Stundum
Alltaf þegar ég fékk tár í augun safnaði ég þeim saman í krukku og geymdi til betri tíma.
Svo rétt áður en ég þurfti virkilega á þeim að halda var krukkunni stolið og besti vinur minn skipti um skóla.
Hann varð seinna ráðherra og giftist verkfræðing.
Þú veist ekkert hver ég er
Ég er myndskreytt afurð eftir súdanska töfrakonu og lærði að hugsa löngu áður en ég framdi mín fyrstu heimskupör, en þau voru framin um leið og ég áttaði mig á eilífðinni og uppgötvaði svörin við öllum stóru spurningunum.
Ég hef alltaf skynjað að ástin og óttinn eru handan við hornið og það að ekkert er að því að forðast hvort tveggja.
Ég bý á plánetu sem er uppfull af þægilegri lykt og breytilegri hitastillingu og enn er ekkert í innbyggða kerfinu farið að gefa frá sér óhljóð eða stunur.
Í nokkur skipti hef ég stigið yfir línuna og inn í stóru myndina, þar sem sólarströnd og fúafen eru eitt og hið sama og kærleiksríkt bros í ramma uppi á vegg í öllum herbergjum, en alltaf snúið til baka án þess að vita af hverju.
Þegar ég legg þetta allt saman verður útkoman frekar góð en aldrei eins æðisleg og ég las einhvers staðar um að hún ætti að vera og langt frá því að vera eins vond og ég heyri um á hverjum degi.
Það er ekkert að gráu og hversdagsleikinn er góður; það er ólíklegt að yfir þig steypist sjö ára ógæfa ef þú brýtur spegil og ég hef það fyrir satt að bæði svartir kettir og hrafnar viti á gott.
Farðu samt varlega.
Þó að ég sé búinn að segja aðeins frá veistu samt ekkert hver ég er.