESB-samstarfinu. Þannig virðist minnimáttarkenndin hafa tekið við af oflátungshættinum og heilli þjóð tekist að mála sig út í horn. Hímir þar nú þögul og hljóð og treystir sér ekki einu sinni til að ræða hvort upptaka evru og full aðild að ESB gæti verið farsælt skref fyrir land og þjóð. Getur staðan orðið öllu snautlegri?“

Glúmur Baldvinsson fylgist vel með fréttum og „ætlaði að horfa á sjö fréttir en ó nei. Ekkert í fréttum. Vegna fótbolta sem ekki er á dagskrá.“

Hann var fyrst um sinn ekki par hrifinn af því sem RÚV bauð upp á í stað fótbolta eða frétta – en það átti eftir að breytast:

„Í staðinn var boðið uppá bíómynd um drengjakór. Hélt ég myndi æla úr leiðindum en gaf þessu sjens útá Dustin Hoffman. Og viti menn. Magnað stykki. Svo magnað að ég hefi tárfellt síðasta klukkutímann. Stanslaust táraflóð.“

Þetta sálarástand Glúms olli honum hugarangri:

„Af þessu hefi ég þungar áhyggjur enda vestfirskur og ekki tamt að fella tár. Enda aldrei meiningin. Og stríðir gegn öllu því sem mér var innrætt í æsku. Hvað í fjandanum er að koma fyrir mig? Hormónabreytingar? Aldurinn? Þarf til læknis og láta kippa þessu í lag hið snarasta. Helvítis vesen að lenda í svona. Svo ekki fer ég á Kaffibarinn þessa helgina.

Komið er á daginn að með nýsamþykktum lögum fær lögreglan hér á landi auknar heimildir er snúa að upplýsingaöflun og greiningu þeirra.

Segir Margrét Valdimarsdóttir afbrotafræðingur þetta auðvelda samstarf við lögreglu í öðrum löndum og auka þannig getu stjórnvalda til að sporna við skipulagðri glæpastarfsemi, en þetta kom fram á RÚV.

„Lögreglan mun hafa auknar heimildir til að safna og vinna með upplýsingar um borgarana og það kallar auðvitað á mikið, aukið, óháð eftirlit með lögreglunni.“ Það verði meðal annars gert með að því að fá gæðastjóra til starfa hjá Ríkislögreglustjóra; því til viðbótar mun standa til að efla nefnd um eftirlit með lögreglu. Í þeirri nefnd munu sitja 5 starfsmenn; lögfræðimenntaðir.

Segir Margrét það vonbrigði að ekki hafi verið valinn fjölbreyttari hópur í nefndina:

„Eins get ég ekki séð að þessi nefnd, sem verður mjög mikilvæg, að hún hafi í þessum lögum skýrt vald til að fylgja eftir athugasemdum eða kærum og það held ég að hefði verið mikil bót,“ segir Margrét og bætir við að lokum:

„Það var kominn tími á að breyta lögreglulögum og það er mitt mat á þessum nýsamþykktu lögum að þau muni koma til með að bæta störf lögreglu. Þessi lög eru framför frá fyrri frumvarpi og frumvörpum,“ segir Margrét Valdimarsdóttir afbrotafræðingur.

Áfram heldur landris í Svartsengi á svipuðum hraða og und­an­farna daga; það þykir benda til að nýtt kviku­hlaup eða eld­gos sé lík­legt á næstu vik­um, en þetta sagði Sig­ríður Magnea Óskars­dótt­ir, nátt­úru­vár­sér­fræðing­ur á Veður­stofu Íslands, í viðtali við mbl.is.

Kemur þar fram að breyt­inga í landrisi varð fyrst vart í byrj­un vik­unn­ar; en gögn­ sem safnað verður á næstu dög­um og vik­um, verða nýt­t til að skýra bet­ur breyt­ing­ar og þróun inn­an kviku­kerf­is­ins.

Áðurnefnd Sig­ríður Magnea seg­ir að tiltölulega stutt sé síðan Veður­stof­an hóf að taka eft­ir breyt­ing­um; nú sé beðið eft­ir frek­ari gögn­um:

„Það er lítið við að bæta annað en að landrisið held­ur áfram og skjálfta­virkn­in er lít­il. Ef þetta ætl­ar að hegða sér svipað og síðustu gos má gera ráð fyr­ir að nokkr­ar vik­ur séu í að eitt­hvað fari að ger­ast. Það er hins­veg­ar frek­ar stutt síðan við nám­um breyt­ing­ar, þannig til þess að hún sé markverð þurf­um við að bíða aðeins leng­ur til að geta sagt til um hvort breyt­ing­in sé markverð,“ sagði Sig­ríður Magnea.

Allir þeir 28 sakborningar í peningaþvættismáli er tengist Panamaskjölunum hafa nú verið sýknaðir, eins og kemur fram á Vísi.

Einnig að þeirra á meðal séu þeir Jurgen Mossack og Ramón Fonseca Mora; eigendur lögmannstofunnar Mossack Fonseca.

Kemur fram að réttarhöld hófust í málinu fyrir dómi í Panama í apríl síðastliðnum, einum átta árum eftir að um ellefu milljónir skjala með fjárhagsupplýsingum ríkra og valdamikilla einstaklinga víðs vegar að úr heiminum vörpuðu sterku ljósi á hvernig þeir komu eignum sínum undan yfirvöldum heima fyrir í aflandsfélögum; í skattaparadísum eins og Panama og Jómfrúareyjum.

Þeir Mossack og Fonseca neituðu ávallt sök í málinu; þeim var gefið að sök að hafa stofnað skúffufyrirtæki í Panama er þvættuðu fjármuni úr umfangsmiklu spillingarmáli í Brasilíu er hefur verið kennt við bílaþvott.

Fonseca entist eigi aldur til að verða sýknaður; hann lést á sjúkrahúsi í Panama í maí síðastliðnum.

Í frétt breska ríkisútvarpsins kemur fram að dómari í réttarhöldunum, sem tóku 85 klukkustundir, hafi metið það að sönnunargagna í málinu hafi eigi verið aflað í samræmi við réttarfarslög í Panama.

Því voru allir sakborningar málsins sýknaðir.

Betur fór en á horfðist í nótt þegar eldur kviknaði í Húsafelli í – en ekki mátti miklu muna að illa færi.

Mannlíf heyrði í sjónarvotti sem sagði:

„Í nótt þá vakna ég klukkan þrjú við hróp og köll í Húsafelli. Ég hleyp út í hvelli til að kanna hvað sé í gangi; sé að þá er kviknað í hjólhýsi.“

Sjónarvottinum var eðlilega mikið brugðið en segir það mikið happ að ekki fór verr:

„Þetta fólk rétt slapp út, tóku börnin með sér út úr brennandi húsinu, sem varð alelda á um það bil þremur mínútum.“

Að lokum segir sjónarvotturinn í samtali við Mannlíf að það hafi verið „þvílík ringulreið hérna í nótt. Menn þurftu að forða sér út úr sínum húsum, og eitt við hliðina bráðnaði bara. Það er fullt af fólki í áfalli.“

Umboðsmaður Alþingis getur ekki gert athugasemd við ákvörðun sveitarfélags þess efnis að banna reykingar íbúa á hjúkrunarheimili; en að hafa þurfi í huga að herbergi séu heimili fólks, en þetta kom fram á RÚV.

Í áliti umboðsmanns segir að íbúi á ónefndu hjúkrunarheimili hafi lagt fram kvörtun yfir því að mega ekki reykja inni á herbergi sínu. Byggði viðkomandi kvörtun sína á því að í lögum um tóbaksvarnir kæmi fram að íbúðarherbergi heimilisfólks á hjúkrunar- og dvalarheimilum væru undanþegin banni við reykingum.

Sveitarfélagið, sem er ekki nefnt á nafn, byggði reykingabannið hins vegar á rétti starfsfólks til reyklauss umhverfis; að starfsfólk þyrfti að sinna daglegri þjónustu inni á herbergjum íbúa.

Í álitinu segir Umboðsmaður einnig að ekki megi gleyma því að herbergi á hjúkrunarheimilum væru heimili íbúa; en samkvæmt kröfulýsingu um rekstur hjúkrunarheimila ætti að búa íbúum notalegt heimili þar sem mannréttindi og mannúð og virðing séu í heiðri höfð.

Umboðsmaður segir í lokin að reykingabannið grundvallist af því að reykingar á herbergjum spilli loftgæðum annarra; auk þess hafi verið gerðar ráðstafanir svo að heimilisfólk geti reykt í sérstakri aðstöðu á heimilinu.

Segir í blálokin að því hafi umboðsmaður ekki forsendur til að gera athugasemdir við bannið, en sveitarfélagið skuli þó hafa fyrrnefnd sjónarmið í huga.

Dáðadrengurinn Brynjar Níelsson, fyrrverandi þingmaður Sjálfstæðisflokksins, segir það klárt að hann muni ekki „taka þátt í prófkjöri aftur, get bara sagt fólki það.“

Einnig sagði Brynjar að smáflokkur í ríkisstjórnarsamstarfinu, VG, hefði alltof mikil völd; að íslenska stjórnmálamenn skorti þrek og kjark til að gera eitthvað; vitandi að fullt af fólki muni garga á þau.

Áðurnefndur Brynjar var viðmælandi hjá Þórarni Hjartarsyni í hlaðvarpinu Ein pæling.

„Við þurfum að leysa flóttamannavandann, öðruvísi en bara að taka við fólki alls staðar að, þar sem er eitthvað vesen. Við þurfum að leysa vandann á heimavelli. Við getum ekki bara skipt um þjóðir í Evrópu sí svona,“ sagði Brynjar.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki mælst lægri í könnunum í sögunni á undanförnum misserum og er fylgi hans og Miðflokksins ekki ósvipað í dag. Bynjar segist ekki vita það hvað eigi að gera til að koma í veg fyrir að Miðflokkurinn hreinlega rasskelli Sjálfstæðisflokkinn, í næstu kosningum.

Og Brynjar færir í tal að margir Sjálfstæðismenn séu ánægðir með málflutning Miðflokksins, í það minnsta að einhverju leyti:

„Vandinn er að Sjálfstæðismenn eru í samstarfi, það er vandamálið. Sjálfstæðismenn geta bara því miður ekki tjáð sig eins og Sigmundur gerir. Annars eru þeir sammála að mörgu leyti.“

„Við fórum í þessa vegferð, og hún gerir marga Sjálfstæðismenn óánægða, eðlilega.“ Samstarfið hafi kostað flokkinn fylgi, þrátt fyrir þann árangur sem náðst hefur síðusta áratuginn sem flokkurinn hefur verið í ríkisstjórn.“

Brynjar segir VG til hróss að vel hafi verið hægt að vinna með þeim í ríkisstjórninni á árunum 2017 til 2021; þau hafi verið yfirburðarfólk af vinstri vængnum:

„Miðað við aðra vinstri flokka fannst mér þau bera af,“ sagði Brynjar. Hann skilur ekki af hverju fylgið er komið niður í þrjú prósent á meðan, til dæmis Píratar, séu í níu prósentum; svo ekki sé talað um fylgið hjá Samfylkingarinnar, sem að mati Brynjars er flokkur í fullkominni upplausn.

„Kristrún er auðvitað að gera tilraun til að breyta flokknum, en það er ótrúlegt sundurlyndi þarna; maður veit ekkert hvernig það endar.“

Brynjar segir að Samfylkingin sé í upplausn; telur að mikil átök verði á næsta landsfundi flokksins; að margir flokksmenn muni mótmæla nýjum áherslum flokksins í til dæmis útlendingamálum.

Brynjar er á því að Samfylkingin megi vera fegin við að losna við fólk í flokknum – sem hefur verið mest „woke“ – eða lengst til vinstri; fólk sem hefur verið að týnast úr flokknum nýverið:

„En málið er að það er fullt af fólki sem ætlar bara ekkert að fara. Fólk sem ætlar að djöflast í þessu. Ég á eftir að sjá Þórunni Sveinbjarnar, Oddnýu Harðardóttur, Helgu Völu og þetta fólk fara,“ sagði Brynjar.

Egill Helgason er ekkert að hlaupa í felur inn í skuggasund eða út á eyðisand með skoðanir sínar; sem er gott – því þær eru rökstuddar; Og Egill er þannig að hann bara veit.

Tjáir sig um EM í fótbolta er fram fer í Þýskalandi, og nálgast hápunkt:

„Það er hægt að láta VAR fara í taugarnar á sér en það er engin leið að snúa til baka frá þessari tækni. Fara aftur í tímann þegar dómarinn einn sér um leikinn ásamt línuvörðum.“

Bætir því við að „myndtæknin er slík í fótboltanum að öll dómaramistök munu liggja í augum uppi nær samstundis. Starf dómarans yrði að sama skapi erfiðara og gagnrýnin óbærilegri þegar gerðar eru skyssur.“

Egill vill einfaldlega bæta tæknina, horfa fram á veginn:

„Eina leiðin er að halda áfram að bæta tæknina. Ólíkt því sem sumir virðast halda voru dómaramistök aldrei „skemmtilegur hluti“ af leiknum.“

Það var nóg að gera hjá lögreglunni, eins og oftast áður. Hundrað og sjö mál voru skráð hjá lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu milli klukkan 17 í gær og fimm í nótt, og voru fjórir vistaðir í fangaklefa. Lögregla hefur meðal annars sinnt verkefnum vegna veikinda og/eða annarslegs ástands, samkvæmishávaða, grunsamlegra mannaferða og vegna ýmissar aðstoðar við borgarana.

Ökumaður er var stöðvaður í hverfi 108 í nótt fyrir að aka á 120 km/klst, þar sem hámarkshraði er 80 km/klst, reyndist án ökuréttinda.

Tveir aðrir voru stöðvaðir í nótt sem einnig voru án ökuréttinda; annar þeirra var undir áhrifum fíkniefna.

Þá var einn aðili sektaður fyrir að nota eigi bílbelti við akstur.

Veitingastað í hverfi 101 var lokað þar sem staðurinn var ekki með leyfi fyrir rekstrinum; auk þess var enginn dyravörður við störf á staðnum.

Ökumaður var stöðvaður við almennt umferðareftirlit í hverfi 200. Ökumaður var handtekinn vegna gruns um akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna og vegna vörslu fíkniefna. Ökumaður var ekki með ökuréttindi; bifreiðin var ótryggð og voru skráningarmerki bifreiðarinnar fjarlægð.

Tilkynnt var um aðila í annarlegu ástandi er var með ógnandi tilburði í hverfi 220. Aðilinn var tekinn höndum; fluttur á lögreglustöð til vistunar.

Talsverð spenna og eftirvænting ríkir í Frakklandi, enda kosningar í gangi.

Nú er búið að opna kjörstaði í Frakklandi; nú kjósa Frakkar nýtt þjóðþing.

Emmanuel Macron, forseti Frakklands, tók mikla áhættu er hann boðaði afar óvænt til þingkosninga, eftir slæmt gengi flokks hans í Evrópuþingkosningum fyrr í mánuðinum.

Almennt séð er ekki búist við því að þetta útspil Macrons dugi; flestar spár benda til stórsigurs hjá þjóðernisflokki Marine Le Pen.

Ingólfur Sverrisson, eftirlaunaþegi og fyrrum forstöðumaður samtaka fyrirtækja í málm- og skipaiðnaði, segir í grein að „ekki verður séð að minnimáttarkennd sé hótinu betri en oflátungsháttur. Síðustu vikur og mánuði hafa birst greinar eftir Hjört J. Guðmundsson þar sem hann útmálar hvað Ísland yrði lítið og pervisið ef við gengum að fullu inn í ESB og færðum okkur af göngum og náðhúsum inn á fundina þar sem mál eru rædd og ákvarðanir teknar. Hann gengur út frá því að þangað ættum við lítið erindi vegna smæðar þjóðarinnar og einstæðingsskapar.“

Bætir við:

„Yrðum jafnan borin atkvæðum í hverju máli sem við hefðum áhuga á að berjast fyrir enda skeyttu stóru þjóðirnar innan ESB ekkert um hagsmuni fámennari þjóðanna. Allt fyrir fram vonlaust og svart og betra að láta lítið á sér bera og fara með löndum jafnvel þótt miklir hagsmunir þjóðarinnar séu í húfi.“

Hann segir að „ef við hefðum nálgast baráttuna fyrir útfærslu landhelginnar með þessu hugarfari og þessari „reisn” bendir allt til að lítill árangur hefði náðst í því mikla hagsmunamáli. Sem betur fer voru rökin fyrir útfærslunni sett á þeim tíma upp skipulega, þau vandlega kynnt á alþjóðavettvangi enda þótt einhverjir hefðu (eins og nú) litla trú á að við gætum haft sigur á móti vilja og hagsmunum mun stærri og voldugri þjóða. En með vel uppbyggðum rökum og kröftugri málafylgju tókst að fá viðurkenningu á landhelginni enda þótt oft hafi blásið á móti og stríðsástand ríkjandi á tímabilum. Þá var ekki látið nægja að mæla hvað aðrar þjóðir væru fjölmennar, við fámenn og gefist upp fyrir fram. Nei, trúin á málstaðinn og samstaða þjóðarinnar skóp sigur. Ef Íslendingar hefðu hins vegar ekki haft þessa sannfæringu fyrir eigin málstað, hefðum við ekki getað vænst árangurs í þessu lífshagsmunamáli þjóðarinnar. Mig grunar að þáverandi forystumönnum þjóðarinnar liði ekki vel ef þeir kynntust þeim málflutningi sem nú lætur hátt og byggist á því að við séum bæði fá og smá og megum okkur lítils í alþjóða samstarfi. Nær að halda að þeir rífi nú hár sitt í Sumarlandinu vegna slíks útiboruháttar.“

Ingólfur segir að „mörg dæmi eru þess innan Evrópusamstarfsins að minni þjóðirnar hafa barist fyrir hagsmunamálum almennings og úr hafa orðið reglur sem nú þykja sjálfsagður hluti réttinda fólksins á svæðinu. En hitt hefur löngum verið siður margra að tína aðeins úr hillum þau málefni sem ekki tókst að koma í gegn og nýta örlög þeirra til að sýna fram á að ekkert þýði fyrir þá minni að hafast að. Allt fyrir fram vonlaust. Hins vegar hafa þessir sömu svonefndu sérfræðingar forðast að nefna í skrifum sínum og málflutningi þau málefni sem náðst hafa fram og stuðla að bættum hag venjulegs fólks. Þegja um allt þvílíkt enda þjóna slík upplýsingaskrif ekki neikvæðum málflutningi um stefnu og störf ESB. Þótt minnimáttarkennd af þessum toga sé næsta hvimleið er þó engu betra að ofmeta eigin getu og færni. Það getur á sama hátt virkað hjárænulegt eins og þegar við héldum um síðustu aldamót að Íslendingar byggju yfir sjaldgæfum hæfileikum um meðferð fjármuna. Því jafnvel haldið fram af ábyrgum forystumönnum þjóðarinnar að þarna hefði verið um að ræða arfleifð frá tímum víkinga sem hefði þróast hér með yfirskilvitlegum hætti við ysta haf allri heimsbyggðinni til heilla. Margir létu glepjast af slíku gaspri en svo sprakk blaðran með skelfileg um afleiðingum.“

Segir og spyr að lokum:

„Athygli vekur að margir sem mærðu þetta „fjármálaævintýri” Íslands fylla nú hóp þeirra sem andæfa að við tökum sem sjálfstæð þjóð fullan þátt ESB-samstarfinu. Þannig virðist minnimáttarkenndin hafa tekið við af oflátungshættinum og heilli þjóð tekist að mála sig út í horn. Hímir þar nú þögul og hljóð og treystir sér ekki einu sinni til að ræða hvort upptaka evru og full aðild að ESB gæti verið farsælt skref fyrir land og þjóð. Getur staðan orðið öllu snautlegri?“

Glúmur Baldvinsson fylgist vel með fréttum og „ætlaði að horfa á sjö fréttir en ó nei. Ekkert í fréttum. Vegna fótbolta sem ekki er á dagskrá.“

Hann var fyrst um sinn ekki par hrifinn af því sem RÚV bauð upp á í stað fótbolta eða frétta – en það átti eftir að breytast:

„Í staðinn var boðið uppá bíómynd um drengjakór. Hélt ég myndi æla úr leiðindum en gaf þessu sjens útá Dustin Hoffman. Og viti menn. Magnað stykki. Svo magnað að ég hefi tárfellt síðasta klukkutímann. Stanslaust táraflóð.“

Þetta sálarástand Glúms olli honum hugarangri:

„Af þessu hefi ég þungar áhyggjur enda vestfirskur og ekki tamt að fella tár. Enda aldrei meiningin. Og stríðir gegn öllu því sem mér var innrætt í æsku. Hvað í fjandanum er að koma fyrir mig? Hormónabreytingar? Aldurinn? Þarf til læknis og láta kippa þessu í lag hið snarasta. Helvítis vesen að lenda í svona. Svo ekki fer ég á Kaffibarinn þessa helgina.

Komið er á daginn að með nýsamþykktum lögum fær lögreglan hér á landi auknar heimildir er snúa að upplýsingaöflun og greiningu þeirra.

Segir Margrét Valdimarsdóttir afbrotafræðingur þetta auðvelda samstarf við lögreglu í öðrum löndum og auka þannig getu stjórnvalda til að sporna við skipulagðri glæpastarfsemi, en þetta kom fram á RÚV.

„Lögreglan mun hafa auknar heimildir til að safna og vinna með upplýsingar um borgarana og það kallar auðvitað á mikið, aukið, óháð eftirlit með lögreglunni.“ Það verði meðal annars gert með að því að fá gæðastjóra til starfa hjá Ríkislögreglustjóra; því til viðbótar mun standa til að efla nefnd um eftirlit með lögreglu. Í þeirri nefnd munu sitja 5 starfsmenn; lögfræðimenntaðir.

Segir Margrét það vonbrigði að ekki hafi verið valinn fjölbreyttari hópur í nefndina:

„Eins get ég ekki séð að þessi nefnd, sem verður mjög mikilvæg, að hún hafi í þessum lögum skýrt vald til að fylgja eftir athugasemdum eða kærum og það held ég að hefði verið mikil bót,“ segir Margrét og bætir við að lokum:

„Það var kominn tími á að breyta lögreglulögum og það er mitt mat á þessum nýsamþykktu lögum að þau muni koma til með að bæta störf lögreglu. Þessi lög eru framför frá fyrri frumvarpi og frumvörpum,“ segir Margrét Valdimarsdóttir afbrotafræðingur.

Áfram heldur landris í Svartsengi á svipuðum hraða og und­an­farna daga; það þykir benda til að nýtt kviku­hlaup eða eld­gos sé lík­legt á næstu vik­um, en þetta sagði Sig­ríður Magnea Óskars­dótt­ir, nátt­úru­vár­sér­fræðing­ur á Veður­stofu Íslands, í viðtali við mbl.is.

Kemur þar fram að breyt­inga í landrisi varð fyrst vart í byrj­un vik­unn­ar; en gögn­ sem safnað verður á næstu dög­um og vik­um, verða nýt­t til að skýra bet­ur breyt­ing­ar og þróun inn­an kviku­kerf­is­ins.

Áðurnefnd Sig­ríður Magnea seg­ir að tiltölulega stutt sé síðan Veður­stof­an hóf að taka eft­ir breyt­ing­um; nú sé beðið eft­ir frek­ari gögn­um:

„Það er lítið við að bæta annað en að landrisið held­ur áfram og skjálfta­virkn­in er lít­il. Ef þetta ætl­ar að hegða sér svipað og síðustu gos má gera ráð fyr­ir að nokkr­ar vik­ur séu í að eitt­hvað fari að ger­ast. Það er hins­veg­ar frek­ar stutt síðan við nám­um breyt­ing­ar, þannig til þess að hún sé markverð þurf­um við að bíða aðeins leng­ur til að geta sagt til um hvort breyt­ing­in sé markverð,“ sagði Sig­ríður Magnea.

Allir þeir 28 sakborningar í peningaþvættismáli er tengist Panamaskjölunum hafa nú verið sýknaðir, eins og kemur fram á Vísi.

Einnig að þeirra á meðal séu þeir Jurgen Mossack og Ramón Fonseca Mora; eigendur lögmannstofunnar Mossack Fonseca.

Kemur fram að réttarhöld hófust í málinu fyrir dómi í Panama í apríl síðastliðnum, einum átta árum eftir að um ellefu milljónir skjala með fjárhagsupplýsingum ríkra og valdamikilla einstaklinga víðs vegar að úr heiminum vörpuðu sterku ljósi á hvernig þeir komu eignum sínum undan yfirvöldum heima fyrir í aflandsfélögum; í skattaparadísum eins og Panama og Jómfrúareyjum.

Þeir Mossack og Fonseca neituðu ávallt sök í málinu; þeim var gefið að sök að hafa stofnað skúffufyrirtæki í Panama er þvættuðu fjármuni úr umfangsmiklu spillingarmáli í Brasilíu er hefur verið kennt við bílaþvott.

Fonseca entist eigi aldur til að verða sýknaður; hann lést á sjúkrahúsi í Panama í maí síðastliðnum.

Í frétt breska ríkisútvarpsins kemur fram að dómari í réttarhöldunum, sem tóku 85 klukkustundir, hafi metið það að sönnunargagna í málinu hafi eigi verið aflað í samræmi við réttarfarslög í Panama.

Því voru allir sakborningar málsins sýknaðir.

Betur fór en á horfðist í nótt þegar eldur kviknaði í Húsafelli í – en ekki mátti miklu muna að illa færi.

Mannlíf heyrði í sjónarvotti sem sagði:

„Í nótt þá vakna ég klukkan þrjú við hróp og köll í Húsafelli. Ég hleyp út í hvelli til að kanna hvað sé í gangi; sé að þá er kviknað í hjólhýsi.“

Sjónarvottinum var eðlilega mikið brugðið en segir það mikið happ að ekki fór verr:

„Þetta fólk rétt slapp út, tóku börnin með sér út úr brennandi húsinu, sem varð alelda á um það bil þremur mínútum.“

Að lokum segir sjónarvotturinn í samtali við Mannlíf að það hafi verið „þvílík ringulreið hérna í nótt. Menn þurftu að forða sér út úr sínum húsum, og eitt við hliðina bráðnaði bara. Það er fullt af fólki í áfalli.“

Umboðsmaður Alþingis getur ekki gert athugasemd við ákvörðun sveitarfélags þess efnis að banna reykingar íbúa á hjúkrunarheimili; en að hafa þurfi í huga að herbergi séu heimili fólks, en þetta kom fram á RÚV.

Í áliti umboðsmanns segir að íbúi á ónefndu hjúkrunarheimili hafi lagt fram kvörtun yfir því að mega ekki reykja inni á herbergi sínu. Byggði viðkomandi kvörtun sína á því að í lögum um tóbaksvarnir kæmi fram að íbúðarherbergi heimilisfólks á hjúkrunar- og dvalarheimilum væru undanþegin banni við reykingum.

Sveitarfélagið, sem er ekki nefnt á nafn, byggði reykingabannið hins vegar á rétti starfsfólks til reyklauss umhverfis; að starfsfólk þyrfti að sinna daglegri þjónustu inni á herbergjum íbúa.

Í álitinu segir Umboðsmaður einnig að ekki megi gleyma því að herbergi á hjúkrunarheimilum væru heimili íbúa; en samkvæmt kröfulýsingu um rekstur hjúkrunarheimila ætti að búa íbúum notalegt heimili þar sem mannréttindi og mannúð og virðing séu í heiðri höfð.

Umboðsmaður segir í lokin að reykingabannið grundvallist af því að reykingar á herbergjum spilli loftgæðum annarra; auk þess hafi verið gerðar ráðstafanir svo að heimilisfólk geti reykt í sérstakri aðstöðu á heimilinu.

Segir í blálokin að því hafi umboðsmaður ekki forsendur til að gera athugasemdir við bannið, en sveitarfélagið skuli þó hafa fyrrnefnd sjónarmið í huga.