„Ég ætla í bíltúr,“ sagði hann hásum rómi.“
Enginn mótmælti né tók undir með honum.
Hann tók snöggt af stað í afturhjóladrifna Benzanum sínum krafmikla; CLK, átta cylindra Ameríkutýpa, árgerð 2000; alltof kraftmikill og eyðslusamur.
Hann skeytti engu um þótt úti væri dimmt, hálka og mikil snjókoma. Vildi bara fara.
Í útvarpinu hljómaði Miles Davis á hæsta styrk, en þrátt fyrir að bíllinn væri nokkuð við aldur voru í honum frábær hljómflutningstæki.
Hann hafði gleymt símanum sínum viljandi heima og vissi mætavel að lítið bensín var á tankinum.
Þrátt fyrir það lá leið hans út úr bænum; inn í myrkrið og í áttina þangað sem hafið lék á þungt og mikið selló.
Tveir þakklátir hrafnar hlustuðu eftir trompetleiknum um leið og þeir gerðu lambalæri skil sem vörubílstjóri hafði hent til þeirra á ferð.